Πριν λίγες μέρες ήταν η γιορτή των Τριών Ιεραρχών, και έτσι τα σχολεία στην χώρα μας ήταν κλειστά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, η κυκλοφορία στους δρόμους να είναι αισθητά πιο ήρεμη.
Είναι γεγονός, δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου κίνηση στους δρόμους, ενδεικτικά χρειάστηκα λιγότερο από την μίση ώρα που ως συνήθως χρειάζομαι. Κάτι που με κάνει εύλογα να αναρωτιέμαι: Μήπως έχουμε βρει τη αρχή για να ξετυλίξουμε το κουβάρι για το κυκλοφοριακό πρόβλημα;
Η απουσία εναλλακτικών επιλογών για μετακίνηση προς τα σχολεία το πρωί, αναδεικνύει μια από τις βασικές αιτίες της καθημερινής συμφόρησης στους δρόμους, μιας και κατά πλειοψηφία (όπως φαίνεται) οι γονείς χρησιμοποιούν τα ιδιωτικά τους αυτοκίνητα για τη μεταφορά των μαθητών, προσθέτοντας χιλιάδες οχήματα στους ήδη γεμάτους δρόμους.
Αν καταφέρναμε να μειώσουμε αυτή την τάση, το κυκλοφοριακό θα μπορούσε να γίνει πιο διαχειρίσιμο, ειδικά αν αναλογιστούμε την αυξανόμενη χρήση του αυτοκινήτου μέρα με την μέρα.
Η λύση, εκτιμώ, μπορεί να είναι πιο απλή από όσο φανταζόμαστε και φέρει την επωνυμία, ενίσχυση των δημόσιων συγκοινωνιών και η καλλιέργεια μιας κουλτούρας χρήσης του λεωφορείου από τους μαθητές.
Αντί για την εξάρτηση από τα αυτοκίνητα, οι γονείς και οι μαθητές μπορούν να στραφούν στις δημόσιες συγκοινωνίες, εφόσον αυτές είναι αξιόπιστες, σύγχρονες και προσβάσιμες.
Η ανάπτυξη του δημόσιου συγκοινωνιακού δικτύου είναι απαραίτητη. Αντί να βασιζόμαστε στην όλο και πιο περιορισμένη δυνατότητα των δρόμων να αντέξουν τη συμφόρηση, μπορούμε να επενδύσουμε σε πιο σύγχρονα λεωφορεία και να αυξήσουμε τις συχνές διαδρομές, ιδιαίτερα σε περιοχές με αυξημένη σχολική κίνηση.
Όταν τα λεωφορεία είναι μοντέρνα, άνετα και διαθέτουν συχνά δρομολόγια, θα ενθαρρύνουν περισσότερο κόσμο να τα χρησιμοποιήσει. Ένα από τα πιο σημαντικά βήματα για να πετύχουμε αυτόν τον στόχο είναι να δημιουργήσουμε κίνητρα. Για παράδειγμα, η παροχή δωρεάν ή μειωμένων εισιτηρίων για τους μαθητές θα βοηθήσει πολλές οικογένειες να επιλέξουν το λεωφορείο αντί για το αυτοκίνητο (όταν ήμουν μαθητής τα λεωφορεία ήταν δωρεάν). Η ευκολία και η οικονομία της χρήσης του λεωφορείου, σε συνδυασμό με την αποδοτικότητα του συστήματος, μπορεί να αποτελέσει τον καταλύτη που θα μετατρέψει τη δημόσια συγκοινωνία στην πρώτη επιλογή.
Επιπλέον, είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι η καλλιέργεια αυτής της κουλτούρας δεν αφορά μόνο τη μείωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης, αλλά και την ανάπτυξη μιας πιο οικολογικής και βιώσιμης κοινωνίας.
Η χρήση των δημόσιων συγκοινωνιών μειώνει την εκπομπή ρύπων και βοηθά στην προστασία του περιβάλλοντος, κάτι που είναι επιτακτικό στην εποχή μας. Το κλειδί βρίσκεται στην αναβάθμιση της ποιότητας των υπηρεσιών των δημόσιων συγκοινωνιών και στη συνεχιζόμενη εκπαίδευση των πολιτών για τα οφέλη αυτής της εναλλακτικής. Αν καταφέρουμε να δημιουργήσουμε ένα συγκοινωνιακό δίκτυο που εξυπηρετεί τις ανάγκες όλων και να ενθαρρύνουμε τη χρήση του από μικρή ηλικία, μπορούμε να ελπίζουμε σε μια χώρα όπου έχει δρόμους με λιγότερη συμφόρηση, καθαρότερο αέρα και καλύτερη ποιότητα ζωής.
Αναμφίβολα, η λύση για το κυκλοφοριακό είναι μπροστά μας, και είναι στο χέρι μας να την κάνουμε πραγματικότητα.
*Πρόεδρος Νεολαίας ΕΔΕΚ
