Αχρείαστοι δρόμοι εκατομμυρίων

Ένα αξίωμα των συγκοινωνιολόγων και των άλλων ειδικών που προσπαθούν να λύσουν το κυκλοφοριακό πρόβλημα των πόλεων είναι «όσο περισσότερους και μεγαλύτερους δρόμους κατασκευάσεις, τόσα περισσότερα ιδιωτικά οχήματα θα κυκλοφορούν». Σε μια χώρα όπως η Κύπρος, με πενιχρά μέσα μαζικής μεταφοράς, εξακολουθούμε να κατασκευάζουμε αυτοκινητόδρομους και μετά διερωτόμαστε γιατί υπάρχει κυκλοφοριακό πρόβλημα και οι πολίτες δεν χρησιμοποιούν δημόσιες συγκοινωνίες. Αντί να επενδύσουμε σε αποτελεσματικά μέσα μαζικής μεταφοράς, ξοδεύουμε εκατομμύρια ευρώ, αχρηστεύουμε εύφορη γεωργική γη και εγκλωβίζουμε κοινότητες για να κατασκευάσουμε αυτοκινητοδρόμους.

Όπως έχει δημοσιευθεί, ο αυτοκινητόδρομος μήκους 11 χιλιομέτρων από τον Αστρομερίτη μέχρι την Ευρύχου, θα στοιχίζει στο δημόσιο 105 εκατ. ευρώ, συν ΦΠΑ, πλέον οι αποζημιώσεις που θα δοθούν για απαλλοτρίωση εύφορης γεωργικής γης. Στο ποσό των 105 εκατ. ευρώ περιλαμβάνεται και η κατασκευή κοιλαδογέφυρας πάνω από ένα ποταμάκι στον Κουτραφά, το ποταμάκι της Ελιάς, που ελάχιστοι θα το έχουν ακούσει.

Το λογικό θα ήταν, αφού εν τη σοφία τους κάποιοι αποφάσισαν να κατασκευάσουν μεγάλο δρόμο προς τη Σολιά (αλήθεια, πόσοι πολίτες θα εξυπηρετηθούν και πόσο χρόνο θα κερδίσουν για να έρθουν στη Λευκωσία;), να κατασκεύαζαν δύο επιπλέον λωρίδες στον υπάρχοντα δρόμο. Αντί αυτού, αποφάσισαν να απαλλοτριώσουν γεωργική γη, να κατασκευάσουν νέο αυτοκινητόδρομο και μια κοιλαδογέφυρα αξίας 30 εκατ. ευρώ συν ΦΠΑ. Θα ξοδέψει το δημόσιο 105 εκατ. συν ΦΠΑ (δεν θα βρεθούν και κάποιες έξτρα χρεώσεις που δεν προβλέφθηκαν όπως είναι η συνήθης πρακτική;) για έναν δρόμο 11 χιλιομέτρων.

Σύντομα, λέει, θα προκηρυχθούν προσφορές για νέο αυτοκινητόδρομο, από το Ακάκι μέχρι τον Αστρομερίτη για να ενωθεί με τον υπό κατασκευή προς την Ευρύχου. Εδώ συντελείται ένα ακόμα πιο μεγάλο έγκλημα. Ενώ αρχικά, ακόμα και πριν το 1974, ο δρόμος θα περνούσε νότια της Δένειας και της Αυλώνας, κάτι που επιβεβαιώθηκε και επί διακυβέρνησης Κληρίδη, τώρα οι «σοφοί» αποφάσισαν τη συνέχιση του αυτοκινητόδρομου Λευκωσίας-Τροόδους μέχρι τον κυκλικό κόμβο πριν το Ακάκι, να συνεχίσει νότια και να περάσει μεταξύ των κοινοτήτων Ακάκι και Μένοικο με κατεύθυνση προς Περιστερώνα και Αστρομερίτη, νότια των κοινοτήτων αυτών.

Αντί να κατασκευάσουν τον δρόμο βόρεια των κοινοτήτων Ακάκι – Περιστερώνα – Αστρομερίτη, ώστε να είναι και ένα είδος αμυντικού αναχώματος, όπως ζητούν και οι στρατιωτικοί, επεκτείνουν στην ουσία τη νεκρή ζώνη και εγκλωβίζουν τις τρεις κοινότητες. Ειδικά το Ακάκι, εγκλωβίζεται μεταξύ της νεκρής ζώνης και του νέου αυτοκινητόδρομου, εμποδίζοντας την περαιτέρω ανάπτυξη της κοινότητας. Στο βόρειο μέρος η νεκρή ζώνη, στο νότιο ο αυτοκινητόδρομος που κόβει στα δύο το Ακάκι και το Μένοικο, ποια γη θα καλλιεργούν οι γεωργοί και πού θα κτίσουν σπίτια οι νέοι;

Και αν για την κοιλαδογέφυρα στο ποταμάκι της Ελιάς θα ξοδευτούν 30 εκατ. ευρώ συν ΦΠΑ, πόσα θα χρειαστούν για να γίνει η γέφυρα πάνω από τον Σερράχη ποταμό στο Ακάκι, που περνά μέσα από μια σχετικά βαθιά κοιλάδα; Και πόσα θα χρειαστούν για τη δεύτερη κοιλαδογέφυρα πάνω από τον Σερράχη στην Περιστερώνα;

Θα ξοδέψουμε συνολικά πάνω-κάτω 250 εκατομμύρια ευρώ, θα καταστρέψουμε εύφορη γεωργική γη, θα εγκλωβίσουμε το Ακάκι και την Περιστερώνα μεταξύ της νεκρής ζώνης και του αυτοκινητόδρομου για να εξυπηρετηθούν πόσοι κάτοικοι της Σολιάς και πόσο χρόνο θα κερδίζουν για να έρθουν στη Λευκωσία;

Είμαι σίγουρος ότι με 250 εκατ. ευρώ θα μπορούσαμε να είχαμε ένα τραμ ώστε να μπορούν να έρχονται στη Λευκωσία γρήγορα, άνετα και με ασφάλεια οι Σολιάτες. Αυτή θα ήταν η λογική λύση. Αντί αυτού θα φτιάξουμε άλλο έναν αυτοκινητόδρομο για να ενθαρρύνουμε τη χρήση ιδιωτικών οχημάτων αντί των μέσων μαζικής μεταφοράς.

Σημ.: Αν οι «σοφοί» επιμένουν στην κατασκευή του δρόμου, επειδή κατάγομαι από το Ακάκι, θέλω η γέφυρα του χωριού μου να είναι παρόμοια με την Golden Gate του Σαν Φρανσίσκο, ή τουλάχιστον με αυτή του Ρίου – Αντιρρίου. Εκπτώσεις δεν δεχόμαστε.