Στη Βουλή, στα ΜΜΕ και στα ΜΚΔ συζήτηση γίνεται πολλή για τα ξενόγλωσσα προπτυχιακά προγράμματα των κρατικών μας πανεπιστημίων.
- Προσθέτει αξία στον τόπο μια τέτοια συζήτηση και η αδικαιολόγητη αργοπορία στην εισαγωγή τέτοιων προγραμμάτων;
- Με ποια κριτήρια επιλέγει ο απόφοιτος σχολείου μέσης εκπαίδευσης το πανεπιστήμιο και το πρόγραμμα στο οποίο θα σπουδάσει;
- Τι οφείλει να επιδιώκει η ιθύνουσα τάξη ενός τόπου σχετικά με την τοπική ανώτατη (και όχι μόνο) εκπαίδευση;
Τι θα έπρεπε να μας απασχολεί;
- Γιατί προσφιλής νεανίδα φιλικής οικογένειας, άριστη απόφοιτος (κρατικού λυκείου και ιδιωτικών φροντιστηρίων – για …ασφάλεια και μόνον στις προεισαγωγικές εξετάσεις!) επέλεξε να σπουδάσει (σε κλάδο της μηχανικής) σε ολλανδικό πανεπιστήμιο παρόλο ότι είχε εξασφαλίσει θέση στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Το γιατί συνοψίζεται, όπως η ίδια λέει, στα ακόλουθα:
- Όχι μόνον για να απομακρυνθεί από το «γυμνασιακό» υπερπροστατευτικό περιβάλλον της οικογένειας και το λυκειακό περιβάλλον των κυπριακών πανεπιστημίων, παρόλο ότι παραδεχόταν πως στο προπτυχιακό τουλάχιστον επίπεδο τα κρατικά κυπριακά πανεπιστήμια είναι αρκούντως ικανοποιητικά.
- Όχι επειδή το ΕΜΠ δεν έχει το επιθυμητό ψηλό επίπεδο-απεναντίας, το θεωρούσε πολύ ψηλού επιπέδου και άριστο εφαλτήριο γαι μεταπτυχιακές σπουδές.
- Ούτε επειδή έκρινε το φοιτητικό περιβάλλον της Αθήνας ως μη επιθυμητό-το αντίθετο σε σύγκριση με εκείνο της Κύπρου και πλείστων άλλων χωρών.
- Τότε, γιατί;
- Απλούστατα, επειδή και από την Κύπρο και από την Ελλάδα απουσιάζει ένα ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ & ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ για σοβαρούς φοιτητές και νέους επιστήμονες!
Aποδείχθηκε ότι είχε απόλυτο δίκαιο τόσο στο μεταπτυχιακό όσο ακόμη και στο προπτυχιακό επίπεδο λόγω των ευκαιριών ευρύτερης μάθησης που προσφέρουν τα σύγχρονα πανεπιστήμια για διαδραστικότητα μεταξύ των διάφορων προγραμμάτων σπουδών (μηχανικής, πληροφορικής, διεύθυνσης επιχειρήσεων, μάρκετινγκ) αλλά και των στενών σχέσεων με τοπικούς οργανισμούς και επιχειρήσεις. Και ακόμη περισσότερο για τις ευκαιρίες εργοδότησης σε οργανισμούς και επιχειρήσεις αιχμής με πολύ καλούς όρους εργοδότησης και δυνατότητες περαιτέρω ακαδημαϊκής, ερευνητικής και επιχειρηματικής σταδιοδρομίας.
Με τη δημιουργία τέτοιων οικοσυστημάτων έπρεπε να ασχολούνται επιτροπή Παιδείας, ΥΠΑΝ, Πανεπιστήμια και Συνδικαλιστές, αν πρόκειται να ξεκολλήσει η Κύπρος από τη μονόπλευρη εξάρτηση από τον τουρισμό και τις εξωγενείς υπηρεσίες που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις γεωπολιτικές καταστάσεις και που δεν προσφέρουν ικανοποιητικές ευκαιρίες στους πτυχιούχους μας!
Αντ’ αυτού, ως κοινωνία με ιθύνουσα τάξη Κουλτούρας Σταδίου 3, η κυπριακή ασχολείται με τα μικροσυμφέροντα ομάδων πίεσης αγνοώντας πλήρως το μέλλον και μια αναπτυξιακή στρατηγική με φιλόδοξους στόχους!
- Τι φοβούνται τα ιδιωτικά ΑΕΙ της Κύπρου και προς τι αντιδρούν πολιτικοί και συνδικαλιστές στην εισαγωγή ξενόγλωσσων προπτυχιακών προγραμμάτων;
Κανένας πολύ καλός/άριστος απόφοιτος της μέσης εκπαίδευσης δεν επιλέγει να σπουδάσει σε κυπριακό ιδιωτικό ΑΕΙ. Ούτε ξένος άριστος απόφοιτος (π.χ. Ελλαδίτης) τα επιλέγει. Πρώτη επιλογή του είναι τα δικά του καλά πανεπιστήμια – αν καταφέρει να εξασφαλίσει θέση! Αν έχει την οικονομική ευχέρεια και γνωρίζει καλά ξένη γλώσσα, θα επιλέξει καλό πανεπιστήμιο στην ηπειρωτική Ευρώπη ή στο ΗΒ και τις ΗΠΑ!
Αδίκως φοβούνται! Περί άλλων έπρεπε να τυρβάζουν!
- Θα έπρεπε να διερωτώνται γιατί ευδοκιμούν ΗΠΑ, Κίνα, Σκανδιναβικές και κεντροδυτικές ευρωπαϊκές χώρες στη δημιουργικότητα, στην καινοτομία, στην ανταγωνιστικότητα και στο διεθνές εμπόριο;
- Κυρίως, επειδή δημιούργησαν οικοσυστήματα καινοτομίας, εφευρέσεων και επιχειρηματικότητας γύρω από τα πανεπιστήμια τους! Και τα κρατικά μας ΑΕΙ, παρά το ασφυκτικό πολιτικο-οικονομικό περιβάλλον, αυτό προσπαθούν με τα πενιχρά τους μέσα να κάμουν.
- Τα ξενόγλωσσα προγράμματα και οι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι, που θα προσελκύσουν, θα τους δώσουν την ευκαιρία να μεγαλώσουν και να διευρύνουν τις συνεργασίες τους με τον επιχειρηματικό κόσμο εντός και εκτός Κύπρου. Και τα προγράμματα τους θα πετύχουν και θα επιβιώσουν, αν είναι ψηλού ανταγωνιστικού επιπέδου. Σε κάθε περίπτωση, ο τόπος θα κερδίσει – αποκλείεται να χάσει!
Όσο για τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των κρατικών δασκάλων μέσης τα όποια σχόλια περισσεύουν. Η στάση τους είναι ανάλογη της μεσαιωνικής ιεράς εξέτασης όταν ανακοίνωνε την καταδίκη του Γαλιλαίου που αναφωνούσε «και όμως η γη …γυρίζει»! Συνιστούν πιθανότατα το πλέον οπισθοδρομικό κατεστημένο του τόπου, συμβάλλοντας να διατηρείται η Κύπρος στην τελευταία θέση σε ό,τι αφορά την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και σε μια από τις τελευταίες στις διεθνείς εξετάσεις και να έχει ένα άδικο σύστημα που μόνο το «κουπόνι» μπορεί να διορθώσει!
Ας σταματήσουν λοιπόν βουλευτές και συνδικαλιστές να κρατούν τον τόπο δέσμιο οπισθοδρομικών αντιλήψεων και πλαστών μικροσυμφερόντων και ας δουλέψουν για πρόοδο!
- Ας βοηθήσουν τους ακαδημαϊκούς του τόπου να κάνουν ότι μπορούν για να πάει ο τόπος μπροστά.
- Διαφορετικά, οι άριστοι του τόπου θα συνεχίσουν να διαπρέπουν στο εξωτερικό και εδώ θα διαιωνίζεται η «βασιλεία» των …μετρίων!
*Πρώην ΑΕΔ cyta, πρώην Μέλος του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Κύπρου και του πρώτου Εκκολαπτηρίου Επιχειρήσεων που ίδρυσε το ΠΚ τη δεκαετία 1990 με τίτλο ΔΙΟΓΕΝΗΣ, συνσυγγραφέας του βιβλίου Executive Excellence – Combine Leadership with Management to Create and Deliver Value 2019)
