Όσο και αν φαίνεται παράδοξο δυστυχώς είναι η πραγματικότητα. Οι Γενικοί διευθυντές των Ημικρατικών Οργανισμών που κατά κανόνα προέρχονται από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα είναι συνταξιούχοι.
Οι διοριζόμενοι Γενικοί Διευθυντές στους Ημικρατικούς Οργανισμούς προτού αναλάβουν τα καθήκοντα τους, πρέπει να υποβάλουν τ ην παραίτηση τους , να πάρουν το εφάπαξ και την σύνταξη τους (το 50% του μισθού τους) και αναλαμβάνοντας τα καθήκοντα του Γενικού Διευθυντή παίρνουν τον μισθό που είναι παρόμοιος με τον μισθό των Γενικών Διευθυντών των διαφόρων Υπουργείων.
Απλώς τονίζω το γεγονός ότι ενώ στην Κυβέρνηση όταν διορίζεται ένας Γενικός Διευθυντής θεωρείται προαγωγή και συνεχίζει στη νέα Θέση μέχρι την αφυπηρέτηση του, και ενώ μέχρι τας αρχάς του 2000 ίσχυε το ίδιο και στους Ημικρατικούς Οργανισμούς, η πολιτεία το διαφοροποίησε και με νόμο, οι διοριζόμενοι υποβάλλουν την παραίτηση τους και υπογράφουν 5ετές συμβόλαιο.
Αν πάρω για παράδειγμα την Αρχή Ανάπτυξης Ανθρώπινου Οργανισμού, που έχω την εμπειρία μια και προήδρευα του Διοικητικού Συμβουλίου από τον Αύγουστο του 2015 μέχρι τον Αύγουστο του 2024, οι 4 τελευταίοι Γενικοί Διευθυντές επιλέγηκαν από τους υφιστάμενους Διευθυντές τμημάτων , που είχαν κλίμακα Α15.
Το αποτέλεσμα είναι στο Δημόσιο ο διοριζόμενος να συνεχίζει την υπηρεσία του και απλώς να αμείβεται με την κλίμακα του Γενικού Διευθυντή, την Α16 μέχρι την αφυπηρέτηση του, ενώ στους Ημικρατικούς Οργανισμούς επιπρόσθετα από την κλίμακα Α16 να παίρνει την σύνταξη του που είναι το 50% του μισθού που είχε προηγουμένως, το εφάπαξ του και με την συμπλήρωση πενταετίας από τον διορισμό του επιπρόσθετη αποζημίωση.
Αν η πολιτεία θέλει οι Διευθυντές των Ημικρατικών Οργανισμών να είναι με συμβόλαιο, ας τουλάχιστο μεριμνήσει να άρει την στρέβλωση και τα υπέρ προνόμια. Αυτό μπορεί να γίνει αν τροποποιηθεί ο νόμος ώστε η σύνταξη να δίδεται με την αφυπηρέτηση τους από τη θέση του Γενικού Διευθυντή.
Δυστυχώς τα πιο άνω δεν είναι το μόνο υπέρ προνόμιο των ολίγων. Το να παίρνει ένας μισθό Υπουργού και σύνταξη Υπουργού και άλλος δύο και τρείς συντάξεις ή μισθό Γενικού Διευθυντή και σύνταξη από το 45 έτος για όσους δημοσίους υπαλλήλους παίρνουν δημόσιο αξίωμα κλπ. Είναι ωφελήματα που δεν υπάρχουν σε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα.
Τα προνόμια των ολίγων και οι στρεβλώσεις δεν πρέπει να γίνονται ανεκτά, γιατί επηρεάζουν το βιοτικό επίπεδο των πολλών.
Πρώτιστο καθήκον της πολιτείας πρέπει να είναι η διόρθωση των λανθασμένων επιλογών του παρελθόντος.
