Να ασχολείται κανείς με τον Φειδία ή να μην ασχολείται; Η αλήθεια είναι πως δεν έχω ξεκάθαρη απάντηση να δώσω. Από την άλλη, το να μην ασχολείται κανείς με καταστάσεις που ενδέχεται να βλάψουν τον τόπο, ή που μονοπωλούν στην επικαιρότητα, είναι σαν να στρουθοκαμηλίζει.
Σήμερα υπάρχει μια σοβαρή, υποτίθεται, μερίδα ανθρώπων, προοδευτικών, που ξαφνικά έχουν δει στο πρόσωπο του Φειδία τον «επαναστάτη», που «στέκεται απέναντι από το σύστημα» και άλλα πολλά που απέχουν έτη φωτός από την πραγματικότητα που απλώνεται μπροστά μας με γεγονότα. Όχι με υποθέσεις, όχι με έρευνα, όχι με ιδιαίτερη ευφυΐα, αλλά ξεκάθαρα γεγονότα που μας φωνάζουν ποιος και τι είναι ο Φειδίας.
Από την άλλη, αυτή τη στιγμή, κυριαρχεί μια τρελή αντίληψη ότι όποιος μιλά αρνητικά για τον Φειδία «πολεμά τον μιτσή και δεν του δίνει ευκαιρία να μάθει».
Την ώρα που τα γεγονότα φωνάζουν ποιος και τι είναι αυτός ο «νέος πολιτικός» που κάποιοι του δίνουν αξία και προβολή και που κάποιες χιλιάδες ψηφοφόροι τον έστειλαν στην Ευρωβουλή!
Υπάρχουν επαγγέλματα που δεν είναι για όλους, που απαιτούν κάποια χαρακτηριστικά ή κάποιες σπουδές. Επαγγέλματα που μπορούν να επηρεάσουν το ρου της ιστορίας μιας χώρας, όπως π.χ. το επάγγελμα πολιτικός.
Υπάρχει ένα γνωστό δοκίμιο του Γερμανού κοινωνιολόγου, Max Weber για την «πολιτική ως επάγγελμα» (Politik als Beruf). Ο Weber αναφέρεται σε τρεις τύπους ενασχόλησης με την πολιτική:
1. Η πολιτική ως ευκαιριακή ενασχόληση.
2. Η πολιτική ως πάρεργο με παροδική, μερική και πάντως όχι αποκλειστική απασχόληση.
3. Η πολιτική ως «επάγγελμα».
Όποιο τύπο και να ακολουθεί κανείς, οφείλει να διαθέτει ηθική στην πολιτική που ασκεί. Τι σημαίνει αυτό με μια απλή εξήγηση; Η πολιτική δραστηριότητα και η όποια εξουσία να μην γίνεται αυτοσκοπός στο βωμό της φιλοδοξίας, αλλά η όποια πολιτική θέση να λειτουργεί με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να μπορεί να εξυπηρετεί το κοινό καλό, το συμφέρον του λαού και της χώρας.
Από την άλλη, πέρα από την ηθική, ο πολιτικός οφείλει να διαθέτει κάποια χαρακτηριστικά. Δεν αναφέρομαι στο υποκριτικό και επικοινωνιακό ταλέντο, αλλά στις γνώσεις (πρωτίστως) ιστορικές, πολιτικές και άλλες.
Κάποιοι στην ερώτηση «γιατί στηρίζεις Φειδία» απαντούν «ίντα οι άλλοι εν καλύττεροι;» Με αυτή τη λογική ας δώσουμε το τιμόνι τη χώρας σε αδαείς, ανίκανους, επικίνδυνους γιατί «ίντα οι άλλοι εν καλύτεροι;»
Απαιτούμε σοβαρότητα από τους πολιτικούς και από αυτούς που μας κυβερνούν και οι ίδιοι εμείς που ψηφίζουμε διαθέτουμε αντίληψη γεγονότων για κλάματα.
Η ανάλυση στο ποιοι μας κυβερνούν, τι πολιτικούς έχουμε και στο «φαινόμενο Φειδίας» είναι πολυδιάστατη.
Σε λίγο καιρό τα κόμματα θα κληθούν να αποφασίσουν ποιοι θα είναι οι υποψήφιοι τους στις Βουλευτικές.
Με ποια κριτήρια μπαίνει κανείς στο ψηφοδέλτιο ενός κόμματος; Γνώσεις; Σπουδές; Ήθος; Προσωπικότητα; Συνήθως τα κόμματα επιλέγουν υποψήφιους που «πουλούν» και θα τους φέρουν ψήφους. Αν λοιπόν τα κόμματα έχουν αυτό ως βασικό κριτήριο και όχι γνώσεις -ήθος- προσωπικότητα, ικανότητες, κ.τ.λ., τότε να συνηθίσουμε το «φαινόμενο Φειδία» και να ξεχάσουμε την πολιτική όπως την ξέραμε. Από πολιτική σκακιέρα θα μετατραπεί σε τσίρκο με influencers και youtubers, γιατί «ίντα οι άλλοι εν καλύτεροι;» (Προσωπικά είχα δύο φορές πρόταση να κατέβω υποψήφια στις διαδικασίες συγκεκριμένου κόμματος για τις βουλευτικές και θεώρησα ότι δεν έχω τις ικανότητες για πολιτικός, αν και έχω τις ακαδημαϊκές, πολιτικές και άλλες γνώσεις. Το λες και «γνώθι σαυτόν»).
Όσο εμείς οι ίδιοι με ελαφρά την καρδία αντιμετωπίζουμε «φαινόμενα Φειδία» σαν κωμωδία, δίνουμε βήμα σε κάθε φιλόδοξη «Μαρικκού από τα Λεύκαρα» που πιστεύει ότι μπορεί να μπει στη Βουλή ή στο Προεδρικό, όσο τελοσπάντων αντιμετωπίζουμε την πολιτική σαν θέατρο σκιών, τόσο θα αυξάνονται οι καραγκιόζηδες.
Και όχι αγαπητοί μου, δεν θα φταίνε αυτοί, αλλά εμείς. Που με την ανοχή μας, την ψήφο μας και την σιωπή μας, καθίσαμε στο θέατρο σκιών πρώτες θέσεις, έτοιμοι για την παράσταση, την ώρα που η χώρα μας χάνεται σε χίλια δυο, σοβαρά, προβλήματα.
Υ.Γ. Όταν πολιτικά blogs που έχουν σταθεί απέναντι από το σύστημα με θάρρος, με σοβαρή δουλειά και με τεκμήρια έβγαλαν πολιτικά άπλυτα στη φορά, ξαφνικά γίνονται υπερασπιστές του Φειδία, νυχθημερόν, τότε ή στραβός είν’ ο γιαλός ή ζαβά αρμενίζουμε! Sorry guys!
