Πέρασαν μερικές μέρες από την επίσημη επίσκεψη του Προέδρου Χριστοδουλίδη στο Λευκό Οίκο κατόπιν πρόσκλησης του Αμερικανού Προέδρου κι αυτό επιτρέπει μια συνοπτική αξιολόγηση τόσο της επίσκεψης όσο και της στάσης διάφορων εγχώριων πολιτικών. 

Το πλέον θετικό δεδομένο της επίσκεψης είναι ότι μετά από 30 περίπου χρόνια κι εν μέσω μιας αναβαθμισμένης επεκτατικής πολιτικής της κατοχικής Τουρκίας στην Αν. Μεσόγειο και επιδίωξη δύο κρατών στην Κύπρο, η Κυπριακή Δημοκρατία, στο πρόσωπο του Προέδρου της Κύπρου, ήταν επίσημα προσκεκλημένη και παρούσα στον Λευκό Οίκο. Πρώην και νυν αρχηγοί κομμάτων, πρώην υπουργός Εξωτερικών κι άλλοι … ζημιωμένοι των τελευταίων προεδρικών εκλογών, είτε αποσιωπούν αυτή την πολιτική σημασία, είτε το προσεγγίζουν επιφανειακά για να επικεντρωθούν σε ένα κατηγορητήριο για «αυταπάτες», «μηδέν αποτελέσματα και μηδέν συμφωνίες», «σοβαρούς κινδύνους»… και άλλα τέτοια. Καθώς η Κυπριακή Δημοκρατία επαναπροσανατολίζει την εξωτερική της πολιτική με τρόπο που αποδίδει, οι διαφωνούντες θα έπρεπε να προβάλουν την δική τους διαφορετική πρόταση και όχι να παραμένουν εγκλωβισμένοι στην μικροπρέπεια με το μυαλό στις επόμενες προεδρικές εκλογές το 2028! Φυσικά, αναγνώριση της θετικής παρουσίας κι εξωτερικής πολιτικής της Κυπρ. Κυβέρνησης, δεν εξυπακούει ότι ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης είναι αλάνθαστος, ούτε η Κυβέρνησή του. Αλλά, όταν η Κυπριακή Δημοκρατία, την οποία η κατοχική Τουρκία θεωρεί «εκλιπούσα», καταφέρνει να βρίσκεται στο Λευκό Οίκο και εγχώριοι πολιτικοί το αποδίδουν σε επικοινωνιακή φάρσα, τότε η μικροπρέπεια τους γίνεται κατάντια. Ωστόσο, απέναντί τους, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αναγνωρίζει την πολιτική σημασία της επίσκεψης στον Λευκό Οίκο. Υπάρχει επίσης η τουρκική αξιολόγηση από την ανάποδη με αναφορές για «νέα κατάσταση» που μπορεί να επηρεάσει το Κυπριακό και για δυναμική «διατάραξη της ισορροπίας» στην Αν. Μεσόγειο εις βάρος των τουρκικών σχεδιασμών. Κι είναι αξιοσημείωτο όταν πρώην πρέσβης της Τουρκίας στις ΗΠΑ αναφέρεται σε «διπλωματική ήττα» της Τουρκίας και ενδεχόμενη αναβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας σε «Μείζονα Σύμμαχο εκτός ΝΑΤΟ» επειδή η Τουρκία παρείχε ευκαιρίες που αναζητούσαν Κύπρος κι Ελλάδα ώστε να ωθήσουν τις ΗΠΑ και την ΕΕ να επανεξετάσουν τις πολιτικές τους στην Ανατ. Μεσόγειο. 

Στην πολύπλοκη γεωπολιτική «εξίσωση» που αφορά ΗΠΑ-Κύπρο-Ελλάδα-Τουρκία στην Αν. Μεσόγειο, έχουν σημασία πολλές παράμετροι, από την τουρκική αποστασιοποίηση από τα δυτικά συμφέροντα μέχρι την προωθητική στάση Κύπρου-Ελλάδας με εγκατάλειψη προηγούμενων «ισορροπιών» και τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, σαφή απόδειξη ότι το Κυπριακό επηρεάζεται από τον γεωπολιτικό περίγυρο. Άλλωστε, η πρόσφατη Ιστορία καταδεικνύει ότι κάθε φορά που Κύπρος κι Ελλάδα αποστασιοποιούνταν από τις δυτικές δομές ασφάλειας, το κενό αυτό αναλάμβανε να εκπληρώσει η Τουρκία, που ανταμειβόταν στο πολλαπλάσιο ως ο πιστός δυτικός σύμμαχος. Για κάποιον που θέτει τα εθνικά συμφέροντα υπεράνω όλων, και όχι δογματισμούς ή συμφέροντα άλλων, η μείωση της τουρκικής επιρροής με πρόσθετη νέα στρατηγική αξία Ελλάδας-Κύπρου, είναι συλλογικό εθνικό κέρδος από την εξωτερική πολιτική της Κύπρου. Αυτό το πανεθνικό κέρδος θα ήταν πολλαπλάσιο αν η Αθήνα ωθούσε το καθεστώς Ερντογάν εκτός των δυτικών δομών ασφάλειας κι άμυνας ως παραβάτη του Διεθνούς Δικαίου, «προστάτη της τρομοκρατίας» και υπονομευτή των δυτικών συμφερόντων και όχι  αποδοχής του ως δυτικό σύμμαχο σε ένα πλαίσιο «κανονικότητας»!  

*Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ-S&D