Το «Χρυσοπράσινο Φύλλο» αναφέρεται σε ένα από τα πιο γνωστά και αγαπημένα τραγούδια που γράφτηκαν για την Κύπρο. Συγγραφέας του ο Κύπριος στιχουργός Λεωνίδας Μαλένης, μελοποιήθηκε από τον θρύλο Μίκη Θεοδωράκη και ερμηνεύτηκε από τον τιτάνα, Γρηγόρη Μπιθικώτση.
Μέσα από τους στίχους του ποιητή αναδεικνύεται η φυσική ομορφιά, η πολιτιστική κληρονομιά και η μοναδικά ποικιλόμορφη ιστορία του νησιού. Δημιουργείται ένα αίσθημα νοσταλγίας και αγάπης προς τη πατρίδα. Το τραγούδι “Χρυσοπράσινο φύλλο” εξυμνεί το νησί με την ονομασία Κύπρος, περιγράφοντάς το ως “χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο”.
Ωστόσο, η πραγματικότητα της σύγχρονης Κύπρου είναι γεμάτη προκλήσεις και προβλήματα, με την πολιτική διαφθορά να αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές πληγές. Αναλογιζόμενος τις διάφορες προκλήσεις και την διαρκή αδυναμία των εκάστοτε κυβερνώντων να λύσουν τα προβλήματα που εδώ και τόσα χρόνια καλούνται να αντιμετωπίσουν, μου δημιουργείται η διάθεση για σάτιρα πάνω στον τίτλο του ύμνου αυτού και την αλλαγή του από «Χρυσοπράσινο Φύλλο ριγμένο στο πέλαγο» σε «Χρυσοπράσινο Φύλλο ρι(μα)γμένο στο πέλαγο». Όπως το φύλλο αλλάζει χρώματα με τις εποχές, έτσι και οι πολιτικοί μας αλλάζουν θέσεις και απόψεις με βάση τα συμφέροντά τους. Στην πραγματικότητα, είναι ειδήμονες στο να μεταμορφώνουν την κατάσταση προς όφελός τους, αφήνοντας τους πολίτες να ελπίζουν μάταια για μια καλύτερη μέρα.
Η Κύπρος ανέκαθεν περνούσε δύσκολες περιόδους, βίωνε εντάσεις στο εσωτερικό της, εκτός από τους διάφορους κατακτητές που διοικούσαν καθεστωτικά, συχνά, επικρατούσε εχθρικό κλίμα μεταξύ των εθνοτήτων που κατοικούσαν στο νησί. Οι συγκρούσεις μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων προέκυψαν από έναν συνδυασμό εθνοτικών εθνικιστικών φιλοδοξιών, εξωτερικών παρεμβάσεων λόγω αλλότριων συμφερόντων τρίτων και διαφωνιών των δυο κοινοτήτων σχετικά με την πολιτική διακυβέρνηση του νησιού.
Συνοπτικά, το «Χρυσοπράσινο Φύλλο», δεν είναι μόνο ένας ύμνος στην ομορφιά της Κύπρου, αλλά και μια έκφραση της ελπίδας του ποιητή για την επικράτηση της ειρήνης και ενότητας μεταξύ των εθνοτήτων που κατοικούν στη νήσο του Χρυσοπράσινου Φύλλου.
ΕΤΟΣ 1960
Λίγους μήνες πριν την ανακήρυξη της Κύπρου ως ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας, προκηρύχτηκε ανοιχτός διαγωνισμός όπου οι πολίτες καλούνταν να δημιουργήσουν την σημαία της νεοσύστατης τότε Κυπριακής Δημοκρατίας.
Από τις 500 συμμετοχές, το σχέδιο της σημαίας του τουρκοκύπριου Guney επιλέχθηκε ως το νικητήριο από τον τότε Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Μακάριο Γ’ και τον αντιπρόεδρο Fazil Kuchuk.
Ο Guney εξήγησε ότι το χρώμα του χάρτη απεικονίζει τον χαλκό που υπήρχε στο νησί και έδινε το όνομά του στην Κύπρο. Οι δύο κλάδοι ελιάς αντιπροσωπεύουν την τουρκοκυπριακή και την ελληνοκυπριακή κοινότητα, οι οποίες θα έπρεπε να ζούσαν μαζί ειρηνικά. Το άσπρο φόντο της σημαίας αντιπροσωπεύει την κάθαρση όλων των προβλημάτων που υποτίθεται πως θα επέρχετο με τη δημιουργία της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας. Το σημαντικότερο σύμβολο της Κύπρου κοστολογήθηκε στις 50 λίρες, ποσό το οποίο και έλαβε ως βραβείο συνοδευόμενο με μια συγχαρητήρια επιστολή από τον Μακάριο Γ’.
ΕΤΟΣ 2024
64 χρόνια από την ανακήρυξη της Κύπρου ως ανεξάρτητο κράτος.
Η Κύπρος πανηγυρίζει. Ζήτω η Κυπριακή Δημοκρατία!
Παντού σημαίες. Η ευρωπαϊκή Κύπρος, η ελληνική Κύπρος, η εουρκική Κύπρος. Η ανεξάρτητη Κύπρος απούσα. Οι εξαρτήσεις από τις διάφορες μητέρες πατρίδες ακόμα παραμένουν. Ο διχασμός μεταξύ των δύο κοινοτήτων μεγαλώνει και η επανένωση του νησιού θεωρείται πλέον ως ιδέα ουτοπική.
Δυστυχώς, είμαι σχεδόν βέβαιος πως αν σήμερα διεξήγαγα έρευνα και έδινα δύο επιλογές (Λύση ή Διχοτόμηση) η δεύτερη επιλογή ίσως να έβγαινε πανηγυρικά πρώτη.
Για την ιστορία, ο δημιουργός της σημαίας της Κύπρου μας άφησε το 2009 μετά από μάχη που έδωσε με την επάρατη νόσο. Όπως ανέφερε σε σχετικό δημοσίευμα του, εις μνήμην του συμπατριώτη του καλλιτέχνη, ο συμπατριώτης μας, τουρκοκύπριος αγωνιστής και συγγραφέας Σενέρ Λεβέντ: «Δεν τύλιξε το φέρετρό του η σημαία που έφτιαξε. Πέθανε σαν να ήταν εχθρός του η σημαία εκείνη».
*Δικηγόρος – Νομικός Σύμβουλος
