Ο Μιχάλης Ιγνατίου, σχολιάζοντας στον «Φιλελεύθερο» ημ. 7/7/2024 συνέντευξή μου στο Legal Matters, μού έθεσε τρία ερωτήματα. Δεν έκρινα ότι άξιζε να απαντήσω, αφού όσοι είχαν παρακολουθήσει την προαναφερθείσα συνέντευξή μου, εύκολα θα διαπίστωσαν ότι και τα τρία ερωτήματα ήταν ήδη απαντημένα σε αυτήν. Ο κ. Ιγνατίου επανέφερε τα ίδια ερωτήματα στον «Φιλελεύθερο» ημ. 14/7/2024, αναφέροντας μάλιστα: «Προκάλεσα τον κ. Τσελεπή για τις αναλήθειες του. Δεν μας απάντησε. Τι να απαντήσει ο άνθρωπος, αφού γνωρίζει ότι ανακάτεψε την αλήθεια με την αναλήθεια». Προφανώς ο κ. Ιγνατίου παρεξήγησε τη σιωπή μου και, ως εκ τούτου, είμαι πλέον υποχρεωμένος να απαντήσω. Αναφερόμενος, λοιπόν, σε μένα, μου αποδίδει τρεις αβάσιμους ισχυρισμούς:
1. «Ισχυρίστηκε ότι τα έγγραφα που αποκαλύψαμε δεν είναι δήθεν τα πρακτικά των Η.Ε. αλλά σημειώσεις. ΨΕΜΑ, είναι τα πρακτικά». Όσοι είχαν δει την συνέντευξη, γνωρίζουν ότι αναφερόμουν σε σημειώσεις, απλώς για λόγους ακριβείας, αφού στη Διάσκεψη του Κραν Μοντανά δεν τηρούνταν επίσημα πρακτικά, τονίζοντας ότι αυτό δεν σημαίνει ότι αμφισβητώ την ορθότητα των όσων διέρρευσαν. Άλλωστε, τις ίδιες σημειώσεις επικαλέστηκα και ο ίδιος. Δεν κατανοώ πού ακριβώς εντοπίζει ψέμα και σκοπιμότητα ο κ. Ιγνατίου, εκτός και αν δεν αντιλαμβάνεται τι ακριβώς σημαίνει η τήρηση πρακτικών.
2. «Ισχυρίστηκε ότι δεν παρουσιάσαμε ορθά το πρακτικό της συνάντησης του Νίκου Αναστασιάδη με τον Αντόνιο Γκουτέρες στις 6.15 το απόγευμα πριν το δείπνο, όταν ο Γ.Γ. είπε στον τότε Πρόεδρο ότι η Τουρκία θα δεχόταν κατάργηση εγγυήσεων (του είπε κάτι τέτοιο αλλά ήταν ψέμα διότι το αποδεικνύει το πρακτικό της συνάντησης του με τον Τσαβούσογλου η ώρα 1.15 το μεσημέρι. Του ξεκαθάρισε ο Τσαβούσογλου ότι δεν δεχόταν κατάργηση των εγγυήσεων και του «δικαιώματος επέμβασης και ότι δεν αποδεχόταν αποχώρηση των στρατευμάτων)». Όσον αφορά τη συνάντηση Γ.Γ. – Τσαβούσογλου στις 1.15, στη συνέντευξή μου δεν ανέφερα κάτι διαφορετικό από τον κ. Ιγνατίου. Όσον αφορά το σημείωμα για τη συνάντηση Γ.Γ. – Αναστασιάδη στις 6.15., ουδέποτε ισχυρίστηκα ότι δεν δημοσιεύτηκε ορθά Αντίθετα, το επικαλέστηκα: κατά τη συνάντηση Γ.Γ.– Αναστασιάδη στις 6.15, ο κ. Γκουτέρες ενημέρωσε ότι, προφανώς στο μεσοδιάστημα από την συνάντησή του με τον Τσαβούσογλου στις 1.15, η Τουρκία τού επέδωσε εμπιστευτικό έγγραφο με το οποίο αποδέχεται κατάργηση των εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων και άμεση σημαντική μείωση των στρατευμάτων της, ενώ συνολικά το θέμα των στρατευμάτων να επιλυθεί σε μεταγενέστερη ημερομηνία. Αυτό το είπε τέσσερις φορές ο Γ.Γ., αλλά το αμφισβητούσε ο τέως Πρόεδρος και στο τέλος απαίτησε αποχώρηση όλων των στρατευμάτων από την πρώτη μέρα. Ο κ. Ιγνατίου, προς τιμήν του, παραδέχεται ότι αυτά τα είπε ο Γ.Γ. αλλά ήταν ψέμα. Στη συνέντευξή μου το απάντησα και αυτό. Ακόμη και να έλεγε ψέματα ο Γ.Γ., η αντίδραση του τέως Προέδρου δεν ήταν η ενδεδειγμένη. Θα έπρεπε να δοθεί η απάντηση ότι, αν αυτά που λέει ο Γ.Γ. ισχύουν, είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε. Και αν όντως δεν ίσχυαν, εκτεθειμένος θα ήταν είτε ο ίδιος ο Γ.Γ. είτε η Τουρκία και όχι η ελληνοκυπριακή πλευρά όπως, δυστυχώς, συνέβη στο τέλος.
3. «Ισχυρίστηκε ότι από το πρακτικό του δείπνου λείπει ένα κομμάτι, στο οποίο ο Γ.Γ. λέει τάχατες ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να δεχθεί την κατάργηση των εγγυήσεων». Ποτέ δεν ισχυρίστηκα ότι λείπει οποιοδήποτε κομμάτι από τις σημειώσεις των Ηνωμένων Εθνών. Εκείνο που είπα για το δείπνο, είναι ότι ο Γ.Γ. ρώτησε τον Τσαβούσογλου αν δεχόταν άμεση κατάργηση της Συνθήκης Εγγύησης και αντικατάστασή της με μηχανισμό εφαρμογής. Πήρε την απάντηση πως «η Τουρκία ήταν ανοιχτή σε διάλογο στο θέμα αυτό, αλλά αυτή η ευελιξία της θα εξαρτάτο από την πρόοδο που θα γινόταν στα τέσσερα άλλα εσωτερικά ζητήματα». Κατόπιν τούτου ο Γ.Γ. υπέβαλε το άτυπο έγγραφο για την εφαρμογή της λύσης, που όντως καταργούσε τη Συνθήκη Εγγύησης, το οποίο απορρίφθηκε από την ελληνοκυπριακή πλευρά, και η συνέχεια είναι γνωστή. Υπενθυμίζω σχετική δήλωση του κ. Κοτζιά, ότι δεν ήταν η Ελλάδα αλλά η Κύπρος που απέρριψε το έγγραφο. Καταληκτικά, δεν κατέθεσα την προσωπική μου μαρτυρία αλλά απλώς επικαλέστηκα τις σημειώσεις των Ηνωμένων Εθνών που αποκάλυψε ο κ. Ιγνατίου και δημοσίευσε ο «Φιλελεύθερος», οι οποίες μιλούν από μόνες τους. Ο κ. Ιγνατίου δεν τις διαψεύδει αλλά υποστηρίζει ότι ψεύδεται ο Γ.Γ. Γιατί, όμως, τότε τα βάζει μαζί μου – και αυτός και άλλοι – και όχι με τον κ. Γκουτέρες;
