Οι διαχρονικές πολιτικές σε θέματα παιδείας έχουν οδηγήσει στην αποσύνδεση του σχολείου από την κοινωνική και δημοκρατική του αποστολή, στοιχείο που επηρεάζει άμεσα τον/τη εκπαιδευτικό. Τα τελευταία χρόνια, γίναμε μάρτυρες πολιτικών που ουσιαστικά στόχευαν στη μετατροπή των εκπαιδευτικών σε υπάκουους διεκπεραιωτές, χωρίς κύρος, που λογοδοτούν για τα πάντα στους πάντες, υποκείμενα που εύκολα στοχοποιούνται, διαπομπεύονται ή και κατασυκοφαντούνται. Σ’ αυτό το πλαίσιο, οι εκπαιδευτικοί βιώνουν μια ασφυκτική κατάσταση μη μπορώντας να μιλήσουν για τα υπαρκτά προβλήματα που αντιμετωπίζουν και δυσχεραίνουν σημαντικά το έργο τους. Την κόπωση, τις παρεμβάσεις, την πίεση, τον συγκεντρωτισμό, τον έλεγχο, τον εκφοβισμό, τη στοχοποίηση και τον συντηρητισμό.

Ο δάσκαλος κινδυνεύει να απωλέσει την ανεξαρτησία του για να γίνει απλά ένας υπάλληλος που διεκπεραιώνει τις εγκυκλίους και οδηγίες των ανωτέρων. Ο ρόλος όμως του δασκάλου ως ελεύθερου διανοούμενου που σέβεται την επιστήμη του, που αγαπά αυτό που κάνει, που έχει φωνή και αξιοπρέπεια, είναι ιδιαίτερα σημαντικός!

Αναμφίβολα η κυπριακή εκπαίδευση χρήζει αναδιάρθρωσης και εκσυγχρονισμού. Η ΠΟΕΔ σε αυτή τη διαδικασία έχει να διαδραματίσει σημαντικό και καταλυτικό ρόλο. Έχει καθήκον να το κάνει! Η Οργάνωσή μας, οφείλει να δώσει μάχη για να βελτιώσει το Δημόσιο Σχολείο, να προτείνει τις αλλαγές εκείνες που θα μετατρέψουν τη μάθηση των παιδιών σε μια χαρούμενη και καθοριστική εμπειρία και να υπερασπιστεί το κύρος και την αξιοπρέπεια του εκπαιδευτικού. Όλα αυτά σε πλαίσια ουσιαστικής και ειλικρινούς συνεργασίας με το Υπουργείο και σε συνεχή διάλογο με την κοινωνία.

Η τετραετία που πέρασε, είχε αρκετές δυσκολίες, αλλά και αρκετές συνδικαλιστικές επιτυχίες. Μέσα στην τετραετία, βιώσαμε την πανδημία κατά την οποία διαφάνηκαν και όλες οι παθογένειες του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Όμως μέσα από τις πρωτόγνωρες που καταστάσεις που ζήσαμε, έλαμψε ο/η εκπαιδευτικός. Με ελάχιστη στήριξη, πάλεψε με νύχια και με δόντια, για να στηρίξει τους/τις μαθητές/τριες, για να μη μείνει πίσω καμιά και κανείς. Και τα κατάφερε! Πρέπει επίσης να σημειωθεί πως η απερχόμενη ηγεσία της ΠΟΕΔ, μπορεί να πιστωθεί σημαντικές επιτυχίες, αποτέλεσμα συλλογικών προσπαθειών και στρατηγικής. Διασφαλίστηκαν τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των νεοεισερχομένων, επεκτάθηκε και ολοκληρώθηκε ο θεσμός του υπεύθυνου τμήματος, καταργήθηκε η αγορά υπηρεσιών, στηρίχθηκε περαιτέρω ο διοικητικός χρόνος, αυξήθηκαν οι οργανικές θέσεις, ξεκίνησε η εγκατάσταση κλιματιστικών κλπ. Προφανώς οι επιτυχίες αυτές, αφορούν όλο το οικοδόμημα της ΠΟΕΔ, με τη συμβολή όλων και η προσπάθεια κάποιων να καρπωθούν τις επιτυχίες αυτές ως αποκλειστικά δικές τους, γίνεται εκ του πονηρού και για ευνόητους λόγους!

Την ίδια ώρα, η ΠΟΕΔ έχει να δώσει ακόμη περισσότερες μάχες! Για τους αντικαταστάτες που βιώνουν το εξωφρενικό και συνάμα απαράδεκτο γεγονός πως δεν έχουν όρους εργοδότησης ή εργασιακά δικαιώματα. Για το Νέο Σχέδιο Διορισμών, που αποτελεί μια ανοιχτή πληγή και οδηγεί τους/τις εκπαιδευτικούς στην αβεβαιότητα του εργασιακού τους μέλλοντος με την επιβεβλημένη ανάγκη διόρθωσης των στρεβλώσεων. Για τη διατήρηση του καταλόγου διοριστέων, χωρίς υποσημειώσεις και «ουρές». Για τους εργαζόμενους στα ΠΟΣ που εργάζονται με απαράδεκτους όρους εργασίας. Για τη διασφάλιση διαφάνειας σε θέματα αποσπάσεων. Για βελτίωση του τρόπου που γίνονται οι μεταθέσεις και οι τοποθετήσεις, με ξεκάθαρα και σαφή κριτήρια. Για την αντιμετώπιση των περιστατικών αποκλίνουσας συμπεριφοράς και των παρεμβάσεων που αυξάνονται συνεχώς. Για την Προδημοτική Εκπαίδευση που χρειάζεται στήριξη αφού η καθημερινότητα των συναδελφισσών είναι δυσβάστακτη σε όλες τις πτυχές της. Για την Ειδική Εκπαίδευση, που δεν στηρίζεται όσο πρέπει και δίκαια θεωρείται παραγκωνισμένη. Για την επαναλειτουργία του αρμόδιου σώματος εργασιακού διαλόγου, τη ΜΕΠΕΥ, που είναι ανενεργή και σε αχρησία. Για τη βελτίωση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών. Για τον χρόνο των απλών εκπαιδευτικών είναι υπερβολικά μεγάλος σε σχέση με το βεβαρημένο καθηκοντολόγιο που καλούνται να διεκπεραιώσουν. Για τον διοικητικό χρόνο που μειώθηκε μεν, αλλά παραμένει αυξημένος, σε σχέση με τις σύγχρονες διοικητικές ανάγκες ενός σχολείου. Για τις καταγγελίες για εκπαιδευτικούς και τη δημόσια διαβολή τους, που εξελίσσεται σε γάγγραινα. Για τα σχολικά κτίρια που σε πολλές περιπτώσεις είναι τριτοκοσμικά, με τις θερμοκρασίες να είναι τέτοιες που καθιστούν το εργασιακό – μαθησιακό περιβάλλον ακατάλληλο, δυσβάστακτο και επικίνδυνο (…).

Όλα αυτά και άλλα τόσα, η νέα ΠΟΕΔ, θα κληθεί και πρέπει να τα αντιμετωπίσει και επιτέλους να τα λύσει! Ήρθε η ώρα η ΠΟΕΔ, με εκσυγχρονισμένο τρόπο λειτουργίας, που στοχεύει να την καταστήσει πιο άμεση, ευέλικτη και παραγωγική, να γυρίσει σελίδα! Η νέα ηγεσία και τα νέα Συλλογικά Σώματα, οφείλουν πρώτα να στοχεύσουν στην ενότητα του κλάδου. Μια νέα ΠΟΕΔ με συλλογικότητα, ομοψυχία και κοινό όραμα.

Στην Α.Κί.ΔΑ., οραματιζόμαστε μια ΠΟΕΔ ενωμένη και με κυρίαρχο μέλημά μας τα συμφέροντα του κλάδου και της εκπαίδευσης! Οι προκλήσεις και οι επιδιώξεις είναι πολλές. Σύμμαχοι μας είναι όλοι οι συνάδελφοι/ισσες. Φρούριό μας είναι η συνδικαλιστική μας ανεξαρτησία, υπευθυνότητα, αξιοπρέπεια, διαχρονική παρουσία και δικαιοκρισία. Με την Ανεξάρτητη Δύναμη μπροστά, στοχεύουμε στη νέα ΠΟΕΔ που μας αξίζει! Μια ΠΟΕΔ για τους εκπαιδευτικούς, χωρίς παρεμβάσεις, πιέσεις, διλήμματα. Μια ΠΟΕΔ που θα απαιτήσει ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, αξιοκρατία, ισονομία και κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά και ένα πιο ανθρώπινο και δημοκρατικό σχολείο. Μαζί μπορούμε να διεκδικήσουμε και να πετύχουμε!

Γενικός Οργανωτικός ΠΟΕΔ, Γενικός Γραμματέας Α.Κί.ΔΑ, Υποψήφιος Γενικός Αντιπρόσωπος ΠΟΕΔ Λάρνακας.