Για τα θανατηφόρα δυστυχήματα γράφει ο Κυριάκος Πολυκάρπου τονίζοντας την έλλειψη σωστής οδικής συμπεριφοράς και οδικής συνείδησης.
Σχεδόν δεν περνά μέρα που να μην θρηνήσουμε τον θάνατο ανθρώπου σε τροχαίο δυστύχημα, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται εδώ και χρόνια, τις πολιτικές που εφαρμόζονται, τις εκστρατείες, τις εκδηλώσεις και πολλές άλλες πρωτοβουλίες από το κράτος, εθελοντικές οργανώσεις και τον ιδιωτικό τομέα.
Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι η οδήγηση με υπερβολική ταχύτητα είναι η πρώτη αιτία πρόκλησης σοβαρών και θανατηφόρων δυστυχημάτων. Ο δε συνδυασμός με το αλκοόλ αποτελεί συνεχή απειλή για τη δημόσια ασφάλεια, όπως επιβεβαιώνεται από τα δυστυχήματα που οφείλονται σ’ αυτούς τους δύο παράγοντες. Όσοι έτυχε να βρεθούν σε τουριστικές περιοχές τις πρώτες μεταμεσονύχτιες ώρες ή όσοι ζουν κοντά σε νυκτερινά κέντρα διασκέδασης θα συμφωνούν ότι τα μέτρα αστυνόμευσης στην καλύτερη περίπτωση χρειάζονται ενίσχυση.
Είναι προφανές ότι η προσπάθεια θα πρέπει να εστιαστεί στην πρόληψη και οι πρωτοβουλίες θα πρέπει να έχουν αποτρεπτικό χαρακτήρα. Οι αυστηρότερες ποινές είναι μια παράμετρος αυτής της προσπάθειας αποτροπής, αλλά σίγουρα δεν είναι η λύση, δεν μπορεί να είναι η λύση. Τα σταστιστικά δείχνουν ότι κυριότερος παράγοντας πρόκλησης τροχαίων ατυχημάτων είναι ο άνθρωπος: Η επιπόλαιη έως και ανεύθυνη οδήγηση, η οποία αποδεικνύεται θανατηφόρος, είναι μόνιμο φαινόμενο, που έχει να κάνει με την οδική συμπεριφορά.
Η οδική συνείδηση καλλιεργείται από την παιδική ηλικία και τα πρόσωπα επιρροής –με πρώτους τους γονείς– αποτελούν το καλύτερο ή το χειρότερο παράδειγμα. Από εκεί και πέρα είναι θέμα νομοθεσίας και αυστηρής τήρησής της. Ένας άνθρωπος που πίνει και οδηγεί αδιαφορώντας όχι για τη ζωή του αλλά για τη ζωή άλλων, δεν μπορεί να έχει ελαφρυντικά. Αν θέλει να σκοτωθεί ας βρει άλλο τρόπο χωρίς να θέτει κανέναν υπό απειλή.
