Ο Κυριάκος Πολυκάρπου σχολιάζει τον ζήλο που επιδεικνύουν το τελευταίο διάστημα κοινοτάρχες και δήμαρχοι για να κάνουν ένα «λίφτινγκ» στην εικόνα των χωριών και των πόλεων, ελέω εκλογών και προς άγραν ψήφων.
Αν γίνονταν εκλογές κάθε χρόνο, η Κύπρος θα ήταν Λας Βέγκας, μου είπε μεταξύ σοβαρού και αστείου ένας φίλος. Πλησιάζουν οι τοπικές εκλογές του Ιουνίου και νιώθει κατάπληκτος από τον ζήλο που έχουν επιδείξει το τελευταίο διάστημα οι Κοινοτάρχες και οι Δήμαρχοι φροντίζοντας να κάνουν ένα «λίφτινγκ» στην εικόνα των χωριών και των πόλεων. Όπως αναφέρει, τους τελευταίους δύο μήνες ασφαλτοστρώθηκαν δρόμοι, απομακρύνθηκαν μπάζα και σκουπίδια πολλών χρόνων, κλαδεύτηκαν δέντρα, τοποθετήθηκε φωτισμός, εξωραΐστηκαν πλατείες, ανακοινώθηκαν εκδηλώσεις κ.ά.
Προβλήματα, που δεν επιλύονταν τα προηγούμενα χρόνια, γνώρισαν ως διά μαγείας τη γιατρειά τους. Βρέθηκαν τα κονδύλια (ή σωστότερα κατακρατήθηκαν για αυτή τη «χρυσή» χρονική στιγμή) και τα αυτιά της τοπικής Αρχής «ξεβούλωσαν» και δεν «κωφεύουν». Συν τοις άλλοις, διάφοροι κάτοικοι–ψηφοφόροι σπεύδουν να τους ζητήσουν «εξυπηρετήσεις», προκειμένου να τις ανταλλάξουν με την πολυπόθητη ψήφο, αυτών και των οικογενειών τους. Ανάλογα με τη δυσκολία υλοποίησης του αιτήματος θα κερδίσουν στη χειρότερη περίπτωση το «δέσιμο» του υποψήφιου με την υπόσχεση, κάνοντας μια καλή αρχή για επίτευξη σιγά–σιγά του σκοπού τους. «Γι’ αυτό σου λέω, αν γίνονταν εκλογές κάθε χρόνο, η Κύπρος θα ήταν Λας Βέγκας», επέμενε ο φίλος.
Βέβαια, με το να μεταφέρουμε εδώ όσα γίνονται αυτό το διάστημα στις κοινότητες και στις πόλεις, δεν κομίζουμε γλαύκα εις Αθήνας. Είναι κοινό μυστικό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι για χρόνια με αυτό τον τρόπο οδεύουμε σε κάθε εκλογές σε αυτόν τον τόπο. Ένα θέμα είναι πότε και πώς θα μπει ένας φραγμός στη σύνδεση της υλοποίησης έργων με τη χρονική στιγμή των εκλογών προς άγραν ψήφων, με το προηγούμενο διάστημα να επικρατεί εγκληματική απάθεια από πλευράς αρχών. Και σε αυτό καλούνται να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο η Ελεγκτική Υπηρεσία, η Βουλή και η Νομική Υπηρεσία.
Ένα άλλο θέμα είναι να αρχίσει επιτέλους ο μέσος Κύπριος να διεκδικεί ουσιαστικά έργα από τις Αρχές. Πρέπει οι κάτοικοί της χώρας να αρχίσουν να σκέφτονται το όφελος από έργα που ξεφεύγουν από τον δρόμο μπροστά από το σπίτι τους, το χωράφι τους και την επιχείρησή τους. Να απαιτήσουν και να δουν μαζί με την τοπική Αρχή πώς θα χτυπήσουν την αστυφιλία, πώς θα δημιουργήσουν συνθήκες γόνιμες για την ευημερία του συνόλου.
