Ο Κυριάκος Πολυκάρπου επισημαίνει πως για την παραβατικότητα των νέων, ευθύνες έχουν οι γονείς, η Πολιτεία, αλλά και το εκπαιδευτικό σύστημα.

Δεν έχουν τελειωμό οι βανδαλισμοί και οι εμπρησμοί σε Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια της ελεύθερης Κύπρου με το υπουργείο Παιδείας να θορυβείται από τα αυξανόμενα περιστατικά βίας και παραβατικότητας και από την άλλη η κοινωνία να παρακολουθεί αποσβολωμένη ότι εμπλεκόμενοι είναι τα ίδια της τα παιδιά.

Στόχος, κατά την τελευταία ημέρα λειτουργίας των Γυμνασίων, δύο σχολεία της πόλης της Λεμεσού. Το πρώτο συμβάν καταγράφηκε στο Γυμνάσιο Αγίας Φύλας, όπου κουκουλοφόροι μαθητές πέταξαν ελαστικά εντός του γηπέδου και στα οποία έβαλαν φωτιά. Στο στόχαστρο των ανεγκέφαλων βρέθηκε και το Καλογεροπούλειο Γυμνάσιο, όπου οι μασκοφόροι αλήτες έθεσαν φωτιά στους γύρω θάμνους, αναγκάζοντας την Πυροσβεστική να τρέχει από το ένα σχολείο στο άλλο, για καταστολή παραβατικών συμπεριφορών.

Το θέμα προβληματίζει έντονα το υπουργείο Παιδείας το οποίο σκέφτεται ακόμη και την τοποθέτηση κλειστών κυκλωμάτων παρακολούθησης και καμερών ασφαλείας σε πιο πολλά σχολεία, σε μια προσπάθεια να προστατευθούν τα σχολικά κτήρια και οι υποδομές τους.

Περνώντας κάποιος από μια σχολική μονάδα, κυρίως στη Λεμεσό, θα αντιληφθεί ότι αυτές έχουν μετατραπεί σε φυλακές. Τα κάγκελα ξεπερνούν τα τρία μέτρα ενώ σε πολλά κτήρια η είσοδος είναι ελεγχόμενη. Δεν υπάρχουν σε όλα τα δημόσια σχολεία τα ίδια μέτρα προφύλαξης, αλλά είναι στα περισσότερα. Εντούτοις, οι παραβάτες εντοπίζουν «τρύπες» και καταφέρνουν να εισέλθουν σε αυτά προκαλώντας ζημιές στο πέρασμά τους.

Το θέμα δεν αγγίζει μόνο τα σχολικά κτήρια αλλά και πολλά πάρκα σε διάφορες γειτονιές, οι οποίες από το απόγευμα και μετά μετατρέπονται σε στέκια ανήλικων παραβατών με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Βανδαλισμοί, ζημιές, φωτιές και καταστροφές περιουσιών είναι μερικά από αυτά που καυχιόνται ως επίτευγμα οι ανεγκέφαλοι νεαροί, την ίδια ώρα που οι γονείς τους έχουν την εντύπωση πως αυτοί απλά βρίσκονται με τους φίλους και συμμαθητές τους. Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και αυτό δεν το λέμε εμείς, αλλά καταγράφεται καθημερινά μέσα από διάφορα ρεπορτάζ.

Την ίδια ώρα, τα χέρια της Αστυνομίας φαίνεται πως είναι δεμένα, καθώς πολλοί από τους εμπλεκομένους ταραξίες είναι ανήλικοι και ο νόμος τους προστατεύει. Αν εντοπιστούν, ίσως κατηγορηθούν, ενώ αρκετοί δεν φαίνεται να πτοούνται ή να φοβούνται ενδεχόμενη σύλληψή τους.

Είναι καιρός να αντιληφθούμε ως κοινωνία το πρόβλημα που υπάρχει, στον βαθμό που υπάρχει και τις ευθύνες που μας αναλογούν. Για όλα αυτά που συμβαίνουν ευθύνες φέρουν πρώτα απ’ όλα οι γονείς, οι οποίοι αποποιούνται το δικό τους μερίδιο ευθυνών καθώς αδυνατούν να συνετίσουν, να ελέγξουν και να προστατεύσουν τα ίδια τους τα παιδιά.

Ευθύνες φέρει και η Πολιτεία, η οποία παρακολουθεί τα όσα διαδραματίζονται χωρίς να μπορεί να δώσει λύσεις και να πάρει δραστικά μέτρα. Ευθύνες φέρει και το εκπαιδευτικό σύστημα, αφού πλέον οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, δεν νοιάζονται και τόσο για να βγουν οι νέοι στην κοινωνία μας, σωστοί άνθρωποι, αλλά να κάνουν τη δουλειά τους και να σχολάσουν.

Έχω γράψει στο παρελθόν για το θηρίο της αναρχίας και πώς αυτό θα μας καταβροχθίσει. Δυστυχώς, εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα και εάν δεν αντιληφθούμε στο μέγιστο το κακό που έρχεται, πολύ απλά θα εκκολάπτουμε νέους με παραβατική συμπεριφορά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Έτσι κι αλλιώς από κάπου ξεκινούν όλα. Προχθές ήταν τα πάρκα, χθες τα δημόσια σχολεία, αύριο θα είναι οι χούλιγκαν που προκαλούν επεισόδια σε κάθε αγώνα στα γήπεδα.