Ο δρ Χρίστος Αχιλλέως Θεοδούλου, διεθνολόγος και πολιτικός αναλυτής, γράφει για τα προβλήματα που υπάρχουν εντός ΕΕ και το θέμα διατήρησης της ευρωπαϊκής ενότητας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πολλά προβλήματα ενώπιόν της και εσωτερικά και εξωτερικά. Τα εσωτερικά έχουν σχέση με ορισμένα κράτη-μέλη, που δεν συμφωνούν με την Ευρωπαϊκή Ένωση για ορισμένα θέματα. Γι’ αυτά τα θέματα χρειάζεται συζήτηση και προσπάθεια για πειθώ των διαφωνούντων μελών. Τέτοια κράτη-μέλη είναι για παράδειγμα η Ουγγαρία και η Πολωνία.
Περισσότερο σημαντικές όμως είναι οι σχέσεις της ΕΕ με τον κόσμο, δηλαδή τα εξωτερικά προβλήματα.
Παρά την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου, υπάρχουν χώρες που θέλουν πάντα να εισέλθουν στην ΕΕ. Τέτοιες χώρες είναι η Ουκρανία και η Μολδαβία, ενώ φαίνεται ότι η Γεωργία και το Κόσσοβο ζητούν τον προσδιορισμό τους ως κράτη-υποψήφια. Υπάρχουν βέβαια και άλλα κράτη, όπως η Τουρκία, η Αλβανία, η Σερβία κ.ά., που είναι μεταξύ των χωρών, που θέλουν να εισέλθουν.
Το θέμα της Ουκρανίας είναι πάρα πολύ λεπτό και ακανθώδες. Η Ρωσία είχε πάντα σχέσεις με την Ουκρανία. Φθάσαμε στον σημερινό πόλεμο μεταξύ των δυο χωρών και στο τελικό «διαζύγιο» μεταξύ τους. Η Ουκρανία με μεγαλύτερη πλέον προσπάθεια, προσπαθεί να εισέλθει στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, η δε Ρωσία προσπαθεί να «εξουδετερώσει» την Ουκρανία.
Από την άλλη μεριά, ο λόγος που αντιστέκεται για τόσο καιρόν η Ουκρανία είναι, βέβαια, η μεγάλη βοήθεια που λαμβάνει από τις Δυτικές Δυνάμεις (ΗΠΑ και ΕΕ) και η οποία πρέπει να συνεχίσει, αν η Ουκρανία θα παραμείνει όρθια.
Υπάρχουν, όμως, κράτη-μέλη της ΕΕ που φέρουν ένσταση στην εισδοχή της Ουκρανίας στην ΕΕ. Μια απ’ αυτές είναι η Ουγγαρία. Ο πρωθυπουργός της, Βίκτορ Όρμπαν, λέγεται ότι ισχυρίζεται ότι «η Ουκρανία είναι μια από τις περισσότερο διεφθαρμένες χώρες του κόσμου». Επίσης, φέρει ένσταση στην επιχορήγηση της Ουκρανίας από την ΕΕ με 50 δισεκατομμύρια ευρώ (βλ. Théophile Simon, «Trois enjeux d’un Conseil européen à hauts risques», «Tribune de Genève», Mercredi 13 décembre 2023).
Το πρόβλημα είναι ότι παρουσιάζονται διχογνωμίες μέσα στην ΕΕ. Μερικά κράτη-μέλη θα ήθελαν ίσως την Ουκρανία να αρχίσει να σκέπτεται για να διαπραγματευθεί, παρά μόνο να σκέπτεται για πόλεμο.
Όσον αφορά την επέκταση της ΕΕ, θα είναι δύσκολο να δεχθεί η Ένωση ακόμη οκτώ χώρες που υποστηρίζεται ότι είναι οι σημερινές αιτήτριες χωρίς αναθεώρηση των Συνθηκών. Κάτι τέτοιο, όμως, για να συμβεί ίσως να χρειασθούν δημοψηφίσματα για μερικές χώρες. Αυτό δεν είναι ευπρόσδεκτο για πολλούς. Εκείνο που φοβίζουν ορισμένους οι διαμάχες στην Ουκρανία, στη Μέση Ανατολή και αλλαχού είναι η σύμφωνη γνώμη ή όχι των κρατών-μελών και η διατήρησή της. Η διατήρηση της ευρωπαϊκής ενότητας. Αυτό είναι το σημαντικότερον πρόβλημα.
