Για τα όσα συμβαίνουν στις κοινότητες με αφορμή τις διαπιστώσεις του Γενικού Ελεγκτή σχολιάζει ο Κυριάκος Πολυκάρπου.
Ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κατάντησε, από εφαλτήριο προσφοράς και διασφάλισης ποιότητας ζωής στους πολίτες σε εκκολαπτήριο αυθαιρεσίας και αναρχίας. Το ότι είναι υδροκέφαλο το σύστημα και απ’ εδώ απορρέουν τα αξεπέραστα οικονομικά και διοικητικά προβλήματα που εμφανίζονται μπροστά τους, είναι ένα πράγμα. Τα αδιόρθωτα μυαλά, όμως, και οι παρωχημένες νοοτροπίες που κουβαλούν επίμονα όσοι ανεβαίνουν σε προνομιούχους θώκους, με παρενέργειες που σαφώς ακυρώνουν την υποσχόμενη υπηρεσία προς τον απλό πολίτη, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.
Η είδηση, από διαπιστώσεις που καταγράφονται στην έκθεση του Γενικού Ελεγκτή, ότι, συμβαίνουν πράματα και θάματα στις κυπριακές κοινότητες δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Οι υποθέσεις διασπάθισης δημοσίου χρήματος, η κατάχρηση εξουσίας και νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, η καθυστέρηση ή παράλειψη αποστολής πρακτικών στις Επαρχιακές Διοικήσεις για τον απαραίτητο έλεγχο νομιμότητας, η ανάθεση συμβάσεων σε προσφοροδότες χωρίς την χαμηλότερη προσφορά, η ανάθεση μελετών έργων σε ιδιώτες χωρίς την προκήρυξη προσφορών, η κακοδιαχείριση συμβάσεων χωρίς τη σύγκλιση συνεδρίας του αρμοδίου οργάνου για την αξιολόγηση και τη λήψη σχετικής απόφασης και άλλα, κυρίως εναντίον κοινοταρχών, από τις ανεξέλεγκτες δημόσιες συμβάσεις, είναι απλά ένα δείγμα των όσων απαράδεκτων συμβαίνουν.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, η μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και η διενέργεια πιο εντατικών ελέγχων, εκτιμάται ότι θα περιορίσει το ιλαροτραγικό φαινόμενο της ατασθαλίας. Πάραυτα, πιστεύω ακράδαντα, ότι, στην απάμβλυνση του ακανθώδους προβλήματος θα συμβάλει και η επιβολή αυστηρότερων ποινών στους ανάλγητους παρανομούντες.
