Ο Αδάμος Κόμπος, Δημοτικός Σύμβουλος Κ.Σ. ΕΔΕΚ Λεμεσού, αναφέρεται στις πισώπλατες μαχαιριές που δέχθηκε, παραγνωρίζοντας όλα αυτά που ο ίδιος πρόσφερε…
Είναι κάποιες στιγμές και περιπτώσεις στη ζωή των ανθρώπων κατά τις οποίες αισθάνονται το άδικο και την πίκρα να τους κατακυριεύει, όταν κάποιοι τους ρίχνουν πισώπλατες μαχαιριές, παραγνωρίζοντας όλα αυτά που τους πρόσφερες.
Για όσους δεν γνωρίζουν τα όσα έχω προσφέρει στο κόμμα μου το Κ.Σ.ΕΔΕΚ καλό είναι να πληροφορηθούν απ’ αυτό το κείμενο: Το 1996 αφυπηρέτησα πρόωρα από την Τεχνική Εκπαίδευση για να αφιερωθώ στις δουλειές μας μαζί με τη μακαριστή σύζυγό μου Μάρω. Την ίδια περίοδο, ήμουν επαρχιακός ταμίας της ΕΔΕΚ στη Λεμεσό. Τότε είχε αρχίσει το κτίσιμο της πολυκατοικίας της ΕΔΕΚ στη Λεμεσό. Τελείωσε ο σκελετός και παρέμεινε σ’ αυτή τη κατάσταση για έναν χρόνο. Βλέποντας αυτή τη κατάσταση της εγκατάλειψης χωρίς να ενδιαφέρεται κανένας να τη αποπερατώσει, ανάλαβα εγώ να κάνω τον συντονιστή, τον εργολάβο, τον τεχνίτη, τον εργάτη τον χρηματοδότη, (πέραν του ποσού των 10 λιρών που πρόσφεραν με standing orders αρκετοί κομματικοί). Για ενάμιση χρόνο, παραμέλησα τις δουλείες μου μέχρι που τελείωσε η πολυκατοικία. Το «ευχαριστώ» ουδέποτε το άκουσα από την τοπική και την κεντρική ηγεσία, διότι θα εξυμνούνταν οι προσωπικές τους πολιτικές επιδιώξεις. Η πολυκατοικία είναι εκεί στην οδό Αγίας Φυλάξεως μάρτυρας των κόπων και θυσιών μου. Ο Αθλητικός Μορφωτικός Σύλλογος «ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ», βρίσκεται στην οδό Γιλτίς, δίπλα από το γεφύρι των Τεσσάρων Φαναριών, κλειστός και μαραζωμένος διότι εγκαταλείφθηκε και δεν υπάρχει ο Αδάμος ο Κόμπος να τρέξει όπως τόσα χρόνια για να τον κρατήσει ζωντανό. Το οίκημα αυτού του συλλόγου χρειάστηκε δύο φορές να αναδομηθεί όταν ήμουν εγώ πρόεδρος του. Και χρήματα και κόπους καταβάλλαμε κάποιοι από τα μέλη του, όχι από την ηγεσία του κόμματος, για να τον αναδομήσουμε. Ψυγεία, κουζίνες και άλλο εξοπλισμό ο Αδάμος ο Κόμπος. Και γι’ αυτό επήρα «μετάλλια» από την ηγεσία του κόμματος.
Ίδρυσα τον Πολιτιστικό Όμιλο «ΛΕΥΤΕΡΟΣ» και πάλι με δική μου πρωτοβουλία και οικονομική ενίσχυση, που όπου παρουσιαζόταν κέρδιζε τον θαυμασμό.
Γράφω τακτικά και διαχρονικά στον ημερήσιο Τύπο, άρθρα εθνικού και κοινωνικού περιεχομένου όσον κανένα μέλος του κόμματος, ούτε κι αυτά τα «εκλεκτά» μέλη της ηγεσίας. Και γι’ αυτό παίρνω συγχαρητήρια από πέραν του κόμματος ανθρώπους, ενώ από την ηγεσία του κόμματος μου είναι σαν να μην υπάρχω. Μάλιστα δε, σε εσωκομματικές και εξωκομματικές εκλογές κέρδιζα την υπόσκαψη.
Το μεγάλο όμως ευχαριστώ από την σημερινή ηγεσία του κόμματος ήλθε μέσα από την κλίση που έλαβα πριν από είκοσι μέρες, για να οδηγηθώ στο Δικαστήριο, μαζί με δεκατέσσερα άλλα στελέχη του κόμματος, επειδή προκαλέσαμε ζημιά στο κόμμα με την προσφυγή μας στο Δικαστήριο πριν από δύο χρόνια, στην οποία ζητήσαμε να εφαρμοστεί το έγκυρο μητρώο μελών στις επικείμενες τότε ενδοκομματικές εκλογές. Η απαίτηση της ηγεσίας του κόμματος μας από εμάς είναι να πληρώσουμε ο καθένας μας από 10-50 χιλιάδες ευρώ.
Η αχαριστία σ’ όλο της το μεγαλείο.
