Ο Μάριος Χριστοφίδης γράφει το πώς βλέπει να εξελίσσονται τα πράγματα στο Κυπριακό.
Για 75 χρόνια (1948 – 2023) συζητείται λύση του Κυπριακού χωρίς αποτέλεσμα με αποκορύφωμα την τουρκική εισβολή που διχοτόμησε τη Κύπρο. Ο ερασιτεχνισμός, η αμέλεια, η υπερτίμηση των δυνατοτήτων της Κύπρου, η υποτίμηση της Τουρκίας, η απραξία και γενικά η διπλωματική ανικανότητα και το ανιστόρητο όλων των Προέδρων από το 1960, ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά αυτών που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Να προσθέσουμε και την υπερ-υποτίμηση των ενεργειών της Μεγάλης Βρετανίας μετά το ενωτικό δημοψήφισμα και τον αγώνα της ΕΟΚΑ για Ένωση με την Ελλάδα.
Ο σημερινός Πρόεδρος θα κριθεί σύντομα εκ του αποτελέσματος των πράξεων ή της απραξίας του. Ο Πρόεδρος εξέφρασε συγκρατημένη αισιοδοξία για έναρξη συνομιλιών, επειδή, λέει, μίλησε με Σολτς και Μακρόν χωρίς να εξηγήσει που βασίζει την αισιοδοξία του όταν το ίδιο 24ωρο ο Ερντογάν επέμενε στην αναγνώριση δυο κρατών.
Σε αυτά τα 75 χρόνια υπήρξαν προτάσεις για λύση και πολλές δικοινοτικές συνομιλίες με ή χωρίς τις εγγυήτριες δυνάμεις. Ορισμένοι πολιτικοί ισχυρίζονται ότι υπήρξαν ευκαιρίες και άλλοι ότι αυτές είναι παραμύθια.
Είναι γεγονός ότι και οι δυο έχουν δίκαιο, διότι κάποιες προτάσεις τις απορρίψαμε μετά από διαπραγματεύσεις και άλλες ούτε καν τις συζητήσαμε και τις απορρίψαμε.
Σήμερα, τη ΔΔΟ δεν τη δέχεται η τουρκική πλευρά και τα δυο κράτη και τη συνομοσπονδία δεν τις δέχονται η δική μας πλευρά. Άρα απομένουν το στάτους κβο και η προσάρτηση που είτε με τη μια ή τη άλλη λύση, η διχοτόμηση φυγείν αδύνατον. Οι Τούρκοι συνεχίζουν τα τετελεσμένα που καμία συνομιλία δεν θα μπορέσει να ανατρέψει και η πλευρά μας κινείται με βάρκα την ελπίδα. Αυτή η ελπίδα όμως φαίνεται να αρχίζει να εξαφανίζεται και σε αυτή συνεισέφερε η επίσκεψη Ερντογάν στα κατεχόμενα στις 20/07/23 που μας προσγείωσε πάλι με τη δήλωσή του για συνομιλίες μόνο μετά την αναγνώριση της «ΤΔΒΚ» και γιόκ ΔΔΟ.
Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ελλάδα ως εγγυήτριες δυνάμεις παίζουν πελλόν διότι εμείς ουδέποτε θέσαμε επίσημα το θέμα των ευθυνών και υποχρεώσεών τους με βάση τη Συνθήκη Εγγυήσεων. Ο χρόνος εργάζεται υπέρ της Τουρκίας και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά και το εκμεταλλεύεται ο αφέντης Ερντογάν.
Ίσως με πολλά δελεαστικά ανταλλάγματα από ΕΕ προς Τουρκία, ο Ερντογάν να δεχθεί την πολύ αποκεντρωμένη Ομοσπονδία του Αναστασιάδη και με «απόλυτη» τοπική κυριαρχία της τ/κ Πολιτείας. Απομακρυσμένη πιθανότητα όμως υπαρκτή, αφού η Τουρκία θέλει επαναπροσέγγιση με την ΕΕ.
Όπως πάντα οι αλήθειες δεν αρέσουν και το στάτους κβο κάθε μέρα που περνά επισφραγίζεται, διότι η ε/κ πλευρά αρέσκεται να παραμένει στα λόγια που χαϊδεύουν τα αυτιά του κοσμάκη. Λόγια, λόγια από τους Κύπριους και ξένους πολιτικούς με πολύ μεγάλη συλλογή και χωρίς συλλογή πράξεων. Η Κυπρος δεν κτυπά τη πόρτα του club των διχοτομημένων χωρών αλλά βρίσκεται στο προθάλαμο και αναμένει την επισημοποίηση εκτός κι εάν ο αφέντης Ερνογάν αποφασίσει διαφορετικά και αποδεχθεί κάποιο τύπο ομοσπονδίας. Η ελπίδα δεν πεθαίνει!
