Ο Προκόπης Γεωργίου, πρώην Ανώτερος Αστυνόμος, υποστηρίζει πως σύσσωμος ο κυπριακός λαός άσχετα από οποιεσδήποτε κομματικές πεποιθήσεις πρέπει να συσπειρωθεί γύρω από την πολιτική ηγεσία έτσι ώστε απερίσπαστη να επιδοθεί στην επίλυση του Κυπριακού.
Το πραξικόπημα, η εισβολή και κατοχή μεγάλου μέρους της Κύπρου μας δεν συνέβησαν απροσδόκητα, μια σειρά αιτιών έφεραν το θλιβερό τούτο αποτέλεσμα. Κάθε μέρα και ιδιαίτερα τούτες τις μέρες ο αδούλωτος κυπριακός λαός φέρνει στη μνήμη μου την οδυνηρότερη καταστροφή που έπληξε ποτέ την Κύπρο μας.
«Όλβιος όστις ιστορίας έσχε μάθησιν», ο λαός δεν ξεχνά. Τώρα είναι η ώρα ο κυπριακός λαός με την υπό εκκόλαψη έναρξης των συνομιλιών επί του εθνικού μας προβλήματος που επιβάλλεται με πατριωτική ομοψυχία να κυλήσουμε αρκετά μπροστά τους τροχούς της Κύπρου μας και να σμίξουμε, αδελφωμένοι σαν μελίσσι αγριεμένο ολόγυρα της Κύπρου μας, έτσι ώστε να ξεζαρώσει η καρδιά μας και να ξαστεριώσει το μυαλό μας, η ισχύ μας η σύμπνοια για μια Κύπρο επανενωμένη ελεύθερη όπου Έλληνες και Τούρκοι να ζουν ειρηνικά. Η φιλοδοξία της κυβέρνησής μας, του Προέδρου του κράτους, είναι να γίνει «ο Πρόεδρος της λύσης» τούτο και αν αποτελεί αστείρευτη βρυσομάνα του φρονηματισμού των ελπίδων και της αγωνιστικότητας του λαού μας.
Προσωπικά, χωρίς να είμαι μάντης κακών, εκτιμώ ότι αν παρ’ ελπίδα αποτύχουν οι μελλούμενες συνομιλίες τότε οι πάντες να γνωρίζουν ότι μία τέτοια κατάληξη θα είναι η ταφοπλακα του εθνικού μας προβλήματος και όχι μόνο θα εδραιωθεί η διχοτόμηση αλλά και η υπολοιπη ελεύθερη Κύπρος στο μακρύ παρελθόν θα κινδυνεύει να πέσει στα χέρια των Τούρκων. Οι επικείμενες συνομιλίες να είναι μελετημένες, άρτια οργανωμένες.
Σύσσωμος ο κυπριακός λαός άσχετα από οποιεσδήποτε κομματικές πεποιθήσεις να συσπειρωθεί γύρω από την πολιτική ηγεσία του τόπου έτσι ώστε απερίσπαστη να επιδοθεί στην επίλυση του εθνικού μας προβλήματος. Το εθνικό μας πρόβλημα δεν επιδέχεται άλλες χαμένες ευκαιρίες.
Η φωνή της σωφροσύνης και της λογικής βασικά κριτήρια στις όποιες αποφάσεις μας. Φίλοι μου, ώς έχουν τα γεγονότα, τόσο στην Κύπρο όσο και αλλού, επιβάλλεται να παραμείνουμε ει την οδόν της αξιοπρέπειας και σώφρονας πορείας για επανένωση της Κύπρου μας σε μια Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία που να μας διασφαλίζει την εθνική, ιστορική, βιολογική, πολιτιστική επιβίωση των Ελλήνων, καθ’ ότι κατ’ εμέ είναι η μόνη εφικτή λύση.
Η επανέναρξη των συνομιλιών υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών ήταν και παραμένει η καλύτερη για την Κύπρο και τον λαό της, η μόνη διαδικασία για την εξεύρεση δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού.
Σαν κατακλείδα επισημαίνω τούτο: Ως Κύπρος αντιμετωπίζουμε προβλήματα υπάρξεως και επιβίωσης, ένα πράγμα πρέπει να κυριαρχεί στις σκέψεις κάθε πολίτη αυτού του τόπου, να βοηθήσει αυτόν τον τόπο, πως θα στεριώσει η πατρίδα ασφαλή, για τα παιδιά της. Σήμερα δεν μπορούμε να έχουμε την πολυτέλεια του ταξικού αγώνα ούτε για μικροκομματισμούς. Φάρος που να φωτίζει την πορεία μας είναι ένας κι «η σωτηρία του τόπου».
Η σωτηρία με έργα όχι με λόγια να μας συνοδεύει πάντοτε η αγάπη προς τον λαόν, η πίστη προς τις ηθικές αξίες και το λάβαρο της αλήθειας να μην το σπαταλούμε ποτέ μα ποτέ.
