Κάθε φορά που οι πύρινες φλόγες κατασπαράζουν έναν πνεύμονα πρασίνου σε αυτή τη μικρή αλλά τόσο αγαπημένη πατρίδα, το σκηνικό της επόμενης μέρας είναι το ίδιο και επαναλαμβάνεται. Οι πολιτικοί θεατρίνοι παίρνουν σβάρνα τους τηλεοπτικούς σταθμούς και αρχίζουν τη θλιβερή τους παράσταση με άκρως ατάλαντο τρόπο. Πασχίζουν την στάχτη από το απέραντο και τραγικό μαύρο το οποίο αφήνουν πίσω τους οι πυρκαγιές να την ρίξουν στα μάτια της κοινής γνώμης. Επενδύουν στο μοναδικό ταλέντο το οποίο τους χαρακτηρίζει, να μετατρέπουν το μαύρο σε άσπρο. Επιδιώκουν να ωραιοποιήσουν την κατάσταση. Τους ακούς να προβάλλουν την «σκληρή μάχη» που έδωσαν και αναρωτιέσαι αν φοράνε στολή δασοπυροσβέστη και παλεύουν με τις αδηφάγες φλόγες. Το μαύρο, όμως, το οποίο πλακώνει την ψυχή μας μετά από κάθε πύρινη τραγωδία, ουδείς δύναται να το παραμερίσει…
Θυμηθείτε κάθε μεγάλη τραγωδία, Σολιά 2016, Ακάμας 2019, Αρακαπάς και Ορά 2021… Στο τέλος, οι ίδιοι ατάλαντοι θεατρίνοι στήνονται μπροστά στις κάμερες και επαναλαμβάνουν τον ίδιο εκνευριστικό και προκλητικό ρολάκο τους. Είναι, όμως, τραγικοί. Διότι την ωμή αλήθεια την κραυγάζουν χρόνια τώρα εκείνοι που πραγματικά δίνουν τις μάχες. Εκείνοι οι οποίοι διακινδυνεύουν την ίδια τη ζωή τους σε κάθε πύρινη τραγωδία. Εκείνοι οι οποίοι γνωρίζουν με πάσα λεπτομέρεια στοιχεία και αριθμούς. Και είναι τόσο διαφορετικοί από αυτούς που οι πολιτικάντηδες διαφημίζουν…
Απηυδισμένοι, αγανακτισμένοι και οργισμένοι, λοιπόν, οι δασοπυροσβέστες εξήγγειλαν χθες πορεία προς το Προεδρικό. Βλέπετε, δεν τους άφησαν άλλα περιθώρια. Οι διευθυντές τους αποδείχτηκαν χρόνια τώρα ανεπαρκείς. Οι υπουργοί τους αποδείχτηκαν με περιορισμένη ακοή. Ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προς τον οποίο απέστειλαν τρεις επιστολές, εξηγώντας του το μέγεθος του προβλήματος και πώς η χρονίζουσα υποστελέχωση του τμήματός τους θέτει σε κίνδυνο τα ελάχιστα δάση τα οποία έχουν απομείνει, αποδείχτηκε επιδεικτικά αδιάφορος.
Διαβάστε την χθεσινή κραυγή απόγνωσης των δασοπυροσβεστών: «Από το 2015, καταγγέλλουμε την υποστελέχωση του Τμήματος Δασών και ζητούμε λύσεις, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα». «Ακόμα και μετά τις μεγάλες φετινές πυρκαγιές, αυτό που συνεχίζουμε να βλέπουμε, είναι ανταλλαγές επιστολών και προτάσεων μεταξύ Υπουργείων και Υπηρεσιών, αντί αποφάσεων και ενεργειών».
«Τον Νοέμβριο του 2019 καταγγείλαμε δημόσια ότι είχαμε στελέχωση χειρότερη και από αυτή του καλοκαιριού του 2016, όταν είχαμε τις μεγάλες πυρκαγιές της Σολιάς και της Αργάκας. Σήμερα, τέσσερις και πλέον μήνες μετά την πυρκαγιά του Αρακαπά, η στελέχωση είναι χειρότερη ακόμα και από το 2019! Την ίδια ώρα, τα μέλη μας καλούνται να εργαστούν σε εξαντλητικά και απάνθρωπα ωράρια, σε συνθήκες συνεχούς έντασης και πίεσης, σε μια πολύ ευαίσθητη και δύσκολη αποστολή, για να καλύψουν τα κενά της υπηρεσίας, με απρόβλεπτους κινδύνους για όλους».
«Ως έσχατη προσπάθεια, απευθυνθήκαμε προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με τρεις επιστολές μέσα σε ενάμιση σχεδόν χρόνο, ζητώντας την παρέμβασή του». «Νιώθουμε πλέον, ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο που μπορούμε να προσδοκούμε από αυτή την πολιτεία. Και αυτό είναι ό,τι πιο οδυνηρό και απελπιστικό μπορεί να βιώσει ένας λειτουργός που με υπομονή, αυτοθυσία, υπευθυνότητα και επαγγελματισμό εργάζεται συνειδητά και άοκνα για το δημόσιο καλό, σε βάρος της προσωπικής, οικογενειακής και κοινωνικής του ζωής».
Τι χειρότερο; Τι πιο επώδυνο; Τι πιο τραγικό για έναν τόπο; Οι άνθρωποι οι οποίοι καλούνται καθηκόντως να υπερασπιστούν το πράσινο, το οξυγόνο, τη ζωή σε αυτό το δύσμοιρο τόπο, να τους φέρνουν σε σημείο να δηλώνουν ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο να προσδοκούν από αυτή την πολιτεία! Αλήθεια, τι μπορεί να προσδοκούν; Τρεις επιστολές στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Πολλαπλάσιες στον υπουργό Γεωργίας. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω! Και όμως. Αυτοί οι κουστουμαρισμένοι είναι που παρελαύνουν από τις κάμερες και φλομώνουν την κοινωνία με ηχηρές ατάκες και ανέξοδες μεγαλοστομίες. Αραδιάζουν ένα σωρό αριθμούς. Φτηνή παραπλάνηση.
«Verba volant, scripta manent», «τα λόγια πετούν, τα γραπτά μένουν», σύμφωνα με τη λατινική ρήση. Μιλάνε για 1.000 άτομα προσωπικό. Το ακούει ο κόσμος και διερωτάται, «μα εδώ μιλάμε για ένα μικρό στρατό, πού είναι η αποψίλωση;». Δεν αποκαλύπτουν, όμως, στον κοσμάκη ότι από αυτούς καμιά 350αριά δουλεύει σε γραφεία, άλλοι τόσοι περίπου δουλεύουν σε… φυτώρια και ότι οι πραγματικοί δασοπυροσβέστες είναι λιγότεροι από 300, διασκορπισμένοι σε όλη την Κύπρο.
Όσο για τον περιβόητο διευθυντή τους της κλίμακας Α15, που προ ημερών έγραφε η στήλη για τη μανία του να διαψεύσει τον «Φ», διάβασε άραγε την ανακοίνωση των λειτουργών του τμήματός του; είναι ακόμη στη θέση του; Δεν έχει ακόμη αποχωρήσει;
Μάθετε, λοιπόν, ότι αργά χθες, πανικός κατέβαλε το Προεδρικό. Άρον-άρον έστησαν ολάκερο παρασκήνιο για να αποτρέψουν τη σημερινή εκδήλωση. Βλέπετε, δεν αντέχουν κι άλλο ξεγύμνωμα… Σε μερικές ώρες υποσχέθηκαν στους δασοπυροσβέστες όλα αυτά για τα οποία τους έγραφαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους από το 2015…
Η εκδήλωση ανεστάλη. Η ουσία, όμως, δεν αλλάζει. Στη νήσο της ανοχής και της απάθειας, τουλάχιστον, ας μάθουν όλοι ότι μπροστά στις κάμερες οι πολιτικοί θεατρίνοι μπορεί να παίζουν το ρόλο τους με στόχο τον εμπαιγμό των ανυποψίαστων πολιτών. Πίσω από τα θέατρα, όμως, κρύβεται η ουσία: Η συνενοχή τους για τις τραγωδίες λόγω αμέλειας, ανευθυνότητας και ανικανότητας!
