Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, εν μέσω θερινής ραστώνης, το υπουργείο Υγείας και το Κέντρο Αίματος απευθύνουν σχεδόν καθημερινές εκκλήσεις για εθελοντική προσφορά αίματος, αφού οι ανάγκες είναι αυξημένες και τα αποθέματα περιορισμένα, γεγονός που αναγκάζει τις υγειονομικές Αρχές να επιδίδονται σε έναν αδιάκοπο αγώνα για τη διασφάλιση της επάρκειας αίματος. Αυτός ο αγώνας λαμβάνει ακόμη πιο δραματικές διαστάσεις εν μέσω υγειονομικής κρίσης τα τελευταία δυόμισι χρόνια. Το ζήσαμε με την πανδημία του κορωνοϊού, που απέτρεψε αρκετούς τακτικούς αιμοδότες από το να επισκέπτονται τους σταθμούς αιμοδοσίας, ενώ και ο αριθμός των ευκαιριακών αιμοδοτών περιορίστηκε σημαντικά. Συνεπώς, τα προβλήματα στην επάρκεια αίματος λόγω εποχικότητας, ενίσχυσε και ο κορωνοϊός, που επηρέασε την πρόσβαση των εθελοντών στις αιμοδοσίες και κατ’ επέκταση την πρόσβαση των ασθενών στις μεταγγίσεις.
Κι όμως, κάθε μέρα χιλιάδες άνθρωποι με χρόνιες αιματολογικές παθήσεις, μικρά παιδιά με καρκίνο ή λευχαιμία, θύματα σοβαρών τροχαίων ατυχημάτων, άτομα που υποβάλλονται σε χειρουργικές επεμβάσεις και πολλοί άλλοι συνάνθρωποί μας, χρειάζονται αίμα. Τον δικό τους Γολγοθά ανεβαίνουν και τα άτομα με μεσογειακή αναιμία, μια κατηγορία ασθενών με αυξημένες ανάγκες, αφού οι θαλασσαιμικοί δεν έχουν ανάγκη από αίμα περιστασιακά, αλλά σε τακτά χρονικά διαστήματα. Πρόκειται για ανθρώπους που ζουν ξανά και ξανά την αγωνία της ανεύρεσης αίματος της δικής τους ομάδας, προκειμένου να μη διαταραχθεί δυσάρεστα η υγεία και η ζωή τους. Γίνεται συνεπώς αντιληπτό ότι το αίμα για κάποιους συνανθρώπους μας αποτελεί ένα ανεκτίμητο δώρο, που μπορεί να κάνει τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου γι’ αυτόν που το έχει άμεση ανάγκη. Μια ανάγκη που δεν σταματά ποτέ!
Εντούτοις, παρά τη γενναιόδωρη συνεισφορά των εθελοντών αιμοδοτών, που προσφέρουν ζωή αθόρυβα και ανιδιοτελώς, αυτό που αναδύεται ως αδήριτη ανάγκη είναι η συνολική αναδιοργάνωση του συστήματος αιμοδοσίας, ώστε να εξασφαλιστεί η μέγιστη δυνατή συστηματικότητα και σταθερότητα στη συλλογή και διάθεση αίματος για όσους το έχουν ανάγκη. Μια σταθερότητα, που ως κράτος και ως πολίτες, οφείλουμε σε όλους και ιδιαίτερα στους χρόνιους πάσχοντες και στους πολυμεταγγιζόμενους ασθενείς, οι οποίοι όχι μόνο επηρεάζονται στον μέγιστο βαθμό από τις ελλείψεις, αλλά αγωνιούν διαρκώς για την ίδια τους τη ζωή.
Οι περισσότεροι έχουμε βρεθεί στη θέση να χρειαζόμαστε αίμα, είτε για εμάς τους ίδιους είτε για κάποιον από τους οικείους μας. Και πιθανότατα έχουμε βιώσει την ανησυχία της αναζήτησης, αλλά και έχουμε νιώσει την τεράστια ευγνωμοσύνη για τους φίλους, συγγενείς ή αγνώστους που μας προμήθευσαν με αίμα τη στιγμή που το είχαμε ανάγκη. Στην Κύπρο την αιμοδοσία τη γνωρίζουμε πολύ καλά. Ως υπέρτατη πράξη αγάπης και ανιδιοτελούς προσφοράς στον συνάνθρωπο, η αιμοδοσία έχει βαθιές ρίζες στη συνείδηση των ανθρώπων, με τις πρακτικές εθελοντικής, μη αμειβόμενης προσφοράς αίματος να αποτελούν παγκόσμιο παράδειγμα προς μίμηση, συμβάλλοντας αποφασιστικά στο να μπορεί η Κύπρος να καλύπτει επαρκώς τις ανάγκες του πληθυσμού της σε αίμα.
Οι ανάγκες για αίμα δεν κάνουν διακοπές κι αυτό καθιστά την εθελοντική προσφορά αίματος ακόμα πιο σημαντική αυτή την περίοδο. Προτού φύγουμε λοιπόν για διακοπές ας κλείσουμε ένα ραντεβού για αιμοδοσία. Ας διαθέσουμε τριάντα λεπτά από τον χρόνο μας κι ας χαρίσουμε λίγο αίμα σήμερα που μπορούμε. Αύριο, που ίσως το χρειαστούμε, κάποιος άλλος θα το χαρίσει σε εμάς!
