«Αυτό είναι το σπίτι μου», είπε φωνακτά κι έφυγε τρέχοντας για να μην χάσει ούτε λεπτό από το παιχνίδι της με τα υπόλοιπα παιδιά. Κι ενώ τα μάτια όσων την άκουσαν βούρκωσαν, η μεγάλη της αδελφή έλεγε πόσο ωραία περνούν στο σχολείο, που μόλις άρχισαν να φοιτούν. Πρόκειται για δύο μικρά κοριτσάκια έξι με επτά χρονών, που φιλοξενούνται στην Παιδική Στέγη Λάρνακας.
Η ιστορία τους, όπως και των υπόλοιπων 16 παιδιών που διαμένουν εκεί, είναι συγκλονιστική και για ευνόητους λόγους δεν θα δοθούν πολλές λεπτομέρειες. Οι δύο αδελφούλες, που δεν κατάγονται από την Κύπρο, άρχισαν να φιλοξενούνται στην Παιδική Στέγη πριν λίγους μήνες, διάστημα στο οποίο όχι μόνο έμαθαν Ελληνικά, αλλά χάρη στην αγάπη που δέχθηκαν, την αποκαλούν πλέον σπίτι τους. Οι αρμόδιες υπηρεσίες έχουν ήδη κινήσει τις διαδικασίες για τα δύο παιδιά, για να επανενωθούν με τη μητέρα τους που βρίσκεται σε χώρα της Ε.Ε., κάτι που θα γίνει το επόμενο διάστημα. Μέχρι τότε, όμως, θα είναι υπό τη φροντίδα τους.
Αυτό το περιστατικό καθώς και αρκετά άλλα, που βίωσαν όσοι βρέθηκαν στα εγκαίνια του πανέμορφου παιδότοπου που δημιουργήθηκε στην Παιδική Στέγη Λάρνακας, η λειτουργία της οποίας θεωρείται πρότυπο στην Κύπρο, καταδεικνύει πως όταν το κράτος θέλει, μπορεί να δημιουργήσει, χωρίς να χρειάζονται καν πολλά χρήματα, αξιοπρεπείς δομές ειδικές για παιδιά.
Όταν ακούμε Παιδικές Στέγες, αμέσως το μυαλό πάει στα δεκάδες παιδιά που τις εγκαταλείπουν κάθε χρόνο και αναζητούνται στη συνέχεια από την Αστυνομία. Οι λόγοι που αναγκάζουν ένα παιδί να εγκαταλείψει μια Στέγη, είναι πάρα πολλοί και δεν συνδέονται πάντα με κακές συνθήκες διαβίωσης. Υπάρχουν, ωστόσο, και περιπτώσεις που έχουν σχέση με κακές συμπεριφορές και κακές υποδομές.
«Μεγάλωσα σε στέγες που ήταν σαν φυλακή, αυτή είναι διαφορετική και μακάρι να γίνουν όλες έτσι», μου είπε ένα κορίτσι, ενήλικο πλέον, που έσπευσε στο παλιό της σπίτι, την Παιδική Στέγη Λάρνακας, για να προσφέρει εθελοντική εργασία. Βρισκόταν συνεχώς δίπλα από μία λειτουργό της Στέγης, που κερνούσε χαμογελαστή λεμονάδες στους παρευρισκόμενους. «Μου συμπεριφέρθηκε πολύ καλά και ήταν από τα άτομα που με βοήθησαν», είπε προσθέτοντας πως πλέον μένει μόνη της.
Τα 18 παιδιά της Στέγης, τα πλείστα εκ των οποίων κατάγονται από την Κύπρο και απομακρύνθηκαν από τις οικογένειές τους, ήταν διασκορπισμένα στη μεγάλη αυλή στην οποία δημιουργήθηκε γήπεδο και τοποθετήθηκαν όργανα γυμναστικής, υπαίθριο σκάκι και πολλά άλλα παιχνίδια. Δίπλα τους ήταν γνωστοί ηθοποιοί, ποδοσφαιριστές και άλλοι αθλητές, τους οποίους ζήτησαν τα ίδια τα παιδιά, που ήθελαν να δουν από κοντά τα ινδάλματά τους. Ανάμεσά τους και η υφυπουργός Πρόνοιας, Αναστασία Ανθούση, καθώς και η διευθύντρια των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, Μαρία Κυρατζή, οι οποίες μπήκαν στο κλίμα και έπαιζαν για ώρες με τα παιδιά και όχι επειδή αυτό καταγραφόταν από τα τηλεοπτικά συνεργεία.
Οι δύο, μαζί με τη διευθύντρια και τους λειτουργούς της συγκεκριμένης Στέγης, πιστώνονται για τη μετατροπή της. Έχουν, όμως, πολλά ακόμη να κάνουν προκειμένου να αποκτήσει η Κύπρος κι άλλες αντίστοιχου επιπέδου δομές, για κακοποιημένα και ορφανά παιδιά. Γιατί για κάθε παιδί που σώζεται, γεννιέται ελπίδα…
