Όταν μεγαλώσεις με συγκεκριμένες εικόνες, παραστάσεις και βιώματα που σε παραπέμπουν σε ένα πιο ρομαντικό παρελθόν, τότε πολύ πιο δύσκολα μπορείς να γίνεις απόλυτα αντικειμενικός στην κρίση σου.
Θυμάμαι τον «Φιλελεύθερο» στο σπίτι από τον καιρό που ήμουν παιδί. Τον πατέρα να τον διαβάζει στην ώρα της χαλάρωσης, από την αρχή μέχρι το τέλος, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στα κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά θέματα. Τη μητέρα στα κοινωνικά και πολιτιστικά ζητήματα και τον εαυτό μου να δίνει μεγαλώνοντας, έμφαση στα αθλητικά και μετέπειτα στα πολιτικά δρώμενα, ιδιαίτερα σε περιόδους σημαντικών εξελίξεων και εκλογών.
Τα χρόνια πέρασαν, οι καιροί άλλαξαν, η τεχνολογία μπήκε στη ζωή μας με μια άλλη μορφή ενημέρωσης, αλλά ακόμα και σε αυτά τα δεδομένα, ο «Φιλελεύθερος» θα πρέπει να παραμείνει, μέσα από τις όποιες αναγκαίες αλλαγές και αναπροσαρμογές, σταθερός στην ποιότητα και στις αξίες που προωθεί 65 ολόκληρα χρόνια. Σταθερός, αντικειμενικός, ανεξάρτητος, μακριά από πολιτικές, οικονομικές ή άλλες σκοπιμότητες. Φιλελεύθερος, για να μπορεί να καλύπτει ξανά, με απόλυτη επάρκεια, συνέπεια και εγκυρότητα, όλες τις σημαντικές θεματικές ενότητες της τρέχουσας επικαιρότητας (πολιτικά, οικονομικά, εργατικά, κοινωνικά και άλλα θέματα).
Εύχομαι από καρδιάς, ο «Φιλελεύθερος» να μπορέσει να συνεχίσει να επιτελεί τον ρόλο και το έργο του, παραμένοντας επίκαιρα αξιόπιστος, τόσο σε ό,τι αφορά τη δημοσιογραφική του επάρκεια, όσο και σε σχέση με τον τρόπο λειτουργίας των εργασιακών σχέσεων, με απόλυτο σεβασμό στους εργαζόμενους και στο αναγνωστικό του κοινό.
* Γ.Γ. ΣΕΚ.
