Το κυκλοφοριακό είναι ένα από τα κυριότερα προβλήματα που επηρεάζουν όλους τους πολίτες. Οι πλείστοι το βλέπουν ως πρόβλημα χρόνου. Αντί να πάνε και να επιστρέψουν στη δουλειά τους σε 20 λεπτά, χρειάζονται καθημερινά 50 λεπτά. Τα 30 λεπτά παραπάνω, σε πενθήμερη εβδομάδα, λαμβάνοντας υπόψη τις αργίες, σημαίνουν χαμένο χρόνο πέντε ημερών τον χρόνο από τη ζωή κάθε οδηγού. Κάποιος που εργάζεται 30 χρόνια χάνει δηλαδή έξι μήνες από τη ζωή του λόγω κυκλοφοριακού και μόνο για να πάει και να έρθει στη δουλειά του.
Θέλετε να υπολογίσετε και πόσα καύσιμα περισσότερο πάνε – κυριολεκτικά – στον αέρα λόγω κυκλοφοριακού; Θέλετε να δούμε και πόσο στοιχίζουν σε ζωές και υγεία τα έξτρα καύσιμα; Πόσα περισσότερα οξείδια του Αζώτου και πόσα περισσότερα μικροσωματίδια επιβαρύνουν την υγεία μας λόγω του κυκλοφοριακού;
Η Κύπρος είναι την ίδια ώρα μικρή. Πώς θα λύσεις το κυκλοφοριακό στην πρωτεύουσα, όπου όλα οδηγούν σε αδιέξοδο, την πράσινη γραμμή. Όσο μεγαλύτερους δρόμους κάνεις, τόσο περισσότερα αυτοκίνητα σε μικρότερο χρόνο θα οδηγείς σε αυτό το αδιέξοδο.
Οι λύσεις, κατά την άποψή μας, είναι δύο σε συνδυασμό. Η πρώτη είναι η χρήση λεωφορείων, αφού τους δώσουμε κυκλοφοριακό πλεονέκτημα. Άμα υπάρχει θέληση, πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα, υπάρχουν και λύσεις. Εύκολες και απλές, που μπορούν να δώσουν προτεραιότητα στα λεωφορεία. Υπάρχουν έξυπνες και χωρίς μεγάλο κόστος λύσεις. Αλλού το κάνουν. Ο δεύτερος τρόπος, είναι ακριβώς οι γενικές κυκλοφοριακές έξυπνες λύσεις. Υπάρχουν ήδη πολλές και δοκιμασμένες τεχνολογίες σε χώρες που τολμούν, που έχουν λύσει τεράστια και χρόνια προβλήματα με χαμηλό κόστος (γι’ αυτό και λέγονται ευφυείς τεχνολογίες).
Στην Κύπρο, δίνουμε αμφίβολες λύσεις στο κυκλοφοριακό, με μέτρα ανακατεύθυνσης, διαπλάτυνσης, με κυκλικούς κόμβους, φώτα τροχαίας, εξόδους. Αυτές οι λύσεις δεν λύνουν το πρόβλημα. Ακόμα και όταν το λύνουν ως ένα βαθμό, δημιουργούν ταυτόχρονα πολλαπλάσια δευτερογενή προβλήματα σε άλλους δρόμους.
Είμαστε σίγουροι, ότι και ο νέος υπουργός Μεταφορών, νέος και στις αντιλήψεις αλλά και αποφασιστικός, που ήδη έχει θέσει ως μία από τις προτεραιότητές του το κυκλοφοριακό, θα προωθήσει έξυπνες και πρωτοποριακές λύσεις. Μπορεί να το πάρει πάνω του, να αντέξει τις όποιες πρώτες και προσωρινές αντιδράσεις και δυσφορία που φέρνουν τέτοιες κινήσεις. Εξάλλου, κανένας δεν θέλει να κινείται στην πόλη με μέση ταχύτητα 16 χλμ. την ώρα.
Έχουν δοκιμαστεί αρκετές έξυπνες λύσεις. Οι πιο απλές αφορούν στα φώτα τροχαίας, τις μεταβλητές λωρίδες και τις ρυθμίσεις λόγω κλειστών δρόμων. Στην Ιαπωνία πέτυχαν με μερικές μόνο τέτοιες έξυπνες λύσεις να μειώσουν την κυκλοφοριακή συμφόρηση κατά 35%.
Ένα είναι σίγουρο. Αν το 2020 δεν κάνουμε τίποτα για τις μέσες ταχύτητες των 16 χλμ την ώρα, το 2030 στους ίδιους δρόμους θα κινούμαστε με 8 χλμ την ώρα.
Ο πρώην δήμαρχος Λέλλος Δημητριάδης, όταν ολοκληρώθηκε (έναντι 1 εκατ. μάρκων τότε) το σχέδιο κυκλοφοριακής ρύθμισης της Λευκωσίας από Αυστριακούς –δεν εφαρμόστηκε ποτέ επειδή προέβλεπε ριζοσπαστικές λύσεις- μου είπε ότι μόνο τρελοί υπουργοί και τρελοί δήμαρχοι θα το εφάρμοζαν. Δυστυχώς, πλέον δεν έχουμε, μου ψιθύρισε.
Αναζητούμε λοιπόν εκείνους (τους ωραίους τρελούς) που θα διαψεύσουν τον Λέλλο.
Θέλετε να υπολογίσετε και πόσα καύσιμα περισσότερο πάνε – κυριολεκτικά – στον αέρα λόγω κυκλοφοριακού; Θέλετε να δούμε και πόσο στοιχίζουν σε ζωές και υγεία τα έξτρα καύσιμα; Πόσα περισσότερα οξείδια του Αζώτου και πόσα περισσότερα μικροσωματίδια επιβαρύνουν την υγεία μας λόγω του κυκλοφοριακού;
Η Κύπρος είναι την ίδια ώρα μικρή. Πώς θα λύσεις το κυκλοφοριακό στην πρωτεύουσα, όπου όλα οδηγούν σε αδιέξοδο, την πράσινη γραμμή. Όσο μεγαλύτερους δρόμους κάνεις, τόσο περισσότερα αυτοκίνητα σε μικρότερο χρόνο θα οδηγείς σε αυτό το αδιέξοδο.
Οι λύσεις, κατά την άποψή μας, είναι δύο σε συνδυασμό. Η πρώτη είναι η χρήση λεωφορείων, αφού τους δώσουμε κυκλοφοριακό πλεονέκτημα. Άμα υπάρχει θέληση, πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα, υπάρχουν και λύσεις. Εύκολες και απλές, που μπορούν να δώσουν προτεραιότητα στα λεωφορεία. Υπάρχουν έξυπνες και χωρίς μεγάλο κόστος λύσεις. Αλλού το κάνουν. Ο δεύτερος τρόπος, είναι ακριβώς οι γενικές κυκλοφοριακές έξυπνες λύσεις. Υπάρχουν ήδη πολλές και δοκιμασμένες τεχνολογίες σε χώρες που τολμούν, που έχουν λύσει τεράστια και χρόνια προβλήματα με χαμηλό κόστος (γι’ αυτό και λέγονται ευφυείς τεχνολογίες).
Στην Κύπρο, δίνουμε αμφίβολες λύσεις στο κυκλοφοριακό, με μέτρα ανακατεύθυνσης, διαπλάτυνσης, με κυκλικούς κόμβους, φώτα τροχαίας, εξόδους. Αυτές οι λύσεις δεν λύνουν το πρόβλημα. Ακόμα και όταν το λύνουν ως ένα βαθμό, δημιουργούν ταυτόχρονα πολλαπλάσια δευτερογενή προβλήματα σε άλλους δρόμους.
Είμαστε σίγουροι, ότι και ο νέος υπουργός Μεταφορών, νέος και στις αντιλήψεις αλλά και αποφασιστικός, που ήδη έχει θέσει ως μία από τις προτεραιότητές του το κυκλοφοριακό, θα προωθήσει έξυπνες και πρωτοποριακές λύσεις. Μπορεί να το πάρει πάνω του, να αντέξει τις όποιες πρώτες και προσωρινές αντιδράσεις και δυσφορία που φέρνουν τέτοιες κινήσεις. Εξάλλου, κανένας δεν θέλει να κινείται στην πόλη με μέση ταχύτητα 16 χλμ. την ώρα.
Έχουν δοκιμαστεί αρκετές έξυπνες λύσεις. Οι πιο απλές αφορούν στα φώτα τροχαίας, τις μεταβλητές λωρίδες και τις ρυθμίσεις λόγω κλειστών δρόμων. Στην Ιαπωνία πέτυχαν με μερικές μόνο τέτοιες έξυπνες λύσεις να μειώσουν την κυκλοφοριακή συμφόρηση κατά 35%.
Ένα είναι σίγουρο. Αν το 2020 δεν κάνουμε τίποτα για τις μέσες ταχύτητες των 16 χλμ την ώρα, το 2030 στους ίδιους δρόμους θα κινούμαστε με 8 χλμ την ώρα.
Ο πρώην δήμαρχος Λέλλος Δημητριάδης, όταν ολοκληρώθηκε (έναντι 1 εκατ. μάρκων τότε) το σχέδιο κυκλοφοριακής ρύθμισης της Λευκωσίας από Αυστριακούς –δεν εφαρμόστηκε ποτέ επειδή προέβλεπε ριζοσπαστικές λύσεις- μου είπε ότι μόνο τρελοί υπουργοί και τρελοί δήμαρχοι θα το εφάρμοζαν. Δυστυχώς, πλέον δεν έχουμε, μου ψιθύρισε.
Αναζητούμε λοιπόν εκείνους (τους ωραίους τρελούς) που θα διαψεύσουν τον Λέλλο.
petrost@phileleftheros.com
