Οι γυναίκες στον στρατό

 

Η Σλοβενία, όμως, σπάει τα ταμπού. Για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά μια γυναίκα πρόκειται να ηγηθεί των ενόπλων δυνάμεων μιας χώρας. Πρόκειται για την υποστράτηγο Αλένκα Έρμεντς, η οποία ορίστηκε επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων.

Μάλιστα, η 55χρονη υποστράτηγος θα είναι η μοναδική γυναίκα ανάμεσα στους αρχηγούς των επιτελείων των 29 χωρών μελών του ΝΑΤΟ.

 

Τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως κάτι αλλάζει. Τουλάχιστον πέντε γυναίκες διορίστηκαν υπουργοί Άμυνας σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ένα πόστο που συνήθως κρατούν μόνο άντρες. Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία, Ιταλία και Ισπανία έσπασαν την παράδοση και παρά τις αντιδράσεις παρέδωσαν το σημαντικό αυτό πόστο σε γυναίκες, οι οποίες μάλιστα δεν είχαν κανένα στρατιωτικό υπόβαθρο. Πρόκειται για μια αξιοσημείωτη εξέλιξη σε ένα παραδοσιακά αντρικό χαρτοφυλάκιο που ενδεχομένως αντανακλά, αφενός, την τρέχουσα ευρωπαϊκή στάση προς τις στρατιωτικές δυνάμεις και, αφετέρου, τη σημασία που δίνεται πλέον στην κατάργηση των ανισοτήτων ανάμεσα στα δύο φύλα.

 

Για να κλείσει το χάσμα, όμως, δεν είναι αρκετό να διορίζονται γυναίκες σε υψηλές θέσεις. Το γυναικείο φύλο πρέπει να διεκδικήσει μεγαλύτερη συμμετοχή σε στρατιωτικά ζητήματα, ξεκινώντας από την ίδια τη θητεία. «Οι γυναίκες δεν κάνουν για τον στρατό», «ο στρατός είναι θέμα σωματικής δύναμης», είναι μερικές από τις ατάκες που συνήθως ακούγονται. Ξέρουμε πως τίποτα από αυτά δεν ισχύει, ειδικά στις μέρες μας που οι πόλεμοι δεν γίνονται με σπαθιά και ασπίδες, αλλά με σύγχρονες τεχνολογίες και ξεκάθαρη στρατηγική σκέψη.

 

Γυναίκες στον στρατό, λοιπόν; Γιατί όχι, αφού μπορούν ισότιμα να συμμετέχουν στις ίδιες επιχειρησιακές μονάδες με τους άντρες. Άλλωστε, η απόφαση για να μην υπηρετούν τη στρατιωτική τους θητεία δεν ήταν ποτέ δική τους. Σε όσες χώρες οι γυναίκες δεν πηγαίνουν στρατό δεν ήταν επειδή οι ίδιες το επέλεξαν αλλά επειδή άντρες είχαν αποφασίσει να τις κρατήσουν εκτός.