Τα κακά, τα οποία όρισε η μοίρα, δεν μπορεί να τα αποφύγει κανείς… Είναι γραφτό στον καθένα να πάθει ό,τι του έγραψε η μοίρα, για όσους ασφαλώς πιστεύουν στο πεπρωμένο, του οποίου η ερμηνεία του είναι σχετική και διατυπωμένη με τέτοιο τρόπο που να μην αφήνει περιθώριο αμφισβήτησης για τη θεωρητική της «ορθότητα». Στο σημείο αυτό, μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει ο καθένας μας, ας αναλωθούμε όμως στα ανθρώπινα. Στην πρόληψη, την ωριμότητα, τη νοοτροπία και σε όλα εκείνα που τελοσπάντων μπορούν να βοηθήσουν στην αποφυγή δυσάρεστων και πολλές φορές μοιραίων καταστάσεων. 

Με αφορμή το περιστατικό της περασμένης Δευτέρας με το 8χρονο παιδί που μεταφέρθηκε από τους γονείς του στο ΤΑΕΠ του Γενικού Νοσοκομείου Λεμεσού, παρουσιάζοντας αφθώδη στοματίτιδα και αφυδάτωση, καθώς και το πρόσφατο θανατηφόρο τροχαίο δυστύχημα που συνέβη την 1η Ιουλίου με αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο δύο 11χρονων κοριτσιών, είναι φανερό πως από τα αίτια που προκλήθηκαν τα συμβάντα αναδεικνύουν για άλλη μία φορά την ανθρώπινη ανωριμότητα στην πρόληψη αντιμετώπισης του κινδύνου και τη μειωμένη αντίληψη της χρονικής διάστασης που μπορεί να συμβεί ένα κακό. Κάτι το οποίο θα έπρεπε να μας έκανε ιδιαίτερα προσεκτικούς αφού τέτοια περιστατικά είναι συχνό φαινόμενο και σε αρκετές περιπτώσεις το τίμημα είναι πολύ βαρύ και ασήκωτο. Δεν θα ασχοληθώ με ασφαλιστικά μέτρα και νομοθεσίες της πολιτείας, (ορθές ή λανθασμένες, αυστηρές ή χαδιάρικες), γιατί δεν είναι μόνο τα τροχαία, όπως η δεύτερη περίπτωση, αλλά πολλά άλλα ατυχήματα που μπορεί να συμβούν στον καθένα μας μέσα από την καθημερινότητα της ζωής, όπως π.χ. το πρώτο περιστατικό, αλλά και οι πρόσφατες πυρκαγιές στην Ελλάδα με τον τραγικό απολογισμό και σε συνδυασμό με την ώρα την κακή να αποβούν μοιραία. Προς Θεού βέβαια, η υπερβολική προσοχή μην μετατραπεί σε υπέρμετρο φόβο με αποτέλεσμα να φτάνουμε στο άλλο άκρο. 

Το εν λόγω τροχαίο, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους δύο 11χρονα αγγελάκια, ήταν ένα από τα πολλά δυσάρεστα γεγονότα που μπορούν να συμβούν στον κάθε ένα μας σε ολόκληρο τον πλανήτη. 

Από μόνοι μας θα έπρεπε να λαμβάνουμαι τα αναγκαία μέτρα για να περιορίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τις δυσάρεστες καταστάσεις που μπορεί να προκύψουν από μια κακή στιγμή –όπως συνηθίζουμε να την αποκαλούμε– και να μην χρειάζονται οι συχνές υποδείξεις της Αστυνομίας που αν μη τι άλλο βασίζονται στην κοινή λογική. Η ζώνη σώζει ζωές, αν θα οδηγήσεις μην πιεις, αν είσαι κουρασμένος-άυπνος καλύτερα να μην οδηγήσεις και ένα σωρό άλλες υποδείξεις και οδηγίες της Αστυνομίας ή και άλλων φορέων, οργανισμών και ειδικών που σκοπό έχουν να προφυλάξουν την ανθρώπινη ζωή. Πόσες φορές έχει συμβεί αν όχι σε όλους μας, στους περισσότερος τουλάχιστον, να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε…, ότι δεν θα συμβεί σε μας…, ότι θα το αποφύγουμε, ότι δεν είναι κάτι σοβαρό. Έλλειψη προνοητικότητας που μας διακατέχει κάποιες φορές. Και όμως το κακό δεν θέλει και πολλά-πολλά, μπορεί να συμβεί μέσα σε μόνο ένα κλάσμα του δευτερολέπτου!

Όσο αφορά στο πρώτο περιστατικό, ο θάνατος του 8χρονου κοριτσιού οφείλεται σε σηπτικό σοκ, σύμφωνα με τη νεκροτομή που διενήργησε η ιατροδικαστής. Αν είναι δυνατόν να χάνονται ζωές τον 21ο αιώνα από τέτοια. Το τι συνέβη, τι προνοεί η νομοθεσία και αν οι πρόνοιες του νόμου για τα δικαιώματα των ασθενών δεν είναι ενσωματωμένες στον νόμο που διέπει τη λειτουργία των δημόσιων νοσηλευτηρίων, καθώς και η εμμονή της μητέρας να πάρει το παιδί της και να φύγει είναι ζητήματα που διερευνά η Αστυνομία. Σημασία ωστόσο έχει το αποτέλεσμα, άλλο ένα αγγελούδι έφυγε τόσο πρόωρα και ο πόνος ανείπωτος.