Σάλος στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και αλυσιδωτές οι αντιδράσεις, όπως συνήθως συμβαίνει με το πήδημα του ψύλλου, που λέει και η φράση! Με το τσακ που ξεπροβάλλει ένα περιστατικό ξεχειλίζει η κοινωνική πρόνοια, το αστυνομικό δαιμόνιο και το δικαστικό ένστικτο που όλοι κρύβουμε κατά βάθος και τα συμπεράσματα δίνουν και παίρνουν… Αφορμή αυτή τη φορά η είδηση της περασμένης Πέμπτης για την 29χρονη μητέρα ανήλικου παιδιού που συνελήφθη σε μικρή κοινότητα με την κατηγορία ότι διέρρηξε οικία από την οποία έκλεψε ένα κομμάτι χαμ και μακαρόνια ευαισθητοποίησε τους συνήθεις υπόπτους χρήστες των ΜΚΔ οι οποίοι σε χρόνο μηδέν και πριν ακόμη δει το φως της δημοσιότητας ολόκληρο το ιστορικό της είδησης άρχισαν τον «βομβαρδισμό» με παντός είδους σχόλια και βεβιασμένα συμπεράσματα από τους ειδήμονες, που προφανώς αγνοούν τη φράση ότι πολλές φορές τα φαινόμενα μπορεί να απατούν! Στην προκειμένη περίπτωση την οικία από την οποία κλάπηκαν τα τρόφιμα, σύμφωνα με διασταυρωμένες αστυνομικές πηγές, η ιδιοκτήτριά του μετά την κλοπή τη βρήκε σε πλήρη ακαταστασία, γεγονός που μαρτυρά ότι ο διαρρήκτης/ες αναζητούσαν ίσως «λαβράκι»… κάτι δηλαδή περισσότερο από τρόφιμα. Επίσης αξίζει να σημειωθεί πως τους τελευταίους μήνες στη μικρή κοινότητα σημειώθηκαν άλλες οκτώ συνολικά διαρρήξεις με παρόμοιο τρόπο, με λεία χρήματα και χρυσαφικά. Τελικά αν η 29χρονη είναι ένας θηλυκός σύγχρονος Γιάννης Αγιάννης, την απάντηση θα τη δώσουν οι έρευνες της Αστυνομίας. Ας μη βγάζουμε κι εμείς βιαστικά συμπεράσματα.
€7,38 η τιμή… της Πολιτείας
€7,38 τον μήνα είναι η τιμή… από την Πολιτεία(!) για πολεμιστή του 1974 που υπηρέτησε 36 μήνες. Βέβαια, υπέρτατο καθήκον για τον κάθε άνθρωπο είναι να υπερασπίζεται την πατρίδα του χωρίς ανταλλάγματα. Και προφανώς, κανένας στο πίσω μέρος του μυαλού του δεν έχει κάτι τέτοιο όταν καλείται για την προάσπιση της πατρίδας. Η Πολιτεία, από τη στιγμή που αποφασίζει να το πράξει, δηλαδή, να τιμήσει κάποιο/ους για την προσφορά τους στην πατρίδα, οφείλει να το κάνει χωρίς διακρίσεις και δη με τρόπο που να καταντά εξευτελιστικός.
Το ύψος της σύνταξης που επικαλείται η Κυβέρνηση δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το εν λόγω επίδομα. Η σύνταξη προέρχεται από την εργασία και το ύψος της καθορίζεται από τη νομοθεσία για κάθε εργαζόμενο, ενώ το συγκεκριμένο επίδομα από την υπηρεσία στην πατρίδα εν καιρώ πολέμου, όπως είπε χαρακτηριστικά και η αναπληρώτρια Κυβερνητική Εκπρόσωπος Κλέλια Βασιλείου, είναι απόδοση ελάχιστης ευγνωμοσύνης της Πολιτείας προς αυτούς τους ανθρώπους. Μια ευγνωμοσύνη που δεν χωράει βέβαια διακρίσεις. Όσον αφορά στο γεγονός που επικαλείται η κ. Βασιλείου ότι όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας σχετικά με επιταγή που έχει αποσταλεί δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα γιατί η διαδικασία υποβολής των αιτήσεων ξεκίνησε την 1η Ιουνίου 2018 και βρίσκεται σε εξέλιξη, αυτό δεν έχει καμία σημασία, αφού η ίδια επιβεβαιώνει το ύψος του επιδόματος και κατ’ επέκταση της διάκρισης που υφίσταται ανάλογα με το ύψος της σύνταξης.
Τους πληρώνουμε να συνδικαλίζονται
Άλλο και τούτο πάλι! Περίπου €1 εκατ. κοστίζουν στο κράτος 80 εκπαιδευτικοί, οι οποίοι είναι απαλλαγμένοι από τα διδασκαλικά τους καθήκοντα για λόγους συνδικαλισμού, ανέφερε σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου ο πρόεδρος της Παγκύπριας Συνομοσπονδίας Γονέων Δημοτικής Εκπαίδευσης, Μορφάκης Σολομωνίδης. Πραγματικά είναι αδιανόητο, όπως χαρακτηριστικά είπε και ο κ. Σολομωνίδης, αν αναλογιστούμε ότι οι εκπαιδευτικοί αυτοί πληρώνονται από τον φορολογούμενο πολίτη για να βρίσκονται εντός της αίθουσας διδασκαλίας και όχι για να υπηρετούν χρόνια τις συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Ο συνδικαλισμός πληρώνεται από τα μέλη και όχι από τον φορολογούμενο πολίτη. Τι δεν καταλαβαίνει λοιπόν ο πρόεδρος της ΠΟΕΔ Φίλιος Φυλακτού, ο οποίος έσπευσε άμεσα να σχολιάσει τη δήλωση του κ. Σολομωνίδη; Μιλάμε για απλή λογική και ας μην τρέφει ψευδαισθήσεις ο κ. Φυλακτού και να διερωτάται αν τα συμμερίζονται οι γονείς των παιδιών.
Το μέγεθος της διαφθοράς στα σχολεία
Πληθώρα καταγγελιών μετά την πρόσφατη καταγγελία για παρενόχληση μαθήτριας, που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για μία σειρά παρενοχλήσεων, απειλών και βίας στα σχολεία εκατέρωθεν. Από εκπαιδευτικούς κατά μαθητών και από μαθητές και γονείς κατά εκπαιδευτικών. Όλοι, μα όλοι, έχουν να διηγηθούν κι από μια ιστορία. Και καλά, πού τις έκρυβαν όλο αυτόν τον καιρό; Ξαφνικά, στα σχολεία μας οργιάζει η διαφθορά… με παρενοχλήσεις, απειλές, βία και διακίνηση ναρκωτικών; Έτσι είναι στην πραγματικότητα ή είναι απλά υπερβολές; Και αν η απάντηση είναι θετική, ποιο είναι τελικά το πραγματικό μέγεθος της διαφθοράς στα σχολεία;