Διευκρινίζω εξαρχής ότι δεν πρέπει ο αναγνώστης να παρεξηγήσει τον τίτλο και να πιστέψει ότι είμαστε ποτέ κράτος δικαίου. Αλλά τώρα κατρακυλήσαμε σε κράτος πλήρους παρακμής. Στην πραγματικότητα ουδέποτε πίστεψα ότι είμαστε κράτος δικαίου. Υπάρχουν όμως διαβαθμίσεις σε κάθε τι. Τώρα φτάσαμε στον πάτο.. Και πρέπει να αρχίσω με ορισμένα παραδείγματα. Πρέπει να υπενθυμίσω ότι η Κύπρος δεν ήταν ποτέ προϊόν νομιμότητας δηλαδή έγκρισης της σύστασης της από τον πληθυσμό της. Ήταν  προϊόν μίας παράνομης και ανώμαλης συνθήκης της Ζυρίχης που ουδέποτε εγκρίθηκε από τους Κυπρίους. Αυτή η ανωμαλία συνεχίσε και χειροτερεύει παρόλο που κάποιοι πίστευαν ότι θα μπορούσε να ορθοποδήσει.  Όταν τα θεμέλια δεν είναι σωστά δεν πιστεύω ότι αυτό που στηρίζεται σ’ αυτά  διατηρείται με ασφάλεια. Για τους κατοίκους δεν φτάνει αυτό το άρθρο να καλύψει όλες τις ανωμαλίες που ακολούθησαν.

Όσον αφορά το ήθος και την νομιμοφροσύνη του πληθυσμού αυτού φτάσαμε σήμερα στο έσχατο σημείο. Η ανώτατη πολιτική αρχή δηλαδή ο Πρόεδρος (πρώην) και κάποιοι υπουργοί του κατηγορούνται για παρανομίες, καταχρήσεις  και ακόμη για διαφθορά εκατομμυρίων ευρώ. Δεν έχει παρά να κοιτάξει ένας τα διάφορα δημοσιεύματα τα οποία δεν αμφισβητήθηκαν. Ακόμη και η Εκκλησία καταρρέει όπως καταδεικνύουν οι άσεμνες επιθέσεις Μητροπολίτη σε βάρος δεκαεξάχρονης. 

Η Βουλή αρχίζει να προσομοιάζει  με εκείνη της Ελλάδος όπου οι βουλευτές τον περισσότερο χρόνο αλληλοκατηγορούνται και συχνά αλληλουβρίζονται. Ορισμένοι εκφεύγουν και από τον ρόλο τους καθ’ υπόδειξη (όπως λέγεται) από πιο ψηλά. 

Η  άλλη εξουσία, δηλαδή η Δικαιοσύνη, σε πολλούς τομείς έχει παραλύσει. Έχει αγωγές που εκκρεμούν από το 2010 τις οποίες ή ξέχασαν οι δικαστές ή πέθαναν οι διάδικοι. Ορισμένοι νέοι δικαστές και κάποιοι παλαιοί ενεργούν σύμφωνα με την αποστολή τους. Ότι  προλάβουν βεβαίως. Υπάρχει και ο Γενικός Εισαγγελέας ο οποίος όπως καταγγέλθηκε στην Βουλή «κόφκει, ράφκει, απαλλάσσει όποιους θέλει και συγκαλύπτει όποιους θέλει». 

Πολλές ενέργειες της εξουσίας  ή των θεσμών τηρούν  το κανόνα της επίλεκτικης δικαιοσύνης (selective justice) που εξ ορισμού δεν είναι δικαιοσύνη.

Η γενικότερη πολιτική και κοινωνική ζωή νοσεί. Είναι υπέρ της ευνοιοκρατίας του οικονομικού συμφέροντος, της επιδίωξη αξιωμάτων ή την διατήρηση τους χωρίς να παράγουν ουσιαστικό έργο. Επικρατούν οι κλέφτες, οι απατεώνες και οι ζηλόφθονοι Με η χωρίς άσπρο κολλάρο. Μίζες, ρουσφέτια και  άλλες χυδαιότητες Η αγορά και οι κυριότεροι παράγοντες της έχασαν κάθε σχέση  με το αίσθημα δικαίου και άλλων αξιών. Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη ούτε ανθρωπιά. Για παράδειγμα οι τράπεζες από ωφέλημα ιδρύματα κατάντησαν άγρια θηρία που βλέπουν τους δανειστές τους όχι με ανθρώπινο φακό αλλά με τον φακό του συμφέροντος και της αθέμιτης καταπίεσης και εξευτελισμού για την είσπραξη του οποιου  δανείου. Δεν αντιλαμβάνονται ή δεν τους συμβουλεύουν οι δικηγόροι τους ότι οι ενέργειες τους για είσπραξη  των δανείων τους υπόκεινται  στα ανθρώπινα δικαιώματα. Καταπατώντας τα δικαιώματα αυτά παρανομούν.

Προσέξατε το παράδειγμα στην Ελλάδα που ισοδυναμεί με αίσχος. Μία τράπεζα για να εισπράξει ένα δάνειο έβγαλε από το σπίτι του τον δανειστή, ένα μοναχικό  ηλικιωμένο  ανάπηρο, χωρίς πόδια, τον έριξε στον δρόμο χωρίς να του επιτρέψει να πάρει  προσωπικά του αντικείμενα. Ούτε καν τα φάρμακα του και την μασέλα του. Αυτή είναι πράξη σύμφωνη με το ανθρώπινο δικαίωμα της απαγόρευσης, ταπείνωσης και βασανιστηρίου που προκύπτει από το Σύνταγμα αλλά και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση που η Ελλάδα υπέγραψε χωρίς να εφαρμόζει; Υπάρχουν ανάλογες περιπτώσεις στη Κύπρο. Οι τράπεζες κατάντησαν ιερές αγελάδες.

Προσέξετε μη ζητάτε δάνειο χωρίς γραπτή διαβεβαίωση ότι η τράπεζα δε θα μεταφέρει το συμβόλαιο σας σε άλλο οργανισμό η πρόσωπο. Διότι μια τέτοια μεταφορά δεν επιτρέπεται χωρίς την συγκατάθεση σας.  Στις περιπτώσεις που δεν έγινε με την συγκατάθεση σας το δάνειο είναι άκυρο ως ασυμβίβαστο με το άρθρο 26 του Συνάγματος 

Συνοψίζοντας τονίζω η διαφθορά που έχει ξαπλωθεί στην χώρα μας  έχει  πολλές μορφές απομάκρυνσης από την ηθική και το δίκαιο και πλήττει την αξιοκρατία, την εμπιστοσύνη, την δικαιοσύνη, την ισότητα, την εντιμότητα, τα δικαιώματα των άλλων  και οπωσδήποτε το δημόσιο συμφέρον μετατρέποντας έτσι ένα κράτος, κάποιου δικαίου σε κράτος υπανθρώπων που επιδιώκουν το πλουτισμό και την απάτη με κάθε μέσο.   

* Δικηγόρος, πρώην δικαστής του ΕΔΑΔ.