Ο Κυριάκος Πολυκάρπου μέμφεται τα κακώς έχοντα στην πολυδιαφημισμένη προσπάθεια μεταρρύθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης…
Κάμποσα χρόνια τώρα, στη δημόσια συζήτηση έρχεται και φεύγει το θέμα μεταρρύθμισης της τοπικής αυτοδιοίκησης. Όλοι, κυβέρνηση, Βουλή και τοπικοί άρχοντες συμφώνησαν ότι χρειάζονται αλλαγές, ότι θα πρέπει να μειωθεί επιτέλους ο μεγάλος αριθμός δήμων και κοινοτήτων, στο μισό του νησιού που έχει απομείνει. Όλοι λένε ότι χρειάζεται επιτέλους να υπάρξει οικονομία κλίμακος, να εκσυγχρονιστούν οι δημοτικές και κοινοτικές υπηρεσίες προς όφελος των πολιτών. Η Πολιτεία πλήρωσε ξένους εμπειρογνώμονες για να κάνουν μελέτες και να εισηγηθούν τρόπους συνένωσης των τοπικών αρχών. Οι μελέτες έγιναν και οι ειδικοί μας είπαν ότι σε ένα «μισό» νησί όπως η Κύπρος θα πρέπει να υπάρχουν από 5 – 14 δήμοι. Το πολύ. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 30. Ναι τριάντα δήμοι όταν ο πληθυσμός του κουτσουρεμένου κράτους δεν ξεπερνά το εκατομμύριο. Όταν μητροπολιτικοί δήμοι όπως αυτοί της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου αριθμούν μερικά εκατομμύρια δημοτών.
Ακριβοπληρώσαμε τις μελέτες, ακούσαμε τους ειδικούς και στη συνέχεια έπιασαν δουλειά τα κόμματα. Αντί να δουν πώς θα βελτιώσουν πράγματα, ακολουθώντας τις εισηγήσεις των α εμπειρογνωμόνων, οι ηγέτες μας (καλά να πάθουμε που τους εκλέγουμε) κοιτάζουν πώς θα διατηρήσουν τα κεκτημένα και την επιρροή τους, παρά το πώς θα προσφέρουν καλύτερες υπηρεσίες στον κόσμο. Ο αριθμός των δήμων από 14 πήγε στους 17, στη συνέχεια ανέβηκε στους 21, ενώ ακούστηκε και ο αριθμός 22. Έφαγαν μήνες στη Βουλή να μαγειρεύουν, ακύρωσαν τις τοπικές εκλογές του 2021 για να ολοκληρώσουν κι οριστική απόφαση ακόμα δεν έχουν πάρει. Να πούμε ντροπή τους, είναι και πολύ λίγο.
