Διάβασα σε διάφορες ιστοσελίδες τον πιο πάνω τίτλο και σκέφτηκα «επιτέλους!». Να που το πήραν όλοι απόφαση ότι θα πρέπει να δοθεί άλλη μια ευκαιρία σε δανειολήπτες που δεν τόλμησαν, δεν πείστηκαν, δεν πρόλαβαν, δεν προχώρησαν εν πάση περιπτώσει σε υποβολή αίτησης για συμμετοχή τους στο σχέδιο Εστία. Μπαίνοντας, όμως, να διαβάσω τις σχετικές ειδήσεις, συνειδητοποίησα πως το περί ου ο λόγος σχέδιο Εστία είναι ένα άλλο Εστία. Ένα σχέδιο βασικά για την υποδοχή στην χώρα μας ξένων πολιτών από περιοχές που βρίσκονται σε κρίση, προκειμένου να διευκολυνθεί ο επαναπατρισμός τους.
Απογοητεύτηκα, αλλά όχι πολύ, καθώς άρχισα να σκέφτομαι τη στρατηγική θέση της χώρας μας και την αλληλεγγύη που προσφέρει σχεδόν πάντα στην αντιμετώπιση ανθρωπιστικών κρίσεων. Η σκέψη όμως πήγε και στα δεινά που πρόσφερε το στρατηγικό πλεονέκτημα του νησιού, στο άλυτο Κυπριακό, με το μυαλό να επιστρέφει ξανά στο σχέδιο Εστία. Το γνωστό Εστία που απευθυνόταν προς προβληματικούς δανειολήπτες. Φυσικά και γνώριζα πως το Σχέδιο έχει στην ουσία λήξει, ωστόσο, θεώρησα πολύ πιθανή την επαναφορά του ενόψει και των διεργασιών που συνεχίζονται στη Βουλή για αντιμετώπιση των κόκκινων δανείων, των εκποιήσεων και των επιπτώσεων σε όσους ακόμα δανειολήπτες δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.
Βλέπετε, το Σχέδιο Εστία έκανε τον κύκλο του, αλλά τα προβλήματα που προκλήθηκαν εξαιτίας και της πρόσφατης οικονομικής κρίσης παραμένουν, καθώς τα κόκκινα δάνεια δεν εξαφανίστηκαν – απλώς μεταφέρθηκαν από τις τράπεζες σε άλλα σχήματα. Και τα προβλήματα αυτά εξαιτίας και της αύξησης των επιτοκίων μάλλον εντείνονται. Έτσι, δεν θεώρησα απίθανο να μπει εκ νέου σε εφαρμογή το σχέδιο Εστία… για όσο χρειαστεί. Εν αναμονή και του άλλου σχεδίου που αναμένεται να προσφέρει στήριξη σε ευάλωτους δανειολήπτες – το «ενοίκιο αντί δόσης», που φαίνεται ακόμα να καταρτίζεται. Η επαναφορά του Εστία θα ήταν εξάλλου μια κάποια λύση, ενδεχομένως και καλύτερη, από τα όσα φαίνεται να συζητούνται στη Βουλή για προστασία των δανειοληπτών, τα οποία αλλάζουν εκ νέου νόμους, προϋποθέσεις για πλειστηριασμούς κι άλλα πολλά που χρειάζεται όχι μόνο οικονομικές γνώσεις για να τα καταλάβεις, αλλά και να ξέρεις απ’ έξω πολύπλοκες νομοθεσίες.
Για όσους πραγματικά δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, για όσους πράγματι χαρακτηρίζονται μη βιώσιμοι δανειολήπτες θα πρέπει κάποτε να υπάρξουν απλές λύσεις εάν η Πολιτεία θέλει πράγματι να τους στηρίξει.
Στο πλαίσιο αυτό και το υπό εκκόλαψη Σχέδιο Ενοίκιο Έναντι Δόσης θα πρέπει να είναι όχι μόνο λειτουργικό και πλήρως κατανοητό σε όλους τους ενδιαφερόμενους. Καθώς όσοι έχουν πραγματικά ανάγκη, συνάγεται πως δεν έχουν και πρόσθετα χρήματα για δικηγόρους και χρηματοοικονομικούς συμβούλους για συστάσεις. Είναι εδώ που η Πολιτεία πρέπει να σταθεί πραγματικά αρωγός και να επιδείξει πρόνοια εάν εννοεί όσα λέει για την ανάγκη ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής. Είναι στην τελική, με τα όσα τελικά θα προωθηθούν για το θέμα, μια πρώτης τάξης ευκαιρία να αντιμετωπιστεί ολιστικά και οριστικά το πρόβλημα των εκποιήσεων, των κόκκινων δανείων, των ευάλωτων και μη βιώσιμων δανειοληπτών που θα επιτρέψει επιτέλους να υπάρξει ουσιαστική συζήτηση και για άλλες ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο τόπος. Αλλά και ουσιαστική συζήτηση για τα επιτόκια. Καθώς αποδεδειγμένα σχεδόν σε αυτόν τον τόπο η ενασχόληση των θεσμών και πολιτικών με πολλά ανοικτά ζητήματα τελικά δεν κλείνει ποτέ κανένα.
