Είναι έγκλημα να εκμηδενίζονται άνθρωποι. Να κακοποιούνται. Να τίθεται σε κίνδυνο η ζωή τους. Να εκμηδενίζεται η αξιοπρέπειά τους. Είναι κατάντημα ότι φτάσαμε σε τέτοιο σημείο ηλικιακού ρατσισμού, ώστε παππούδες και γιαγιάδες να μη λογαριάζονται για άνθρωποι. Μόνο μια τέτοια προκατάληψη και νοοτροπία θα εξηγούσε τα όσα έφεραν στο φως η Ομοσπονδία Συνδέσμων Ασθενών Κύπρου και το Παρατηρητήριο Τρίτης Ηλικίας σχετικά με τις καταγγελίες που λαμβάνουν.
Ηλικιωμένοι ασθενείς, όταν καταγγείλουν κακοποίηση ή παραμέληση ενώ ακόμα βρίσκονται σε νοσηλεία, βιώνουν στη συνέχεια εκδικητική συμπεριφορά από κάποιους επαγγελματίες υγείας. Παράδειγμα, περιστατικό ηλικιωμένου τον οποίο άφησαν με την ίδια πάνα λερωμένη για σχεδόν ολόκληρη την ημέρα καθώς και περίπτωση άλλου ηλικιωμένου, ο οποίος ζήτησε νερό και του έδωσαν να πιει τέσσερις ώρες αργότερα.
Σε ηλικιωμένη έδωσαν υπερδοσολογία φαρμάκων. Κατέστη σχεδόν ανάπηρη λόγω παρενεργειών.
Υπερήλικη βρέθηκε να νοσηλεύεται ημίγυμνη σε θάλαμο μαζί με άνδρες. Δόθηκε η απάντηση ότι δεν απαγορεύεται η λειτουργία μεικτών θαλάμων.
76χρονος με σοβαρό πρόβλημα υγείας, μεταφέρθηκε σε ιδιωτικό νοσοκομείο της επαρχίας του και του είπαν ότι δεν υπάρχει γιατρός της κατάλληλης ειδικότητας. Πήγε σε δεύτερο ιδιωτικό νοσοκομείο του ΓεΣΥ, του είπαν ότι δεν υπήρχε διαθέσιμη κλίνη και παραπέμφθηκε στο γενικό νοσοκομείο Λευκωσίας, όπου περίμενε με τις ώρες στο ΤΑΕΠ πριν εισαχθεί σε θάλαμο.
Ηλικιωμένος ενώ είχε διασωληνωθεί, νοσηλευόταν εκτός Μονάδας Εντατικής Θεραπείας. Είπαν στα παιδιά του ότι δεν είχε ελπίδες να ζήσει για αυτό τον άφησαν εκτός ΜΕΘ.
92χρονος νοσηλευόταν σε κρατικό νοσοκομείο με δεμένα τα χέρια του. Η κόρη του προχώρησε σε καταγγελία.
Η ΟΣΑΚ είχε λάβει παράπονο για ένα ηλικιωμένο τον οποίο ο γαμπρός του είχε βρει κατά το επισκεπτήριο δεμένο στο κρεβάτι του. Μετά από διερεύνηση του συγκεκριμένου περιστατικού, διαπιστώθηκε ότι την ίδια μέρα στον ίδιο θάλαμο ήταν δεμένοι στα κρεβάτια τους κι άλλοι ηλικιωμένοι.
Αρκετά παράπονα αφορούν ηλικιωμένους ασθενείς οι οποίοι βρίσκονταν για πάρα πολλές ώρες σε ΤΑΕΠ επειδή «τσακώνονταν» μεταξύ τους, πνευμονολογικά, παθολογικά και καρδιολογικά τμήματα για το ποιος θα τους κάνει εισαγωγή.
Πώς είναι δυνατόν να αλυσοδένεις ασθενείς ή να τους αρνείσαι περίθαλψη; Πώς είναι δυνατόν να αφήνεις έναν άνθρωπο λερωμένο όλη τη μέρα; Να γνωρίζει ότι διψάει, κι όμως να μην του προσφέρεις ένα ποτήρι νερό; Πώς γίνεται να έχεις εργοδοτηθεί στον τομέα της υγείας και μετά από τέτοιες συμπεριφορές να παραμένεις σε αυτή τη θέση; Πώς γίνεται η Πολιτεία να σφυρίζει αδιάφορα;
«Η κακοποίηση σε όλες τις μορφές, η παραμέληση και η οικονομική εκμετάλλευση των ηλικιωμένων, είναι σιωπηρά εγκλήματα που συνήθως συμβαίνουν πίσω από κλειστές πόρτες σε νοσηλευτήρια, σε οίκους ευγηρίας ακόμα και στα ίδια τους τα σπίτια», ανέφερε ο διευθυντής του Παρατηρητηρίου Τρίτης Ηλικίας, Δήμος Αντωνίου. Δεν είναι η πρώτη φορά που τα λέει. Μας τα υπενθύμισε και τότε που ένας ηλικιωμένος έμεινε στο πάτωμα του σπιτιού τρεις μέρες, με αποτέλεσμα να πεθάνει. Μας τα είπε και όταν έγινε γνωστό ότι δένουν ηλικιωμένους σε κρεβάτια. Όταν μια ηλικιωμένη έμεινε στο μπάνιο του σπιτιού της 18 ώρες, περιμένοντας βοήθεια.
Οι πολίτες, συνεχίζουν να αναμένουμε για κάποια ουσιαστική ενέργεια… Διότι από εξαγγελίες χορτάσαμε, πια! Είναι από το 2019 που το Υπουργικό Συμβούλιο ανακοίνωσε το «κόκκινο κουμπί». Ποιος ξέρει πόσοι θα χαθούν και πόσοι θα υποφέρουν μέχρι να δοθεί στον κόσμο και να γίνει πράξη.
