Λευκωσία, Λεμεσός και Λάρνακα είναι, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, οι τρεις πόλεις της Κύπρου που θ’ αναμετρηθούν μεταξύ τους για το χρίσμα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης το 2030. Η μάχη αναμένεται να είναι μεγάλη, αφού όλες οι πόλεις θα ρίξουν μεγάλες δυνάμεις και πάρα πολλά χρήματα για την διεκδίκηση του πολυπόθητου τίτλου, που θ’ αποφέρει τεράστια οφέλη στη νικήτρια. 

Το εγχείρημα φαντάζει μακρινό, ωστόσο, δεν είναι, αφού εντός του 2024 οι υποψήφιες πόλεις πρέπει να καταθέσουν το φάκελο της αίτησης τους ενώπιον δωδεκαμελούς ευρωπαϊκής επιτροπής εμπειρογνωμόνων. Οι τελικές ανακοινώσεις θα γίνουν το 2025 και θα δοθεί χρονικό περιθώριο περίπου πέντε χρόνων στην νικήτρια πόλη, προκειμένου να υλοποιήσει τις δράσεις και τα έργα στα οποία δεσμεύτηκε.

Κάποιοι διερωτώνται για ποιο λόγο γίνεται τόσος ντόρος και μάλιστα από τώρα, για το χρίσμα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας το 2030. Η απάντηση είναι απλή. Τα κοινωνικά, πολιτιστικά, τουριστικά και οικονομικά οφέλη για την νικήτρια πόλη θα είναι πάρα πολύ μεγάλα. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ευρωπαϊκών πόλεων που αναγεννήθηκαν μέσα από τα έργα υποδομής που πραγματοποιήθηκαν, αντλώντας πολλές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ από τα ταμεία της ΕΕ.

Η Πάφος, για παράδειγμα, που το 2017 έγινε η πρώτη πόλη της Κύπρου που έλαβε το χρίσμα, κατάφερε ν’ αντλήσει περίπου 40 εκατ. ευρώ μόνο για υποδομές. Ένα από τα μεγαλύτερα success story πάντως του ευρωπαϊκού θεσμού στον τομέα της αστικής ανάπτυξης, είναι το παράδειγμα της Μασσαλίας το 2013. Η γαλλική πόλη κατάφερε ν’ αντλήσει περισσότερα από 600 εκατ. ευρώ για πολιτιστικές υποδομές, που αποτέλεσαν τη βάση μιας μεγάλης προσπάθειας, που ακόμη συνεχίζεται,  για ολική αναζωογόνηση της πόλης.  

Σ’ ό,τι αφορά στον τομέα του τουρισμού, διαπιστώθηκε πως η μέση αύξηση των διανυκτερεύσεων σε σχέση με το προηγούμενο έτος για μια Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης είναι 12%, ενώ υπάρχουν παραδείγματα όπως στο Pilsen της Τσεχίας το 2015 και στο Pecs της Ουγγαρίας το 2010, όπου η αύξηση αυτή έφτασε στο 25%. 

Δεν είναι, ωστόσο, μόνο υλικά τα οφέλη. Ένα από τα πιο σημαντικά κέρδη για μια πόλη είναι η ευκαιρία που της δίδεται να ενισχύσει τη συμμετοχικότητα, τον εθελοντισμό και τη δημιουργικότητα, εμπλέκοντας τους κατοίκους της στα πολιτιστικά δρώμενα, που θα λαμβάνουν χώρα για έναν ολόκληρο χρόνο.  

Είναι γι’ αυτό το λόγο που γίνεται τόσος ντόρος και τόσο μεγάλη προσπάθεια από τις υποψήφιες πόλεις για να πάρουν τον χρίσμα. Ειδικά η Λάρνακα και η Λεμεσός, μπήκαν πολύ δυναμικά στην κούρσα της διεκδίκησης, στελεχώνοντας με τρανταχτά ονόματα τους οργανισμούς που δημιουργήθηκαν για να προετοιμάσουν τις υποψηφιότητές τους. Και οι δύο πόλεις, εργάζονται πυρετωδώς εδώ και πολλούς μήνες με τη Λάρνακα, μάλιστα, να έχει προχωρήσει και σε επίσημη παρουσίαση των βασικών κατευθύνσεων της υποψηφιότητάς της. Κλειστά τα χαρτιά της κρατά ακόμη η Λευκωσία, που έλαβε πρόσφατα απόφαση να διεκδικήσει τον τίτλο και αναμένεται να προβεί σε επίσημες παρουσιάσεις το επόμενο διάστημα.

Όποια πόλη κι εάν κερδίσει πάντως, το κέρδος πέραν από την ίδια θα καρπωθεί ολόκληρη η Κύπρος, που έχει μια μεγάλη ευκαιρία να προβάλει διεθνώς τον πολιτισμό της.