Τώρα που το ξανασκέφτομαι, υπάρχει, ναι, μία πιθανότητα «στο ΔΗΚΟ να ανήκει και αυτή η νίκη». Αν συνεχίσει να βγαίνει στα κανάλια ή να γράφει στο διαδίκτυο για τις εκλογές ο Νικόλας Παπαδόπουλος, υπάρχει πράγματι χρόνος μέχρι την Παρασκευή που τελειώνει η προεκλογική να πάρει κεφάλι ο Ανδρέας Μαυρογιάννης.
Χθες τον πήρε το μάτι μου στον Πάρη Ποταμίτη να σχολιάζει με προσποιητή έκπληξη μια αναφορά που, όπως είπε, έκανε ο κ. Μαυρογιάννης κάποια στιγμή, δηλώνοντας περήφανος που τον στηρίζει το ΑΚΕΛ. Και μας επανέλαβε ο κ. Παπαδόπουλος, τάχα έκπληκτος, ότι ο κ. Μαυρογιάννης (σ.σ. άκουσον – άκουσον) είναι περήφανος που τον στηρίζει το… κομμουνιστικό κόμμα της Κύπρου. Ήθελε να μας πει «αν είναι δυνατόν να σε υποστηρίζει το κομμουνιστικό κόμμα και να νιώθεις περήφανος».
Κύριε Παπαδόπουλε, να βάζετε κάποιον να σας γράφει πέντε έξι προτάσεις πριν βγείτε στους τηλεοπτικούς σταθμούς. Μην πολυεμπιστεύεστε το ταλέντο σας να κάνετε πολιτική. Ούτε την ευφράδεια σας. Θυμάστε με ποιο κόμμα αναδείχθηκε πρόεδρος ο πατέρας σας; Αν υπήρχε τρόπος να σας άκουγε χθες να λέτε αυτά που είπατε -και με τον τρόπο που τα είπατε- πραγματικά διερωτούμαι ποιαν από τις χαρακτηριστικές χειρονομίες που συνηθίζουμε στην Κύπρο (στην Ελλάδα κυρίως) θα έκανε. Για να μην πούμε για τις κωλοτούμπες της Δευτέρας και το αηδιαστικό γλείψιμο στον ΔΗΣΥ. Υπάρχουν όρια, Νικόλα.
Για κάποιο λόγο έχει αυξήσει τη δημόσια παρουσία του στην προεκλογική εκστρατεία το ΔΗΚΟ -σε μικρότερο βαθμό και η ΔΗΠΑ- και άρχισε να διακρίνεται όλο και περισσότερο η διαφορά μεταξύ των δύο επιτελείων που οδηγούνται στον τελικό. Ενόσω υπήρχε στον προεκλογικό ο Αβέρωφ, αποσπούσε όσο να ‘ναι την προσοχή και δεν πολυέπεφταν οι προβολείς στον Νίκο Χριστοδουλίδη και κυρίως δεν έπεφταν στους κομματικούς συνεργάτες του. Τώρα που αραίωσε λίγο η κίνηση στην σκηνή, οι ηθοποιοί είναι δύσκολο να κρυφτούν. Και αποκαλύπτονται.
Σαφώς και είναι πιο ποιοτική η διαχείριση των τελευταίων ημερών της προεκλογικής εκστρατείας από το επιτελείο Μαυρογιάννη. Και αυτή η σοβαρότητα που εκπέμπεται παίρνει πολιτικές διαστάσεις όταν γίνονται συγκρίσεις με τους απέναντι.
Την Κυριακή από το ΑΚΕΛ δήλωναν δικαιωμένοι για την επιλογή που έκαναν. Θεωρώ πως είναι νωρίς να αξιολογηθεί συνολικά η επιλογή που έγινε. Να δοκιμαστεί πρώτα, αν της δοθεί η δυνατότητα. Μπορούν όμως στο ΑΚΕΛ να νιώθουν δικαιωμένοι -ανακουφισμένοι καλύτερα- για την επιλογή ή τις επιλογές που ΔΕΝ έκαναν, όταν συζητούσαν με το ΔΗΚΟ και κάποιους άλλους για «προοδευτική αλλαγή». Φτηνά τη γλιτώσατε που ναυάγησαν εκείνες οι επαφές. Και φτηνά τη γλιτώσατε που δεν πέρασε ο Αβέρωφ στον β’ γύρο γιατί ικανούς σάς είχα να συζητούσατε πάλι για «προοδευτική συνεργασία» με τους συνοδοιπόρους του κ. Χριστοδουλίδη.
