Δεν νομίζω να υπήρξε ποτέ προηγουμένως πόρισμα εναντίον ερευνώμενου για διαφθορά, που όχι μόνο να τον απαλλάσσει από όσα δημοσίως του καταλογίστηκαν αλλά ταυτόχρονα να τον ηρωοποιεί για όσα έκανε. Αυτό έγινε με τον αξιωματικό της Αστυνομίας Μιχάλη Κατσουνωτό, ο οποίος τους τελευταίους έξι σχεδόν μήνες βρέθηκε στο στόχαστρο της δημοσιότητας, αλλά και των Αρχών, μετά από καταγγελίες εναντίον του από την Άννα Αριστοτέλους και την Αθηνά Δημητρίου. Η χθεσινή ανακοίνωση του Γενικού και του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, για τις αποφάσεις τους μετά τη μελέτη του πορίσματος του Ποινικού Ανακριτή Αχιλλέα Αιμιλιανίδη, δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ότι όσα έκανε ο κ. Κατσουνωτός τα έκανε στο πλαίσιο των καθηκόντων του για να ξεσκεπάσει τη διάπραξη αδικημάτων από άτομα εντός των Κεντρικών Φυλακών.
Δεν μπορούμε να ξέρουμε λεπτομέρειες, αλλά είναι τόσο κατηγορηματικοί οι Εισαγγελείς και ο ποινικός ανακριτής, που η όποια αμφισβήτηση φαντάζει άτοπη. Δεν στοιχειοθετείται οποιοδήποτε αδίκημα διαφθοράς εκ μέρους του κ. Κατσουνωτού, δεν απέβλεπε με κάποια πράξη του σε κέρδος, αλλά ως διοικητής της Υπηρεσίας Καταπολέμησης Ναρκωτικών έλαβε πληροφορίες από κατάδικο «με πρωτοβουλία του κατάδικου» και το κίνητρό του, επικοινωνώντας με τον κατάδικο, ήταν «η άντληση πληροφοριών σχετιζόμενων με τα καθήκοντα του και την πιθανή διάπραξη αδικημάτων από άτομα εντός των Κεντρικών Φυλακών».
Μάλιστα, όπως αναφέρεται, «σε ανύποπτο χρόνο» είχε ετοιμάσει εκθέσεις προς την ηγεσία της Αστυνομίας «στις οποίες κατέγραφε τα σε γνώση του γεγονότα, τόνιζε την οργάνωση και εκτέλεση εγκλημάτων μέσα από τις ΚΦ, προειδοποιώντας για τους κίνδυνους που ελλοχεύουν» (σε εισαγωγικά όσα αναφέρονται στην ανακοίνωση της Εισαγγελίας).
Περιγράφουν έναν ήρωα, δηλαδή, οι Εισαγγελείς και ο ποινικός ανακριτής. Όμως, υπάρχει και η διαπίστωσή τους ότι παρόλα αυτά «ο κ. Κατσουνωτός πιθανόν να διέπραξε το αδίκημα της κατάχρησης εξουσίας και το αδίκημα της συνωμοσίας» σχετικά με τον τρόπο επικοινωνίας του με τον κατάδικο και τον τρόπο εκτέλεσης των καθηκόντων του. Οι Εισαγγελείς εισηγούνται την πειθαρχική του δίωξη, αλλά εμείς που δεν είμαστε εισαγγελείς είναι λίγο δύσκολο να καταλάβουμε πώς διαπιστώνεται ότι ένας ανώτερος αξιωματικός της Αστυνομίας έκανε κατάχρηση εξουσίας και συνωμοσία, αλλά δεν διώκεται ποινικά. Ποιο μήνυμα στέλνεται έτσι; Ότι οι αστυνομικοί δικαιούνται να χρησιμοποιούν παράνομες μεθόδους, να συνωμοτούν και να καταχρώνται την εξουσία τους, αρκεί να κόψει ο νους τους ότι έτσι κάνουν το καθήκον τους; Αλλά, με αυτό τον τρόπο πώς προστατεύονται εκείνοι που πιθανόν να επηρεαστούν αρνητικά από αυτή την κατάχρηση και τη συνωμοσία; Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πώς προστατεύονται η Άννα Αριστοτέλους και η Αθηνά Δημητρίου, αφού τα βίντεο που υποσχόταν ο κατάδικος να δώσει στον κ. Κατσουνωτό ήταν από την προσωπική τους ζωή;
Από τη στιγμή που είχε πληροφορίες ο Κατσουνωτός και η ηγεσία της Αστυνομίας για «οργάνωση και εκτέλεση εγκλημάτων μέσα από τις Φυλακές», το λογικό θα ήταν να συνεργαστούν με τη Διεύθυνση των Φυλακών, που είναι επίσης αξιωματικοί της Αστυνομίας, για να τα ξεσκεπάσουν. Δεν το έκαναν. Γιατί; Πίστευαν ότι έπρεπε να δράσουν πίσω από την πλάτη της Άννας Αριστοτέλους για κάποιο λόγο; Μήπως, υπονοούν ότι η Διεύθυνση των Φυλακών ήταν εμπλεκόμενη στην «οργάνωση και εκτέλεση εγκλημάτων» και δεν ήθελαν να την ενημερώσουν;
Μα, αν είναι έτσι τότε πρέπει να ερευνηθεί κι αυτό το ενδεχόμενο, που είναι πολύ πιο σοβαρό από αυτό που ερευνήθηκε για τον Κατσουνωτό. Αν δεν ισχύει αυτό, τότε γιατί έδρασε πίσω από την πλάτη της Αριστοτέλους και της Δημητρίου; Μήπως, έχουν δίκαιο που διαμαρτύρονται ότι στόχος δεν ήταν η πάταξη του εγκλήματος, αλλά η προσωπική τους εξόντωση και η αντιζηλία; Αν είναι έτσι, τότε η συνωμοσία και η κατάχρηση εξουσίας από τον Μ. Κατσουνωτό παίρνει άλλη διάσταση και δεν γίνεται να παραμερίζεται τόσο εύκολα.
Τι ισχύει από αυτά τα δύο ενδεχόμενα; Αν απαντήθηκε στις εξακόσιες σελίδες του πορίσματος και απαλλάχθηκε ο Κατσουνωτός, τότε πρέπει να αναμένουμε να διωχθεί ή να ερευνηθεί η Άννα Αριστοτέλους.
