ΜΑΣ το λεν σε κάθε τόνο και με κάθε ευκαιρία και αυτοί που –παρολίγον- να υπογράψουν, και αυτοί –«δεν φταίει η Τουρκία»- που ολοφύρονται γιατί δεν (προσ)υπογράφηκαν οι τουρκικές απαιτήσεις στις πενταμερείς της Ελβετίας:
-Πάση θυσία, ο Πρόεδρος που θα εκλεγεί να επιδιώξει –και να προσέλθει- συνομιλίες απεκεί που μείναμε.
Και… πού μείναμε;
Έχει –ήδη- λεχθεί –μετά πανηγυρισμών- και έχει ακουστεί –μετ’ απελπισίας:
-Το σημείο σύγκλισης έχει επιτευχθεί σε τόση σημαντική πρόοδο, ώστε αποκλίνει μόνο μισό τοις εκατόν από το Σχέδιο Ανάν!
(Αλήθεια, στον τόσο προεκλογικό πυρετό πώς έμειναν στο απυρόβλητο οι κλειδωμένοι «χάρτες» στη… θυρίδα του Άιντα;)
Μάλιστα! Ακόμη και ύστερα από δεκατέσσερα χρόνια ψευδεπιγράφεται το Σχέδιο Χάνεϊ σαν Σχέδιο Ανάν.
Ως να μη μεσολάβησαν –κατάλληλη η ώρα για υπενθύμιση:
* Η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση –δι’ όλων της των εδαφών- οι τρεις θητείες με εκπροσώπους Ελληνοκυπρίους –επιτρόπους, ευρωβουλευτές κ.ά.
* Η αποκάλυψη ότι δεν ήταν τυχαία η σφήνα του Λόρδου στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.
* Η ομολογία του Ντ. Φριντ –«ήταν το δώρο μας για την Τουρκία το Σχέδιο Ανάν»- και η παραδοχή του Ντ. Χάνεϊ –«ήταν απερίσκεπτα γενναιόδωρος προς τους Τούρκους».
* Η δέσμευση –ενυπόγραφη και σε χιλιάδες αντίτυπα- του Ν. Αναστασιάδη όταν –προ πενταετίας- διεκδίκησε την Προεδρία: «Η επαναφορά του Σχεδίου Ανάν στο σύνολό του ή με φραστικές αλλαγές, είτε η διαμόρφωση ενός νέου σχεδίου που θα είναι παραλλαγή του Σχεδίου Ανάν, δεν γίνεται αποδεκτή»!
Καθώς, λοιπόν, λήγει το 2017 και το 2018 θα μάς βρει με τις Προεδρικές, ας μην… προσπερνούμε με ευκολία τις… κατακέφαλες συγκλίσεις που –ήδη- έχουν… ακουμπήσει στο μισό τοις εκατόν, κατά τους διαλαλούντας ότι… εκεί μείναμε.
Επειδή: Αυτή η απάτη του α’ πληθυντικού –μείναμε- πρέπει να τερματιστεί. Εκεί… έμειναν –μόνο- τα ηττημένα μυαλά τους!
