Mε την ελπίδα, ότι δεν θα χρειάζεται κάθε χρόνο να γίνεται παγκύπριος έρανος για τα άτομα με ειδικές ανάγκες αλλά κάποτε η πολιτεία –εκ των πραγμάτων και όπως θα δούμε πιο κάτω, η μόνη ανάπηρη σε αυτήν την υπόθεση– θα φτάσει στο σημείο να τα στηρίζει πλήρως και οι εκδηλώσεις αυτές θα προσλάβουν καθαρά συμβολικό χαρακτήρα, ζήσαμε στις αρχές αυτής της εβδομάδας το διήμερο του Ραδιομαραθωνίου 2021.

Γιατί δεν γινόταν να σου διαφύγει και φέτος αυτό το μήνυμα αδυναμίας, ότι η κρατική μηχανή για χρόνια αδιαφορεί να θέσει τον πήχη ψηλά στις ενέργειές της για δομές, υπηρεσίες και συνθήκες ένταξης αυτών των ατόμων στην κοινωνία. Την ίδια ώρα που προκλητικά φροντίζει να κατακτά άλλες «επιδόσεις», όπως το ξεπούλημα κυπριακών διαβατηρίων. Την ίδια ώρα που μεγάλοι ποταμοί χρήματος καταλήγουν σε πολιτικά κόμματα, προκειμένου η ορμή τους να σπρώξει μετά από 16 μήνες τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο κέντρο ελέγχου αυτής της μηχανής. Τόσο λαμπρές και επιτυχημένες «επιδόσεις» καταγράφονται λοιπόν, καθώς με υποκρισία το κράτος και τα κόμματα που το πολιορκούν δηλώνουν αδύναμα να ανταποκριθούν στο αυτονόητο, που είναι οι αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για τα ΑΜΕΑ.

Από την άλλη, δεν μπορούμε να νιώθουμε στερημένοι από παρουσία δύναμης σε αυτό το διήμερο εκδηλώσεων. Τη δεχτήκαμε ενισχυτικά μέσα μας από τα ίδια τα παιδιά του Ραδιομαραθωνίου. Ναι, είναι η δύναμή τους που μπορεί να μας δίνει κουράγιο για το αύριο. Τα άκουγες για δύο μέρες στο κρατικό ραδιόφωνο και δεν χόρταινες, διαπιστώνοντας συγχρόνως ότι κρύβεται μία ασύλληπτη δύναμη πίσω από το ζωογόνο γέλιο και την άδολη αγάπη τους, για όλους γύρω τους, παρά τα τόσα προβλήματα τα οποία αντμετωπίζουν. 

Ας εστιάσουμε λοιπόν όλοι στη δύναμή τους αυτή και όχι στις αδυναμίες τους και ίσως αυτό φέρει κάποιο αποτέλεσμα στον αγώνα κατά της αδικίας που υφίστανται. «Ας πάψουμε», όπως μου είχε δηλώσει πριν από ενάμιση περίπου χρόνο σε συνέντευξη ένας δρομέας ΟΥΚ, ο Πέτρος Αριστείδου που επιτελεί φιλανθρωπικό έργο τρέχοντας με «συναθλητές» του παιδιά ΑΜΕΑ, «να είμαστε υποκριτές». Και εξήγησε: «Ενώ ο κανόνας που χαρακτηρίζει καθημερινά τη συμπεριφορά όλων μας είναι να δείχνουμε τα δυνατά σημεία του εαυτού μας και να κτίζουμε πάνω σε αυτά, αυτούς τους ανθρώπους ερχόμαστε και τους κατηγοριοποιούμε με βάση τις αδυναμίες τους, αγνοώντας τα δυνατά τους σημεία, αρνούμενοι να τους εντάξουμε στην κοινωνία. Δεν γνωρίζω να υπάρχει μεγαλύτερη διάκριση από αυτό».

Στην ίδια γραμμή σκέψης και ο δρομέας ΟΥΚ Οράτιος Ιεροδιακόνου, ο οποίος μας επεσήμανε τη δύναμη που εξέπεμπε πριν από μερικές μέρες ο Αλέξανδρος Κουπάτος από το Καλό Χωριό Λάρνακας μέσα στη θάλασσα, ο οποίος αν και παιδί ΑΜΕΑ είχε τη δύναμη να μπει σε βάρκα και να διανύσουν μαζί, με τον πρώτο να τον τραβά κολυμπώντας, μία απόσταση 12 χιλιομέτρων, για να στηρίξουν ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα: «Αδυνατώ να πιστέψω ότι κάποιος άλλος άνθρωπος, με τόσα προβλήματα όσα ο Αλέξανδρος, θα χαμογελούσε και θα τραγουδούσε μέσα στη θάλασσα, την ώρα που του κτυπούσε τόσο δυνατά ο ήλιος. Αυτό είναι το μεγαλείο της δύναμης τέτοιων παιδιών, το οποίο εμείς προσκυνήσαμε εδώ και καιρό».

Και μιας και αναφερθήκαμε στην αδυναμία και τη δύναμη, ας μνημονεύσουμε και τη θρυλική «Ομάδα Χόιτ» των ΗΠΑ, πηγή έμπνευσης για τους δρομείς ΟΥΚ της Κύπρου: Τη δεκαετία του ’60 ένας πατέρας, ο ιπτάμενος στρατιωτικός Ντικ Χόιτ, αρνήθηκε να παραδώσει τον ΑΜΕΑ γιο του, Ρικ, σε ένα ίδρυμα και σε κατοπινό στάδιο άρχισαν να τρέχουν μαζί, σπρώχνοντας ο πρώτος τον δεύτερο με ειδικό αμαξάκι, στους μεγάλους μαραθώνιους και «Ironman» της χώρας, για οικοδόμηση μιας κοινότητας χωρίς αποκλεισμούς. Από το 1977 μέχρι τον Απρίλη του 2014 οι Χόιτ είχαν διαγωνιστεί σε 1.108 αγώνες, περιλαμβάνοντας 72 Μαραθώνιους και 6 «Ironman». Είχαν τρέξει στον Μαραθώνιο της Βοστώνης 32 φορές, ενώ ένα ακόμα επίτευγμά τους ήταν η κάλυψη 6011 χλμ. σε 45 μέρες κατά μήκος των ΗΠΑ, με τρέξιμο και ποδηλασία, το 1992. Πολύ γρήγορα η προσπάθειά τους άρχισε να αφυπνίζει δρομείς σε ολόκληρο τον κόσμο, που ζητούσαν να σπρώχνουν το χαρακτηριστικό τρίτροχο αμαξάκι που κατασκευάζει η «Ομάδα Χόιτ», με το αναγραφόμενο μότο «Yes You Can!» 

*Στη φωτογραφία ο Ντικ Χόιτ με τον ΑΜΕΑ γιο του Ρικ.