«Δεν σας λέει ότι οι εργαζόμενοι που παίρνουν κάτω από €1.000 μειώθηκαν κατά 32,2%». Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, με περισσή αυταρέσκεια, παρουσίασε προχθές, στα πλαίσια αντιπαράθεσής τους με το ΑΚΕΛ, μια εικόνα οικονομικού θαύματος. Με τη γνωστή μέθοδο, που ενίοτε χρησιμοποιούν οι πολιτικοί, της ακατάσχετης παράθεσης αριθμών. Προσπάθησε κατ’ αυτό τον τρόπο να στηρίξει το αφήγημα μιας κοινωνίας που, υποτίθεται, προοδεύει. Ξέχασε όμως να πει σε ποια χώρα αναφερόταν. Διότι η πραγματική εικόνα της οικονομικής κατάστασης της πλειοψηφίας των πολιτών στην Κύπρο, και δη, της μεσαίας τάξης στην οποία αναφέρθηκε, πόρρω απέχει από το διανθισμένο με τόνους αυτοϊκανοποίησης αφήγημα του κυρίου Κωνσταντίνου Λετυμπιώτη.
Με ύφος μετρ της ωραιοποίησης, μίλησε για μείωση των χαμηλόμισθων και αύξηση του διάμεσου μισθού κατά 11,3%. Επικαλέστηκε, μάλιστα, την αύξηση της μεσαίας τάξης κατά 9,8%, προσδιορίζοντάς την αυθαίρετα σε πολίτες με εισοδήματα μεταξύ €1.500 και €4.000 μηνιαίως. Πρόκειται για μια κλασική περίπτωση στατιστικής απάτης, όπου η αλήθεια θυσιάζεται στον βωμό της επικοινωνίας. Και η πραγματικότητα για τον μέσο πολίτη αποκρύπτεται τεχνηέντως.
Θα επικαλεστούμε ξανά, μερικά επίσημα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας. Σύμφωνα με αυτά, στη λεγόμενη “μεσαία εισοδηματική τάξη” ανήκει το 64,1% του πληθυσμού, δηλαδή 587.144 άτομα με διαθέσιμο εισόδημα από €14.156 έως €37.746 ετησίως. Μην βιαστείτε, όμως, να βγάλετε τελικό συμπέρασμα. Μέσα σε αυτό το 64,1%, περιλαμβάνονται 200.975 άτομα –το 21,9% του πληθυσμού– με εισόδημα μεταξύ €14.156 και €18.873 τον χρόνο. Δηλαδή, από 1.180 έως 1.570 ευρώ μηνιαίως μεικτά.
Μαζί με τα 256.951 άτομα που ανήκουν στην κατηγορία της φτώχειας, ο αριθμός όσων ζουν με εισοδήματα φτώχειας ή στα όριά της ανέρχεται στον τρομακτικό, για τα πληθυσμιακά δεδομένα της Κύπρου, αριθμό των 457.926 ατόμων. Δηλαδή, σχεδόν ο μισός πληθυσμός. Αυτή είναι η “μεσαία τάξη” του κυρίου Λετυμπιώτη και των επικοινωνιολόγων του Προεδρικού.
Όλα αυτά, βεβαίως, σε μια χώρα όπου το κόστος ζωής έχει τα τελευταία χρόνια εκτοξευθεί. Τα ενοίκια έχουν αυξηθεί κατά 30-40% μέσα σε μια πενταετία. Τα βασικά αγαθά ακριβαίνουν με ρυθμούς που εξανεμίζουν κάθε αύξηση μισθού. Η βενζίνη, το ηλεκτρικό ρεύμα, το γάλα, το ψωμί, οι υπηρεσίες, όλα απαιτούν μεγαλύτερο ποσοστό του εισοδήματος απ’ ό,τι στο παρελθόν. Ο πληθωρισμός μπορεί στα χαρτιά να φαίνεται “συγκρατημένος”, αλλά στην τσέπη του πολίτη καίει σαν φωτιά.
Η άλλοτε σταθερή μεσαία τάξη, η ραχοκοκαλιά της κοινωνικής συνοχής και της οικονομικής ανάπτυξης, βρίσκεται διαρκώς αντιμέτωπη με το τέρας της ακρίβειας. Ο εφιάλτης της ανέχειας εμφανίζεται ολοένα και πιο απειλητικός έναντί της. Ως αποτέλεσμα, η μεσαία τάξη διαβρώνεται διαρκώς. Φορολογείται σκληρά, επιδοτεί τα πάντα με την ανοχή της, σηκώνει βάρη που δεν της αναλογούν, και βλέπει το βιοτικό της επίπεδο να συμπιέζεται μεθοδικά, χρόνο με τον χρόνο.
Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα, οι έχοντες την εξουσία –μια τάξη χρυσοπληρωμένων και προνομιούχων– όχι μόνο δεν αφουγκράζεται την κοινωνία, αλλά προκαλεί με κάθε της λέξη. Δείχνει είτε να μη γνωρίζει είτε να μη νοιάζεται για το τι σημαίνει να μεγαλώνεις παιδιά με ασθενείς, έναντι του κόστους ζωής, μισθούς. Να πληρώνεις ενοίκιο, ρεύμα, καύσιμα, τρόφιμα και να σου μένουν ψίχουλα. Να κάνεις δύο και τρεις δουλειές και πάλι να μη τα βγάζεις πέρα.
Η μεσαία τάξη, όπως την ξέραμε, έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Έδαφος το οποίο κάλυπτε η ίδια προ ετών, καλύπτεται σταδιακά ολοένα και περισσότερο από την κατηγορία της φτώχειας ή εκείνης των μικρομεσαίων, που βρίσκεται όμως οριακά πάνω από την ανέχεια. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα νέο κοινωνικό στρώμα, το οποίο, ωστόσο, μοιάζει με μεσαία τάξη μόνο στο Excel των τεχνοκρατών της Κυβέρνησης.
Η Κυβέρνηση μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Η πραγματικότητα όμως, είναι σκληρή και αδυσώπητη. Αυτή η πραγματικότητα λέει πως μια κοινωνία δεν μετριέται με ποσοστά και αριθμούς, αλλά με το κατά πόσο οι πολίτες της μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Δεν θα σε συμβούλευα να ρωτήσεις τα 457.926 άτομα (τουλάχιστον) που βιώνουν αυτή την οικτρή οικονομική κατάσταση κύριε Λετυμπιώτη! Θα άκουγες τον εξάψαλμο!
