Στην πολιτική, τις περισσότερες φορές, οι πρωταγωνιστές αναλώνουν τις δυνάμεις τους στο να εκδώσουν μια καλή και δυνατή ανακοίνωση. Μια ανακοίνωση η οποία θα διεγείρει τον κομματικό πατριωτισμό των ημετέρων που θα ανταποκριθούν με ένα ηχηρό χειροκρότημα. Και αφού έχουν αναλώσει αρκετό χρόνο για να συγγράψουν μια επιστολή, δεν έχουν μετά τον απαιτούμενο χρόνο για πραγματική συζήτηση και λήψη αποφάσεων.
Φαινόμενο καθημερινό στην πολιτική ζωή της Κύπρου, με δεκάδες κομματικές, κυβερνητικές και πολιτικές ανακοινώσεις. Τοποθετήσεις που στις πλείστες περιπτώσεις το μόνο που κάνουν είναι να επαναλάβουν αυτά που η κοινωνία έχει ήδη εις γνώση της, που αναφέροντα στα ήδη υπάρχοντα προβλήματα. Και η απουσία πρότασης για ουσιαστική λύση στο τέλος εντείνει περισσότερο των εκνευρισμό των πολιτών.
Η αντιμετώπιση του υδατικού είναι ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα – σε ζητήματα εσωτερικής πολιτικής – όπου μπορεί κάποιος να καταγράψει τη διαφορά ανάμεσα σε πολιτικές ανακοινώσεων και πολιτικές αποφάσεων. Το υδατικό είναι επίσης ένα πολύ χαρακτηριστικό δείγμα της απουσίας αποφασιστικών πολιτικών και πρόνοιας ως προς την αντιμετώπιση ενός προβλήματος που υφίσταται συνεχώς χωρίς να υπάρχει ανάλογη σοβαρότητα στην αντιμετώπισή του.
Δύο παραδείγματα, μια ανακοίνωση και μια απόφαση:
- Το βράδυ της Δευτέρας 7 Απριλίου, στη Λευκωσία, μετά από σύσκεψη του συμβουλίου παρακολούθησης του κυβερνητικού έργου, ο Δημοκρατικός Συναγερμός (η μία συνιστώσα της αντιπολίτευσης) ζητούσε: «Να κηρυχθεί επίσημα Κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης ώστε να κινητοποιηθεί όλο το κράτος και οι διαδικασίες χωρίς καθυστερήσεις. Να συγκληθεί το Εθνικό Συμβούλιο για εθνική συστράτευση. Και ενεργοποιηθεί η διπλωματία με φίλιες γειτνιάζουσες χώρες όπως η Ελλάδα και το Ισραήλ»
- Το βράδυ της Δευτέρας, 7 Απριλίου, στο Άμπου Ντάμπι ο Υπουργός Εξωτερικών Κωνσταντίνος Κόμπος, επιτύγχανε μια σημαντική συμφωνία με την ηγεσία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, εξασφαλίζοντας δωρεάν συγκεκριμένο αριθμό μονάδων αφαλάτωσης τις οποίες θα μπορούσε η Κύπρος να χρησιμοποιήσει προκειμένου να αντιμετώπιση το σοβαρό πρόβλημα στο υδατικό, λόγω παρατεταμένης ανομβρίας.
Στην πρώτη περίπτωση βλέπουμε πως ένα κόμμα έριξε περισσότερο βάρος στην έκδοση μιας ανακοίνωσης, χωρίς προφανώς να έχει πλήρη εικόνα του τι συνέβαινε την ίδια ώρα κάπου αλλού για το ίδιο ακριβώς θέμα. Η πρόταση για κήρυξη της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης κάθε άλλο παρά δόκιμη μπορεί να θεωρηθεί. Μάλλον θα προκαλούσε μεγαλύτερο πανικό και προβλήματα, κάτι που φαίνεται να αντιλήφθηκαν πολύ νωρίς οι εισηγητές της πρότασης αυτής και διαφοροποιήσαν το λεκτικό τους παίρνοντας της συζήτηση προς άλλη κατεύθυνση και επιμέρους ζητήματα όπως π.χ. το δίκτυο υδροδότησης.
Η δεύτερη περίπτωση είναι ένα πολύ καλό δείγμα άσκησης πολιτικής χωρίς με προσοχή και φειδώ με ζητούμενο το ουσιαστικό αποτέλεσμα και την αντιμετώπιση ενός σοβαρού προβλήματος. Το θέμα κρατήθηκε για 16 ολόκληρης ημέρες μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και ακόμα κι εκείνοι οι λίγοι που γνώριζαν το παρασκήνιο δεν το αποκάλυψαν μέχρι που η συμφωνία να υλοποιηθεί. Αλλά αποκαλύφθηκε πριν ακόμα οι μονάδες αφαλάτωσης φτάσουν το νησί.
Λίγο η πίεση και οι κατηγορίες ότι δεν κάνει τίποτε η κυβέρνηση, λίγο τα άλλα ζητήματα που βρίσκονται στην ατζέντα της επικαιρότητας, έσπρωξαν προς την κατεύθυνση του να ανακοινωθεί η επίλυση του υδατικού. Στην πραγματικότητα όμως το υδατικό δεν θα λυθεί επειδή θα έρθουν 15 μονάδες και θα τοποθετηθούν στη Λεμεσό και στην Πάφο.
Και παρά το γεγονός ότι υπήρξε μια πολύ σημαντική απόφαση, μια διπλωματική επιτυχία, βλέπουμε πως και εδώ η σπουδή για μια ανακοίνωση έρχεται να επισκιάσει την ουσία του θέματος που είναι η εξεύρεση μονάδων που θα συνδράμουν σε αντιμετώπιση του υφιστάμενου προβλήματος με την λειψυδρία.
Το υδατικό είναι ένα πρόβλημα που μπορεί, εάν όλες οι πλευρές το επιδιώξουν, μπορεί να κάνουν ένα βήμα και από τις ανακοινώσεις να πάνε σε αποφάσεις. Η κυβέρνηση λέει ότι με τις μονάδες που βρήκε λύνεται το πρόβλημα, και οι δύο συνιστώσες της αντιπολίτευσης υποστηρίζουν ότι είναι μια προσωρινή λύση. Δεν έχουν παρά να καθίσουν κάτω και να βρουν μόνιμες λύσεις.
Ποιες είναι αυτές; Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα μπορούν να δώσουν απαντήσεις και ως προς το πως μια χώρα προνοεί στο να έχει μονάδες αφαλάτωσης σε μόνιμη βάση. Και μιας και κάποιοι μίλησαν για σύγκληση Εθνικού Συμβουλίου, θα ήταν άσχημο εάν η πολιτική ηγεσία ταξίδευε στο Άμπου Ντάμπι για να ακούσει από τους Εμιρατινούς πως έλυσαν πραγματικά το πρόβλημά τους με το νερό.
