«Σ’ αυτόν τον τόπο όπου όλοι είμαστε τόσο τραγικά αυτοδίδακτοι», η ακαδημαϊκή κοινότητα ασχολήθηκε, τις τελευταίες μέρες, με τον πανηγυρικό του πρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) στη δοξολογία για την 25η Μαρτίου στη Λευκωσία. Τον καθηγητή Γεράσιμο Σιάσο έστησαν στο απόσπασμα της αποδόμησης πρώτα το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου και έπειτα ο καθηγητής του ΠΚ, κύριος Χαρίδημος Τσούκας.

Τα μέλη του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας, τουλάχιστον αυτοί που ενέκριναν την ανακοίνωση, ως κακότροποι έφηβοι που αντιδρούν στις συμβουλές των πρεσβυτέρων, έσπευσαν να καταγγείλουν τον κ. Σιάσο για παρωχημένη και ακατάλληλη ρητορική, που δεν αρμόζει σε έναν χώρο γνώσης και επιστήμης «που λειτουργεί ήδη αυτόνομα και ισότιμα σε διεθνές επίπεδο». Σαν να απαντούσαν σε έναν ανταγωνιστή ή λες και ο κ. Σιάσος μίλησε για παραγκωνισμό του Πανεπιστημίου Κύπρου, απάντησαν στον πανηγυρικό του λόγο σαν να επιδίδονταν σε κάποιου είδους χαρτοπόλεμο.

Τι τους ενόχλησε; Μα μόνο μια φράση του πρύτανη του ΕΚΠΑ, το οποίο ετοιμάζεται να λειτουργήσει παράρτημα στην Κύπρο. Ότι «βασικός μας στόχος είναι η ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα να πραγματοποιηθεί μέσω του Εθνικού μας Πανεπιστημίου». Είχε βέβαια αναφερθεί, στον πανηγυρικό του λόγο, στην ευγνωμοσύνη της Ελλάδας για την προσφορά της Κύπρου στους εθνικούς αγώνες, για τη σφυρηλάτηση της ενότητας του Ελληνισμού, για νέες ευκαιρίες στους φοιτητές και στους ακαδημαϊκούς. Ασφαλώς, η φράση του για την Ένωση δεν ήταν πολιτική, αλλά αφορμή έψαχναν για να τον αποδομήσουν.

Ιδιαίτερα ο κ. Χαρίδημος Τσούκας, γεννηθείς στο Καρπενήσι, ο οποίος σε άρθρο του στην «Καθημερινή», με τίτλο «Οι έμποροι της ελληνικότητας», καταφέρθηκε με πολύ σκληρά λόγια εναντίον του κ. Γεράσιμου Σιάσου, σαν να πρόκειται για ανταγωνιστή σε εμπόριο εκατομμυρίων. Ο κ. Τσούκας, αναφέρθηκε σε ρητορική που εξάπτει «το εθνικιστικό φαντασιακό κρίσιμων παραγόντων του κυπριακού κατεστημένου» (Αρχιεπισκοπή, κυβέρνηση, κόμματα) με σκοπό τον προσπορισμό οφελών από το ΕΚΠΑ. Κατήγγειλε, δηλαδή, τον πρύτανη ενός πανεπιστημίου, η κάθοδος του οποίου είναι ευλογία για τον τόπο μας, αλλά και απόφαση που λήφθηκε -από την κυβέρνηση και όλα τα κόμματα- πριν από μήνες, ότι παραπλανεί για να κερδίσει.

«Η παρωχημένη γλώσσα του πρύτανη του ΕΚΠΑ συνιστά δείγμα εκφοράς εξουσιαστικού λόγου από το μητροπολιτικό κέντρο – υποκρύπτει αξιώσεις ισχύος», γράφει ο κ. Τσούκας λες και ο κ. Σιάσος ήρθε με πολεμικά πλοία για να κατακτήσει τη μικρή Κύπρο. Νιώθει, όμως, όπως επισημαίνεται στις επόμενες φράσεις του, πως με τις διευκολύνσεις που δίνονται στο ΕΚΠΑ, θα μείνει πίσω το Πανεπιστήμιο Κύπρου και δεν θα μπορεί να παρέχει «ξενόγλωσση προπτυχιακή εκπαίδευση». Επιβεβαιώνοντας, στην κατακλείδα του, ότι το ΕΚΠΑ θα τους έχει ανταγωνιστές -ελπίζουμε χωρίς πολλούς συμπαραστάτες.

Σάματις και δεν μπορούν να λειτουργήσουν περισσότερα πανεπιστήμια σε έναν τόπο που θέλει να είναι χώρα. Σάματις και το ΕΚΠΑ θα βλάψει την εξέλιξη του Πανεπιστημίου Κύπρου και όχι οι δικές του, άλλες ιδεοληψίες, που τάχα δεν είναι παρωχημένες. Διότι, εν κατακλείδι, αυτοί που αντέδρασαν στην «Ένωση» του πρύτανη, κυοφορούν μόνο παρωχημένες και σκοτεινές αντιλήψεις, ξεκινούν πολέμους εναντίον πανεπιστημίων αντί εναντίον της αμορφωσιάς και αισθάνονται πως το ΕΚΠΑ και οι διευκολύνσεις προς αυτό, θα αποκλείσουν τους ξενόγλωσσους φοιτητές από το Πανεπιστήμιο Κύπρου. Πώς το έγραψαν οι Active Member; «Η χαρά βγήκε στην πιάτσα και η τιμή είναι προσιτή, μορφωμένος νταβατζής και τσατσά η αρετή / τσαμπουκά πουλάει το μέλλον για να διώξει το παρόν, η ψυχή μας προϊόν συνταγή απ’ το παρελθόν».