Προχθές πήγε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο νεαρός ευρωβουλευτής μας και του παρέθεσε τις απόψεις του για μια σύγχρονη Παιδεία. Μεγαλύτερης διάρκειας διαλείμματα, λιγότερη ύλη και κατάργηση της στασιμότητας. Με το τελευταίο εννοεί, να μην μένουν στάσιμοι οι μαθητές λόγω επίδοσης, αλλά να περνούν την τάξη, όλοι. Ο αθεόφοβος ο Πρόεδρος, του ζήτησε, όπως ενημέρωσε αργότερα με βίντεο ο ευρωβουλευτής μας, να κάνει μελέτη και να επανέλθει με συγκεκριμένες προτάσεις.
Κύριε ελέησον κύριε Πρόεδρε. Ακόμα λίγο να ζητήσετε μελέτη και για την επικοινωνιακή συμβουλή που σας έδωσε ο ευρωβουλευτής μας για να μιλάτε πιο κατανοητά. Ε, μα κύριε Πρόεδρε, είναι ποτέ δυνατόν να χρησιμοποιείτε τόσες και τόσο δύσκολες λέξεις και να δυσκολεύεται ο κόσμος να σας καταλάβει; Μίλα απλά ρε κουμπάρε όπως τον Φειδία! Κάμνε κάθε μέρα πέντε- έξι βίντεο και εξήγα μας τι κάνεις και πώς περνάς τον χρόνο σου για να ξέρει ο κόσμος τι γίνεται. Διαφάνεια είπαμε! Να κάμει μελέτη ακούεις τζαι εσύ. Εν καιρός που κάνουν μελέτες; Κύριε ελέησον…
Η κατάσταση είναι τραγελαφική. Ναι έχουμε πολλά και σοβαρά θέματα για να ασχολούμαστε παρά με το πώς περνά «δημιουργικά» τον χρόνο του ο κύριος ευρωβουλευτής μας. Το γεγονός όμως ότι ο Φειδίας έγινε το σημείο αναφοράς του δημόσιου βίου μας, είτε για να γελάσουμε, είτε για να εξοργιστούμε, είτε για να πούμε «ίντα οι άλλοι εν καλύτεροι», είναι ενδεικτικό και του πού βαδίζουμε ως κοινωνία, όμηροι μιας κατάστασης πραγμάτων για την οποία όλοι φέρουμε ευθύνη. Σε μια εποχή που τα πάντα μετριόνται με αριθμούς, τα νούμερα ευδοκιμούν, αφού το ζητούμενο είναι πάντα το εύκολο κέρδος. Ναι ο Φειδίας Παναγιώτου ψηφίστηκε από 70 χιλιάδες πολίτες. Δεν το ξεχνάμε…
Όπως δεν μας ξεχνούν και τα προβλήματα της καθημερινότητας και τα καθημερινά αδιέξοδα με τα οποία βρίσκονται αντιμέτωποι οι πολίτες αυτού του τόπου και ζητούν και απαιτούν λύσεις. Αλλά από ποιους και με ποιο τρόπο; Ας αναλογιστεί ο καθένας μας το βάρος της ευθύνης που φέρει, όταν αποφασίζει να κάνει «χαβαλέ» με το δημόσιο βίο μιας χώρας.
Ο Φειδίας όμως είναι το σύμπτωμα του εκφυλισμού ενός πολιτικού συστήματος που άγεται και φέρεται από λαϊκισμό και επίδειξη. Ενός συστήματος που έχει αυτοεγκλωβιστεί στις δικές του πολιτικές σκοπιμότητες και που δυστυχώς δεν μπορεί πλέον να βρει τον τρόπο να εξέλθει από τον λάκκο που έχει πέσει.
Σε ένα από τα podcast του ο Φειδίας Παναγιώτου, φιλοξενούσε δύο γνωστούς ανθρώπους του καλλιτεχνικού χώρου. Σε κάποια στιγμή της συζήτησης, ο ένας εκ των δύο, γνωστός για τις… πολιτικές ανησυχίες του, του έδωσε συγχαρητήρια, επειδή είχε κάνει βίντεο και εξηγούσε πώς λειτουργεί το Ευρωκοινοβούλιο. Ουάο! Επειδή λέει, κανένας από τους ευρωβουλευτές, δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει του κόσμου πώς λειτουργεί το Ευρωκοινοβούλιο… Κρίμα που δεν το σκέφτηκε και κανένας που τους βουλευτές μας, να κάνει ένα βίντεο να μας πει για το πώς λειτουργεί η Βουλή. Άντε κυρία Δημητρίου μας, κάντε επιτέλους και ένα επιμορφωτικό βιντεάκι επιτέλους… Και εσείς κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας μας να καθιερώστε καθημερινά βίντεο να μας εξηγείτε τι κάνετε, γιατί το κάνετε και πώς λειτουργεί η εκτελεστική εξουσία. Συγγνώμη. Δύσκολες λέξεις…
Ας τα πάρουμε από την αρχή λοιπόν τα πράγματα. Απλά μαθήματα πολιτικής αγωγής. Έτσι για να μην νομίζουν ορισμένοι πώς ανακάλυψαν την τασιηνόπιττα σε τούτο τον τόπο. Σε μια Δημοκρατία, ο καθένας έχει τον ρόλο και την ευθύνη του.
Εν συνεχεία, ας προχωρήσουμε επιτέλους και με τα ουσιαστικά ζητήματα. Καλή ώρα, όπως με την μεταρρύθμιση της Παιδείας. Αυτό χρειαζόμαστε. Ουσιαστική μεταρρύθμιση της Παιδείας με σχολεία που να αποτελούν φυτώρια ενεργών και σκεπτόμενων πολιτών, ελπίζοντας πώς το αύριο μπορεί να καλύτερο από το σήμερα…
