Εάν «υπάρχει αδυναμία του νόμου στην εφαρμογή τους» όφειλαν να αλλάξουν τους νόμους για να μην υπάρχει αδυναμία. Εκτός αν η αδυναμία είναι σκόπιμη. Διότι τόσα χρόνια που υπάρχει ο νόμος με την αδυναμία του δεν είδαμε κανέναν να ιδρώνει το αφτί του.
Το επικαλέστηκε χτες ο υπουργός Εσωτερικών με αφορμή όσα ακολούθησαν το σκάνδαλο που έφερε στο φως η έκθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, για την αίθουσα εκδηλώσεων (χορών, τραγουδιστάδων, γάμων κ.α.) που ενώ έχει παρανομίες έκλεισαν πολλοί τα μάτια και αδειοδοτήθηκε. Ο υπουργός εξήγησε ότι οι αρμόδιες Αρχές πριν έναν χρόνο «προχώρησαν με καταγγελία της οικοδομής» επειδή «δεν λειτουργούσε στη βάση των όρων της άδειας». Η άδεια προέβλεπε ότι το μισό θα λειτουργούσε ως στούντιο και το υπόλοιπο ως μουσικοχορευτικό. «Η αρμόδια Πολεοδομική Αρχή στις 10 Μαΐου 2024, δηλαδή πριν περίπου έναν χρόνο και πολύ πριν την Έκθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας χθες, απέστειλε στον ιδιοκτήτη Ειδοποίηση Επιβολής, όπου τον καλούμε να τερματίσει την παράνομη χρήση ως μουσικοχορευτικό κέντρο».
Φυσικά συνέχισε να λειτουργεί αυτόν τον ένα χρόνο, που τον κάλεσαν «να τερματίσει την παράνομη χρήση» και δεν καταλάβαμε τι ακριβώς έκαναν οι «αρμόδιες αρχές». Πήγαιναν και τραγουδούσαν με την Πάολα και τον Πλούταρχο για να σιγουρευτούν ότι λειτουργεί σωστά το μουσικοχορευτικό τμήμα; Εδώ είναι που μας λέει ο υπουργός ότι «ενώ εκδίδονται διατάγματα επιβολής, υπάρχει αδυναμία του νόμου στην εφαρμογή τους».
Αν ήταν μια αδυναμία που εντοπίστηκε τώρα ξαφνικά να πούμε εντάξει, την εντόπισαν την αδυναμία και θα την διορθώσουν. Αλλά, σε έναν τόπο όπου αυτού του είδους οι αδυναμίες είναι κάτι σαν μόνιμο καθεστώς, ας μας επιτραπεί να αμφιβάλλουμε. Δεν πρόκειται για αδυναμία, πρόκειται για παράθυρα που μένουν ορθάνοικτα για να βολεύονται διάφορα συμφέροντα, και να εξυπηρετούνται ημέτεροι. Όλων των κυβερνήσεων και όλων των κομμάτων. Δεν θα κολλήσουμε στη συγκεκριμένη αίθουσα αλλά μας θυμίζει την υπόθεση της Τριμίκλινης. Με το ιχθυοτροφείο και την εκτροπή νερού από τον ποταμό Κούρη, το κέντρο αναψυχής, τους χώρους διαμονής επισκεπτών…Του έδωσα άδειες, του έδωσαν ευρωπαϊκά κονδύλια κι όταν ξέσπασε το σκάνδαλο έκαναν όλοι τους ανήξερους.
Τι να πεις γι΄ αυτά, όμως, όταν μόλις την περασμένη βδομάδα αποκαλύφθηκε στη Βουλή ότι από τα 740 ξενοδοχεία και τουριστικά καταλύματα, που λειτουργούν παγκύπρια, μόνο τα 40 έχουν εξασφαλίσει τις απαιτούμενες εγκρίσεις και λειτουργούν με άδεια. Ότι έδωσαν στους ξενοδόχους πέντε χρόνια παράταση για να εξασφαλίσουν τις άδειες και από τις 227 αιτήσεις που υποβλήθηκαν για αδειοδότηση, μόνο οι 140 πληρούν τα κριτήρια για έγκριση. Και ότι συζητούν να τους δώσουν άλλα τρία χρόνια παράταση. Ή τους έδωσαν ήδη και μου διέφυγε. Μιλάμε εδώ για παρανομίες καραμπινάτες. Μετέτρεψαν κουζίνες σε δωμάτια, χώρους στάθμευσης σε ΣΠΑ και γυμναστήρια. Δημόσιες παραλίες σα μπαράκια.
Σίγουρα δεν ξεχάστηκαν τα πρόσφατα αιματηρά επεισόδια στην Ορόκλινη σε συγκρότημα διαμερισμάτων όπου διέμεναν παράνομα αλλοδαποί και στο τέλος αποδείχτηκε ότι υπάρχει διάταγμα του Επάρχου από το 2022 για να κλείσουν αλλά δεν εκτελέστηκε ποτέ. Και ότι παρόμοια κατάσταση επικρατεί και στην Πύλα.
Είναι όλα αυτά αδυναμίες του νόμου ή αδυναμίες όσων κλείνουν τα μάτια; Προσωπικά υιοθετώ περισσότερο όσα είπε ο Φαίδωνας Φαίδωνος στη Βουλή όταν συζητήθηκε η κατάσταση με τα ξενοδοχεία. «Πίσω από τη μη συμμόρφωση κρύβεται το οικονομικό συμφέρον, το οικονομικό κέρδος, το οικονομικό όφελος. Συνεπώς, σε αυτό τον τόπο δεν υπάρχει κράτος δικαίου και κράτος νομιμότητας. Υπάρχει κράτος συγκάλυψης. Υπάρχει μία Βουλή που νομοθετεί για να παρατείνει την παρανομία. Αυτό το πράγμα δεν είναι ευνομούμενη πολιτεία, αλλά είναι μία ασύδοτη, άναρχη, ευνοιοκρατική και αναξιοκρατική πολιτεία».
Αυτό. Όλα τα άλλα είναι παραμύθια. Και αδυναμίες μιας κυβέρνησης που υποσχέθηκε να τα αλλάξει όλα αλλά μιμείται σε όλα τους προηγούμενους.
