Η ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ στο Κυπριακό, με μικρά βήματα να σημειώνονται, αποτελεί τη γέφυρα που θα οδηγήσει στην επόμενη άτυπη Πενταμερή Διάσκεψη για το Κυπριακό, που χρονικά τοποθετείται στο τέλος Ιουλίου. Νέα συνάντηση του Προέδρου Χριστοδουλίδη με τον κατοχικό ηγέτη, Ερσίν Τατάρ, έχει οριστεί για την 5η Μαΐου.
ΔΕΝ διαπιστώνεται μέχρι στιγμής διαφοροποίηση της τουρκικής στάσης, κρίνεται όμως υπό τις συνθήκες, ότι οι συζητήσεις ενδεχομένως να βοηθήσουν στη συνέχεια. Δεν είμαστε αισιόδοξοι αλλά επιβάλλεται να αξιολογούμε κάθε κίνηση, που πιθανόν θα οδηγήσει σε αποτέλεσμα.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ και δεν μας ικανοποιεί ένα σκηνικό κινητικότητας, που εν πολλοίς είναι βήμα σημειωτόν. Μπορούμε να δούμε τη χρησιμότητα, αλλά εκτιμούμε πως αυτό μπορεί στο τέλος να εξυπηρετήσει την κατοχική πλευρά, η οποία στοχεύει πάντα να ροκανίζει το χρόνο.
ΤΗΝ ίδια ώρα, ενόψει και του διορισμού του απεσταλμένου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, για το Κυπριακό, θα πρέπει να αναφέρουμε πως για να έχει σημασία και να έχει ρόλο, θα πρέπει να μην πραγματοποιεί μόνο μερικά ολιγοήμερα ταξίδια στο νησί. Χρειάζονται συστηματικές και συνεχείς επαφές. Ακόμη και να αξιοποιείται ο ειδικός αντιπρόσωπος του Γ.Γ. του ΟΗΕ, που εδρεύει στην Κύπρο και έχει την ευθύνη της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, δεν θα είναι προφανώς το ίδιο.
ΚΡΙΘΗΚΕ αναγκαίο να διοριστεί, εκ νέου, προσωπικός απεσταλμένος. Αυτό σημαίνει, κατά την άποψη μας, ότι ο απεσταλμένος θα πρέπει να έλθει και να παραμείνει στο νησί τουλάχιστον μέχρι τον ερχόμενο Ιούλιο όταν θα συγκληθεί η νέα άτυπη Πενταμερή.
ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ για ένα τρίμηνο, να δουλέψει συστηματικά, να έχει συνεχείς επαφές. Να έχει τη δυνατότητα να ταξιδεύσει από την Κύπρο σε Ελλάδα, Τουρκία και Βρετανία. Αυτό θα έχει περισσότερες πιθανότητες να έχει αποτέλεσμα από το να έρχεται στο νησί περιστασιακά και για μερικές ημέρες.
ΤΟ ζητούμενο είναι να υπάρξει αποτέλεσμα. Το ζητούμενο είναι να εισέλθει το Κυπριακό σε τροχιά ουσιαστικών διαπραγματεύσεων με απώτερο στόχο την επίτευξη συμφωνίας.
ΕΧΟΥΜΕ πολλές φορές αναφέρει πως η μη λύση του Κυπριακού οφείλεται στην τουρκική στάση. Οφείλεται, όμως, και στο γεγονός ότι το Κυπριακό δεν συζητείται στη σωστή βάση. Ως θέματος, δηλαδή, εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής. Αν δεν συζητείται ο πυρήνας του προβλήματος, πώς θα λυθεί; Προφανώς και δεν θα λυθεί.
ΤΟ ερώτημα, που έχει τεθεί δεν είναι ρητορικό. Είναι πραγματικό και δεν θα πρέπει να θεωρείται ταμπού.