Η Βουλή ψήφισε αυστηρές ποινές για όσους κακοποιούν ζώα. Μέχρι και €20.000 ή/και ποινή φυλάκισης έως 24 μήνες σε περίπτωση πρώτης καταδίκης και σε χρηματική ποινή έως €30.000 ή/και ποινή φυλάκισης έως 36 μήνες σε περίπτωση δεύτερης ή μεταγενέστερης καταδίκης.
Πολύ καλά έκανε η Βουλή, αλλά… Τι είναι τελικά κακοποίηση; Το να πυροβολήσεις ένα ζώο και να το σκοτώνεις ή κακοποίηση είναι και η εγκατάλειψη του σε κάποια δασική περιοχή ή το δέσιμο του έξω από ένα πολυσύχναστο σημείο μπας και το λυπηθεί και το φροντίσει κάποιος άλλος; Κι έπειτα, πόσες φορές ανακαλύπτεται ο ένοχος και μπορεί να στοιχειοθετηθεί η πράξη; Αν ένας δέσει το ζώο σε ένα αυτοκίνητο και το σέρνει στο δρόμο, όπως και έγινε, θα τον δει κάποιος και θα καταγγελθεί. Αν όμως πετάξει μια φόλα στη γειτονιά, τρέχα γύρευε ποιος το έκανε.
Η μεγαλύτερη όμως κακοποίηση ζώων είναι η απόκτηση τους από ανεύθυνους ανθρώπους. Οι οποίοι, όπως θα βαρεθούν οποιοδήποτε αντικείμενο, θα βαρεθούν και το ζώο και θα το εγκαταλείψουν στο έλεος του. Ή, αν είναι σκυλί, θα το έχουν δεμένο στην αυλή για να γαυγίζει στους περαστικούς ώστε να μην τολμήσει κανείς να κοντέψει. Ή θα το έχουν για μήνες στο κλουβί μέχρι να έρθει η περίοδος κυνηγιού. Κι έπειτα, αν εντόπισε αρκετό θήραμα θα μπει και πάλι στο κλουβί, αν όχι θα γίνει κι αυτό θήραμα ή αδέσποτο για να πεθάνει αργότερα σε κάποιο υποστατικό Δήμου.
Τα καταφύγια είναι γεμάτα αδέσποτα σκυλιά κι οι γειτονιές γεμάτες από αδέσποτα γατιά. Πως γίνεται να υπάρχουν τόσα αδέσποτα ζώα; Σε ποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα (πλην της Ελλάδας) υπάρχει παρόμοιο φαινόμενο; Γιατί δεν υπάρχει κάποιος έλεγχος στην εισαγωγή και αναπαραγωγή τους; Γιατί δεν γίνονται πιο οργανωμένα τα όποια προγράμματα στείρωσης υπάρχουν και επαφίεται στην καλή θέληση εθελοντών;
Κάθε χρόνο το κράτος δίνει ένα ποσό για στειρώσεις γάτων και σκύλων, με το ποσό αυτό –που δεν είναι παρά σταγόνα στον ωκεανό- να διανέμεται σε οργανώσεις και Δήμους. Αλλά τα χρήματα αυτά επειδή δεν αρκούν ποτέ, ο όποιος πολίτης θέλει να στειρώσει τους γάτους που κατέφυγαν στο σπίτι του ή περιφέρονται στη γειτονιά προκαλώντας διαπληκτισμούς μεταξύ ζωόφιλων και μη, θα πρέπει να πληρώσει ουκ ολίγα λεφτά. Πράγμα που θα μπορούσε να διευθετηθεί από το κράτος με τη δημιουργία κάποιας υπηρεσίας.
Οι ποινές είναι μια πτυχή της όλης υπόθεσης, αλλά υπάρχουν πολλές άλλες. Οι αυστηρές ποινές δεν θα περιορίσουν τον πολλαπλασιασμό των ζώων. Που από εκεί (και την έλλειψη παιδείας) ξεκινούν όλα: ανεύθυνοι κάτοχοι, εγκατάλειψη, αδέσποτα, αστείρωτα, εχθροί και δολοφόνοι.