Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ολοκλήρωσε μία περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες που δεν επιχείρησε κανένας εκ των προκατόχων του και η οποία πέτυχε στο ακέραιο τους σχεδιασμούς και τους σκοπούς της. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης ξεκίνησε από τη Νέα Υόρκη το οικονομικό κομμάτι της περιοδείας του, συνέχισε με το ενεργειακό στο Τέξας και κατέληξε στο Σαν Φρανσίσκο όπου συνάντησε Αμερικανούς αλλά και κυπριακής καταγωγής αξιωματούχους τεχνολογικών εταιρειών, των κολοσσών της αμερικανικής επιχειρηματικότητας.

Με λίγα λόγια δεν ήταν ένα ταξίδι αναψυχής, κάθε άλλο. Διότι έφτασε να εργάζεται 20 ώρες την ημέρα, καθώς έπρεπε να είναι ξύπνιος όταν η Κύπρος δεν κοιμόταν. Όταν η Καλιφόρνια ξυπνά, στην Κύπρο οι υπουργοί και οι κρατικοί υπάλληλοι, συμπεριλαμβανομένων αυτών του Προεδρικού Μεγάρου έχουν φύγει από τα γραφεία τους.

Οι κυβερνώντες την Κύπρο, δεξιοί, αριστεροί και κεντρώοι, όλοι δηλαδή, είχαν πάντα ως μοναδικό θέμα συζήτησης όταν βρίσκονταν στο εξωτερικό μόνο το εθνικό θέμα του Κυπριακού. Λογικό και αναμενόμενο και αποδεκτό όταν μία χώρα βρίσκεται σε καθεστώς ημι-κατοχής.

Το νησί είναι εγκλωβισμένο και σήμερα στα τραγικά αποτελέσματα της άνανδρης εισβολής και της συνεχιζόμενης κατοχής. Παρά το γεγονός ότι μετά τα τραγικά γεγονότα του καλοκαιριού του 1974 κατάφερε να πετύχει ένα «οικονομικό θαύμα» εκμεταλλευόμενο τις ομορφιές του και αναπτύσσοντας τον κυπριακό τουρισμό, οι κυβερνώντες δεν ασχολήθηκαν με την προσέλκυση πραγματικών επενδύσεων και βεβαίως δεν εκμεταλλεύθηκαν ακόμα τον θησαυρό των θαλασσών της.

Δεν εντάσσεται στο επιχειρηματικό επενδυτικό σκηνικό το ξέπλυμα του βρώμικου χρήματος των Ρώσων και των Ουκρανών ολιγαρχών. Διότι στο τέλος ποιο ήταν το κέρδος για την Κύπρο. Πλούτισαν οι κηφήνες που εκμεταλλεύθηκαν την ανάγκη των Ρώσων για νομιμοποίηση

Πρόκειται για μία πραγματική τραγωδία. Ενώ ανακαλύφθηκαν καλές ποσότητες φυσικού αερίου αυτό παραμένει εγκλωβισμένο στο βυθό. Οι απειλές της Τουρκίας, αλλά κυρίως η ανικανότητα των κυβερνήσεων και η τεράστια διαφθορά δεν επέτρεψαν την εκμετάλλευση του.

Τα συμφέροντα της ΑΗΚ, που αρμέγει ασύστολα τους πολίτες επιβάλλοντας απίστευτα υψηλές τιμές για το ηλεκτρικό ρεύμα, και κάποιων επιχειρηματιών, αλλά, επαναλαμβάνω, και η ανικανότητα των αναρμοδίων που ασχολήθηκαν με το θέμα χωρίς καμία επιτυχία, χαντάκωσαν μία εθνική υπόθεση, όπως είναι για όλα τα σοβαρά κράτη το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο.

Ο κ. Χριστοδουλίδης συναντήθηκε στο Χιούστον με όλους τους μεγάλους ενεργειακούς παίκτες και αναχώρησε αισιόδοξος. Μακάρι να επιτύχει στη διάρκεια της Προεδρίας αυτό στο οποίο απέτυχαν όλοι οι προηγούμενοι. Πάντως, το γεγονός ότι μένουν στο απυρόβλητο όσοι ασχολήθηκαν με τα ενεργειακά ζητήματα μας  υποψιάζει και μας αναγκάζει να χάνουμε τις ελπίδες μας. Εύχομαι ειλικρινά να βρει τη χρυσή τομή ο κ. Χριστοδουλίδης και να φτάσει το κυπριακό αέριο στους Κύπριους καταναλωτές. Θα μείνει στην Ιστορία.

Κι αφού δεν ευθύνεται για τούτο το θέμα, ίσως να ήταν σοφό να αποφασίσει να δώσει εξηγήσεις στο λαό για τα λάθη των προηγούμενων, διότι όσο το σκέφτομαι περισσότερο οργίζομαι. Θυμάμαι ήταν υπουργός Εξωτερικών στις ΗΠΑ η Χίλαρι Κλίντον όταν απειλούσαν οι Τούρκοι την εταιρεία Noble Energy, η οποία έτυχε προστασίας από την αμερικανική κυβέρνηση όταν δέχθηκε απειλές από την τότε κυβέρνηση του Ερντογάν. Υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Αχμέτ Νταβούτογλου ο οποίος καυχήθηκε ότι κτύπησε το μαχαίρι στο τραπέζι της κ. Κλίντον, ενώ είχε συμβεί το αντίθετο.

Όπως και να έχουν τα πράγματα, ο κ. Χριστοδουλίδης συνομίλησε με τους ανώτατους αξιωματούχους των αμερικανικών ενεργειακών κολοσσών, οπότε γνωρίζει από πρώτο χέρι το ιστορικό της υπόθεσης και που κόλλησε.

Ο σημερινός Πρόεδρος ήταν αυτός που τόλμησε να διαπραγματευθεί με την Ουάσιγκτον τη στρατηγική θέση της Κύπρου και από τα αποτελέσματα δικαιώθηκε. Και η σημερινή κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ θα τηρήσει τις συμφωνίες της προηγούμενης, ενώ φαίνεται ότι δεν θα αντικατασταθεί ακόμα η Πρέσβειρα Τζούλι Φίσερ, η οποία πείστηκε από τον κ. Χριστοδουλίδη, ότι έχει ειλικρινείς προθέσεις και μετέφερε με ακρίβεια το μήνυμα του στους προϊσταμένους της, στην Ουάσιγκτον.

Βέβαια, δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι η επιμονή του Προέδρου της Κύπρου σε μία «διευθέτηση» του Κυπριακού, καταδικασμένη να αποτύχει, χαλά το κατά τα άλλα εξαιρετικό αφήγημα του για το μέλλον της Μεγαλονήσου.Έχει ακόμα χρόνο να αλλάξει και να παρουσιάσει μία λύση του Κυπριακού, που θα εξασφαλίζει λαμπρό μέλλον στον Ελληνισμό της Νήσου. Η Διζωνική έχει καταδικαστεί από το λαό και πρέπει να γίνει σεβατή η ετυμηγορία του.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Η πρόεδρος του δεξιού Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ) προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν μετά την ανάρτηση στο Facebook της Αυτόνομης Κίνησης Μαθητών ΕΦΕΝ, η οποία την καταγγέλλει για λεκτική επίθεση, μετά το τέλος εκδήλωσης για την 1η Απριλίου 1955, στην Κυπερούντα. Όταν οι μαθητές αναφώνησαν συνθήματα όπως «το 55 γράψαμε ιστορία, ΟΧΙ στην ομοσπονδία» και «ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ το ίδιο μαγαζί», υποστηρίζουν ότι η κ. Δημητρίου τους επιτέθηκε λεκτικά και «δεν δίστασε μάλιστα να μας εξυβρίσει», όπως σημειώνουν.

Η πρόεδρος του ΔΗΣΥ και της Βουλής τα έστριψε όπως κάνει πάντα. Ισχυρίζεται ότι δεν πρέπει να δέχονται να αποκαλούνται «προδότες» όσοι στηρίζουν τις προσπάθειες επανεκκίνησης των συνομιλιών για το Κυπριακό στο συμφωνημένο πλαίσιο. Και παίζοντας την …ανήξερη ρώτησε αν θεωρείται έντονη αντίδραση να ρωτά τους μαθητές αν τα έντονα συνθήματα τους απευθύνονται σε αυτήν επεξηγώντας «ότι αυτές είναι οι θέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας και όχι μόνο του Δημοκρατικού Συναγερμού».

Το ότι οι πολιτικοί μας αποφάσισαν να υποστηρίζουν παθιασμένα τη φιλοτουρκική «διευθέτηση» της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, δεν σημαίνει ότι πρέπει να τους επιτραπεί να παραδώσουν το νησί στη σφαίρα επιρροής της κατοχικής δύναμης. Και δεν θα τους επιτραπεί με ειρηνικά μέσα, την ψήφο των πολιτών στο νέο δημοψήφισμα.

Η πρόεδρος του ΔΗΣΥ και οι λοιποί πολιτικοί ΔΕΝ σέβονται την ετυμηγορία των Ελλήνων της Κύπρου στο δημοψήφισμα του Απριλίου 2004. Πρέπει να ντρέπονται και όχι να βγάζουν γλώσσα και να μας κουνούν το δάκτυλο. Αρκετά με τα μασκαραλίκια τους. Η κ. Δημητρίου τρέχει στα μνημόσυνα των ηρώων για να σταματήσει την ροή των ψηφοφόρων της στο ακροδεξιό ΕΛΑΜ, χωρίς να καταλαβαίνει ότι υποστηρίζοντας τη ΔΔΟ φτύνει στα μούτρα την πλειοψηφία των μελών του ΔΗΣΥ.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Είναι ελπιδοφόρες οι κινητοποιήσεις στην κατεχόμενη Κύπρο αλλά μήπως αναμένουμε εξελίξεις, που στο τέλος της ημέρας, όταν πρόκειται για το ζητούμενο, τη λύση του Κυπριακού, δεν θα είναι αυτές που ελπίζουμε; Διότι οι συγκεκριμένοι διαδηλωτές μπορεί να διαδηλώνουν εναντίον του ισλαμιστή Ερντογάν για τις μαντήλες και γενικά την ισλαμοποίηση των κατεχομένων, αλλά στο μεγάλο μας εθνικό πρόβλημα τι υποστηρίζουν; Και δέχομαι ότι δεν είναι υπέρ της διχοτομικής «διευθέτησης» των δύο κρατών… Αλλά μήπως υποστηρίζουν τη λύση μίας καθαρής ομοσπονδίας; Την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων; Τη μία και αδιαίρετη Κύπρο; Όχι φυσικά. Οι Τουρκοκύπριοι έχουν μεγάλες ευθύνες διότι ανέχθηκαν την κατοχή ενώ απομυζούσαν την Κυπριακή Δημοκρατία, της οποίας χρησιμοποιούν τα διαβατήρια για να το παίζουν Ευρωπαίοι πολίτες…