Η λύση Ενιαίου Κράτους φαίνεται να προκρίνεται σε μεγαλύτερο ποσοστό (36%) απ’ ότι η Λύση Δικοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας (35%), όπως προκύπτει από δημοσκόπηση που έγινε μεταξύ 7 – 12 Μαρτίου 2025, με δείγμα 600 άτομα σε παγκύπρια βάση, για λογαριασμό της Εταιρείας Επικοινωνίας 2Dots Ltd. Την ίδια ώρα το 14% απάντησε η κατάσταση να παραμείνει ως είναι σήμερα. Λύση Ενιαίου Κράτους είδαμε να προκρίνει πρόσφατα σε δηλώσεις του ο πρόεδρος του ΕΛΑΜ Χρίστος Χρίστου. Η λύση Ενιαίου Κράτους που ολοένα και προτιμάται δεν εξηγείται πως θα μας προκύψει καθότι το ενιαίο κράτος που κατακρημνίστηκε από το πραξικόπημα της Χουντας και της ΕΟΚΑ βήτα στις 15 Ιουλίου δεν είναι παιγνίδι LEGO που το ξηλώνεις και το ξανακτίζεις. Ξηλώθηκε τότε και ήρθε η Τουρκία και δια της εισβολής κατέλαβε χωρίς δυσκολία το 36% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας που δεν είναι έκτοτε ενιαίο κράτος.
Ο μόνος που εδώ και 50 χρόνια στηρίζει το ενιαίο κράτος και λέει και πως, είναι ο αγαπητός μου Σενέρ Λεβέντ, ο οποίος θεωρεί ότι η λύση του Κυπριακού είναι η επιστροφή των Τ/Κ στην Κ.Δ. αφού φύγει ο κατοχικός στρατός από το νησί και οι Τ/Κ επιστρέψουν στην Βουλή και καταλάβουν τις θέσεις που τους αναλογούν και στο Υπουργικό και στην αντιπροεδρία και όλα τα συνεπακόλουθα. Ο Λεβέντ που είναι ένας σπουδαίος συζητητής και εμπειρότατο πολιτικό μυαλό μπορεί να αναλύσει αυτή τη θέση του ενδελεχώς γι’ αυτό και τον κάλεσαν το 2016 σε κοινή εκδήλωση των ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Συμμαχία Πολιτών και Οικολόγων, με αφορμή την επέτειο ανακήρυξης της ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στο τέλος της εκδήλωσης οι παρευρισκόμενοι έψαλαν τον εθνικό ύμνο της Ελλάδας και ο Λεβέντ εξοργίστηκε καθότι ήταν ως να τον κορόιδευαν αφού τον κάλεσαν να μιλήσει με την ευκαιρία της επετείου της ανεξαρτησίας της ΚΔ. Ο Σενέρ γράφει: “Ρώτησα τους ηγέτες των πολιτικών κομμάτων που διοργάνωσαν την βραδιά γιατί το έκαναν αυτό. «Δεν το γνωρίζαμε αυτό, δεν ξέρουμε ποιος το έκανε, δεν έπρεπε να γινόταν έτσι», μου είπαν.”
Ούτε και σήμερα γνωρίζουν. Άσε που η Συμμαχία Πολιτών δεν υπάρχει πια και η ΕΔΕΚ λίαν συντόμως μάλλον εκπνέει. Ωστόσο όσο περνά ο καιρός και όλα αλλάζουν αποδεικνύεται ότι οι δύο νάρκες που πάτησαν ο Τάσσος Παπαδόπουλος στο Μπούργκενστοκ και ο Νίκος Αναστασιάδης στο Κραν Μοντάνα και άφησαν ανάπηρη την ε/κ πλευρά στις συνομιλίες και την τ/κ να κρατεί στο χέρι τα «δύο κράτη» που της κληροδότησε ο Νίκος Αναστασιάδης, πληθαίνουν οι οπαδοί μιας λύσης ενιαίου κράτους, χωρίς να μπορούν ωστόσο να εξηγήσουν πως μπορεί να υλοποιηθεί το σχετικό μοντέλο.
Τις προάλλες μετά που οι Τ/Κ βγήκαν μαζικά στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι κατά της Κυβέρνησης Ερντογάν και της προσπάθειας να βάλει την ισλαμική μαντήλα στα σχολεία, ο Σενέρ Λεβέντ έγραφε: Ένα συλλαλητήριο, το οποίο θύμισε τα συλλαλητήρια του Σχεδίου Ανάν. Το πλήθος δεν χώρεσε στην πλατεία. Ο χώρος γέμισε ασφυκτικά. Δεν μπορούσες να κάνεις βήμα. Δεξιοί, αριστεροί ήταν όλοι σε αυτό το συλλαλητήριο. Ενάντια στο τουρμπάνι στα σχολεία. Προκλήθηκε σύγχυση όταν ήρθαν στην πλατεία εκφράζοντας στήριξη και οι πιο αγνοί άνθρωποι του καθεστώτος. «Τι μας συμβαίνει;», ρωτούσαν ο ένας στον άλλον. Μήπως έπεσε γλάστρα στο κεφάλι τους; Αυτή η ερώτηση είχε υποβληθεί και κατά τη διάρκεια των συλλαλητηρίων για το Σχέδιο Ανάν. Υπήρχαν λιποτάκτες που άλλαξαν μέσα σε μια στιγμή. Αφού έκαναν τα φερέφωνα του καθεστώτος για πολλά χρόνια, ξαφνικά βγήκαν στις τηλεοράσεις και είπαν «ναι στο σχέδιο, ναι στη λύση». Σε όσους τους ρώτησαν «μήπως έπεσε γλάστρα στο κεφάλι τους», απάντησαν με αδιαφορία: «Ναι, έπεσε γλάστρα». Ουσιαστικά, δεν υπήρχε κάτι για να εκπλήσσεται κανείς από το γεγονός ότι συμμετείχαν και εκείνοι σε αυτή την εκστρατεία του ναι. Πώς αλλιώς θα μπορούσαν να συμπεριφερθούν κάποιοι που πάντα βρίσκονται δίπλα από την ισχυρή εξουσία; Η ισχύς δεν ήταν πλέον στον Ραούφ Ντενκτάς, αλλά στον Ταγίπ Ερντογάν. Επιπλέον, ήταν στην Αμερική και την Αγγλία. Θα αγνοείτο ο Ντενκτάς ενώ υπήρχαν αυτοί;».
Στο συλλαλητήριο της Τρίτης οι διαδηλωτές φώναζαν συνθήματα όπως «Η Κύπρος είναι κοσμική και κοσμική θα παραμείνει», «Δεν θα περάσει η φτωχοποίηση, οι επιβολές και η μισαλλοδοξία», «Εμείς είμαστε παιδιά του Ατατούρκ», «Μην αγγίζετε την ελεύθερη βούληση», «Ενότητα, Αγώνας Αλληλεγγύη», «Δεν φοβόμαστε, δεν σιωπούμε, δεν υπακούμε», «Να μην καλυφθούν τα παιδιά αλλά να κλείσουν τα ιμάμ χατίπ» κ.α., κάλεσαν δε σε παραίτηση τη λεγόμενη κυβέρνηση συνασπισμού του Κόμματος Εθνικής Ενότητας (UBP)-Δημοκρατικού (DP)-Αναγέννησης (YDP), απαίτησαν κοσμικότητα στην εκπαίδευση. Ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα που στήριξαν την εκδήλωση ήταν το Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα (CTP), το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (TDP), το Κόμμα του Λαού (ΗΡ), το Κόμμα Ενωμένη Κύπρος (ΒΚΡ), το Αριστερό Κίνημα και το Κόμμα Νέα Κύπρος (ΥΚΡ). Παρόντες στην εκδήλωση ήταν οι Μεχμέτ Αλί Ταλάτ και Μουσταφά Ακιντζί όπως και οι Σερντάρ Ντενκτάς και Μεχμέτ Κιουτσιούκ, γιοι των δύο πρώην Τουρκοκύπριων ηγετών Ραούφ Ντενκτάς και Φαζίλ Κιουτσιούκ, σύμφωνα με τα Τ/Κ ΜΜΕ.
Ο Σενέρ Λεβέντ συνεχίζει τις σκέψεις του: «Η ιστορία των Τουρκοκυπρίων είναι γεμάτη με ένδοξα συλλαλητήρια της κοινότητας. Μακάρι να ήταν γεμάτη με ένδοξες νίκες. Μετά από κανένα συλλαλητήριο δεν έκαναν βήμα πίσω οι απέναντί μας. Μάλιστα, πήραν πιο σκληρές αποφάσεις. Εκείνοι έμαθαν να παίρνουν μαθήματα από τα δικά τους λάθη, εμείς δεν μπορέσαμε να πάρουμε μαθήματα από τα δικά τους λάθη. Ξέρουμε ποια είναι η μεγαλύτερη αδυναμία τους, όμως προσπαθούμε επίμονα να μην την αγγίζουμε. Ποια είναι αυτή; Η Τουρκία της οποίας έγιναν η ασπίδα! Ό,τι και αν λέγεται ας λέγεται για τους ίδιους και ό,τι και αν γίνεται ας γίνεται, όμως θέλουν να μην αγγίζεται η Τουρκία. Έτσι ήθελε και ο Ραούφ Ντενκτάς. «Όσο θέλετε να βρίζετε εμένα ρε παιδιά, όμως μην αγγίζετε την Τουρκία», έλεγε. Άλλωστε, μήπως την άγγιζε κανείς; Πόσοι;»!
Η ειδική σε τουρκικά θέματα Μαρία Σιακαλλή εξηγεί ότι την Τρίτη στον δρόμο δεν ήταν μόνο η μερίδα των Τουρκοκύπριων που είναι υπέρ της ομοσπονδιακής λύσης ή η μερίδα που ανήκει στον προοδευτικό όπως ονομάζεται χώρο. Μαζί τους ήταν και κόσμος από το Κόμμα Εθνικής Ενότητας (κόμμα Τατάρ), αλλά και από το Δημοκρατικό Κόμμα (Σερντάρ Ντεκτάς), αλλά και ο ίδιος ο Σερντάρ Ντεκτάς με τη σημαία του ψευδοκράτους. Τι ήταν αυτό που ένωσε όλους τους πολιτικούς χώρους και όλη την Τουρκοκυπριακή κοινότητα εκείνο το βράδυ; Όπως ακούστηκε και στο σύνθημα «Η Κύπρος είναι κοσμική και θα μείνει κοσμική», αυτό που τους ένωσε είναι η αρχή της κοσμικότητας και η στάση ενάντια στο πολιτικό Ισλάμ. Ο λόγος που όλοι ενστερνίζονται αυτές τις αρχές είναι γιατί είναι οι αρχές του Κεμάλ Ατατούρκ. Μπορεί οι Τουρκοκύπριοι να μην μεγαλώνουν με θρησκευτικές αξίες και να μην περνούν μέσα από μια εκπαίδευση που προωθεί τη θρησκεία, όπως συμβαίνει στην Ελληνοκυπριακή κοινότητα, αλλά μεγαλώνουν και διδάσκονται από μικροί και σε όλες τις τάξεις του σχολείου τις αρχές του Κεμαλισμού. Και ακριβώς όπως συνέβαινε και στην Τουρκία, ο Κεμάλ Ατατούρκ παρουσιάζεται ως ιδέα και ο Κεμαλισμός ως θρησκεία: Είναι ύβρις η αμφισβήτηση τους. Για αυτό και στη διαμαρτυρία όλοι οι πολιτικοί και οι εκπρόσωποι συντεχνιών τόνισαν ότι βαδίζουν σύμφωνα με τις αρχές του Κεμαλισμού και η αντίδραση τους αφορά στο ισλαμιστικό καθεστώς της Άγκυρας. Με λίγα λόγια εκτός από εσφαλμένη αντίληψη, θα ήταν μάταιο να πιστεύουμε ότι η διαμαρτυρία ήταν αντικατοχική». Αυτά, η κ. Σιακαλλή τα έγραψε, όπως εξηγεί για να μπορούμε να έχουμε όλοι αντίληψη της πραγματικότητας και με βάση αυτή να προχωρούμε. Πως; Μα όπως νουθετεί ο Κύπριος λογοτέχνης και πολιτικός Λουκής Ακρίτας τον ανιψιό του σπουδαίο πολιτικό και συγγραφέα Τάκη Χατζηδημητρίου: Να είσαι γέφυρα επικοινωνίας. Όχι αδιέξοδο!».
