Ο πόλεμος των δασμών που έχει εξαπολυθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες του Ντόναλντ Τραμπ, επιδεινώνεται και αγριεύει μέρα με τη μέρα. Το μεγαλύτερο πεδίο είναι στη Κίνα, στην οποία πρόεδρος Τραμπ επέβαλε θηριώδεις δασμούς, κοντά στο 105%, για κάθε κινεζικό προϊόν που θα εισάγεται στην Αμερική.
Εννοείται ότι το Πεκίνο θα αντιδράσει ανάλογα. Κάτι που θα έχει ευρύτατες επιπτώσεις, και στα δικά μας μέρη.
Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα χθες ήταν σε απεργιακό κλοιό, με μαζική συμμετοχή από πολλούς φορείς, τόσο του Δημοσίου, όπως και του ιδιωτικού τομέα. Διεκδικούν, μεταξύ άλλων, αυξήσεις μισθών, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού στο Δημόσιο, και μέτρα για την αντιμετώπιση της ακρίβειας και της στεγαστικής κρίσης.
Λίγοι θα διαφωνήσουν με το θέμα της ακρίβειας, που πράγματι γονατίζει νοικοκυριά, αλλά κρατά υψηλά τα κέρδη των μεγάλων υπεραγορών. Αρκετές από τις οποίες ορίζουν τιμές πολύ πιο πάνω από ένα λογικό επίπεδο κέρδους.
Και σίγουρα είναι παραπάνω από υπαρκτό το τεράστιο πλέον πρόβλημα ενοικίασης διαμερίσματος σε κάθε περιοχή των Αθηνών. Η ζήτηση ακινήτων, και η έκρηξη του aιrbnb έχει εκτινάξει τις τιμές ενοικίασης και αγοράς στα ύψη.
Όπως και να ’χει, λοιπόν, επαναλαμβάνω ότι είναι φοβερό πράγμα οι Έλληνες συνδικαλιστές.
Σκεφτείτε το λιγάκι: Τη στιγμή που όλος ο πλανήτης είναι ανάστατος μπροστά στο ενδεχόμενο μιας παγκόσμιας ύφεσης εξαιτίας της τρέλας του Τραμπ με τους δασμούς, οι δικοί μας συνδικαλιστές, εδώ στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, κατεβαίνουν σε απεργία με κύριο αίτημα αυξήσεις μισθών.
Έτσι λοιπόν, ρώτησα χθες τον κ. Πάνο Τσακλόγλου, καθηγητή στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, πρώην υφυπουργό Κοινωνικής Ασφάλισης, μέχρι λίγους μήνες πριν γίνει ο ανασχηματισμός, εάν είναι δίκαιο το αίτημα των συντεχνιών και αν μπορεί η κυβέρνηση να ικανοποιήσει το αίτημά τους;
Η απάντησή του: «Το δημοσιονομικό κόστος για να γίνει κάτι τέτοιο, δεν είναι απλώς μεγάλο, αλλά τεράστιο. Δηλαδή, αν κρατήσουμε τους μισθούς που έχουμε τώρα και δώσουμε επιπλέον άλλους δύο από πάνω, το κόστος για μισθούς και συντάξεις, θα είναι λίγο λιγότερο από 2 δισ. ευρώ. Δηλαδή, αμέσως ανατρέπεται η δημοσιονομική ισορροπία που με τόσο κόπο πετύχαμε τα τελευταία χρόνια».
Ψιλά γράμματα για τους συνδικαλιστές. Που, όπως είπαμε, κήρυξαν γενική απεργία τη στιγμή που όλος ο πλανήτης δεν ξέρει τι του ξημερώνει η αυριανή μέρα.
Ανάρτηση της Ημέρας, αυτό το απόσπασμα από ανταπόκριση της Έιμι Χόκινς της βρετανικής εφημερίδα «Guardian» από την πόλη Yiwu της Κίνας.
Όπου, όπως λέει, αν έχετε αγοράσει ποτέ χριστουγεννιάτικο στολίδι, ένα κουμπί, μια ηλεκτρική ξυριστική μηχανή ή οποιοδήποτε άλλο φθηνό προϊόν, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να προέρχεται από το Yiwu, μια πόλη στην επαρχία Zhejiang της ανατολικής Κίνας που φιλοξενεί τη μεγαλύτερη αγορά χονδρικής στον κόσμο.
Καλύπτοντας έκταση μεγαλύτερη από 4 τετραγωνικά μίλια, δηλαδή 103,6 τετραγωνικά χιλιόμετρα, δεκάδες χιλιάδες προμηθευτές διαθέτουν περίπτερα στο εκεί Διεθνές Κέντρο Εμπορίας.
Καθώς Αμερική και Κίνα ανταλλάσσουν ολοένα και πιο υστερική ρητορική, απειλώντας με όλο και πιο υψηλούς δασμούς, οι πωλητές σε μέρη όπως το Yiwu είναι αυτοί που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του νέου εμπορικού πολέμου.
Τη Δευτέρα ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, απείλησε να επιβάλει πρόσθετο δασμό 50% στα κινεζικά προϊόντα, που θα ανέβαζε το συνολικό ποσοστό πάνω από 100%.
Λίγοι στο Yiwu είναι ευτυχείς στο άκουσμα επιβολής νέων δασμών, αλλά έχοντας αντιμετωπίσει οικονομικούς πολέμους από το 2018, τουλάχιστον, οι περισσότεροι είναι καλά προετοιμασμένοι να επικεντρώσουν τις δραστηριότητές τους στο εμπόριο με χώρες εκτός των ΗΠΑ.
Οφειλόμενο. Στον Κώστα Καββαθά, τον εμβληματικό ηγέτη του περιοδικού «4Τροχοί», που δεν ήταν μόνο για το αυτοκίνητο και διαβαζόταν και από άσχετους σαν και μένα. Έφυγε χθες από τη ζωή αυτή και αμέσως κάθισα και έγραψα αυτό στο κινητό μου και του το ’στειλα στο δικό του!
«Έλα ρε Κώστα! Κοφ ’την πλάκα! Δεν φεύγουν τα βουνά! Δεν πάνε πουθενά! Πεισματάρης είσαι, ξέρω. “Είμαι φευγάτος, Χρήστο”. Μας το ’λεγες, τσαντιζόμουν. Επέμενες. “Ήρτεν η ώρα μου”, ψιθύριζες, κοροϊδεύοντας τα κυπριακά μου.
“Καλά”, σου απαντούσα, “κάνε ένα test-drive και ξανά έλα”. “Εντάξει”, απαντούσες. Αλλά ήξερα ότι δεν το εννοούσες.
Σε ευχαριστώ για όλα. Κυρίως που έδωσες σε μένα και τη Ρέα (Βιτάλη), δύο εντελώς άσχετους από αυτοκίνητα, την ευκαιρία να γράφουμε στους “4Τροχούς” σου για αμάξια!
Σήμερα το πρωί στην εκπομπή μου, θα είμαστε μαζί με τη Ρέα και θα μιλάμε για σένα. Αν πούμε καμιά βλακεία, πάρε και μάλωσέ μας. Κώστα μου! Κι αν περάσεις από κοντά, κορνάρισε μας να βγούμε. Να σταθούμε προσοχή!»
Εικονογράφηση από το Protagon.gr
