Πρόσωπο της Ημέρας, επιλέγω την εικονιζόμενη αναπληρώτρια πρωθυπουργό της Σουηδίας , Ebba Busch, για αυτήν της τη δήλωση: «Το Ισλάμ πρέπει να προσαρμοστεί στις αξίας της Σουηδίας. Οι μουσουλμάνοι που αρνούνται να ενσωματωθούν στην κοινωνία, πρέπει να υιοθετήσουν τις σουηδικές αξίες, χωρίς βέβαια να αλλάξουν τη θρησκεία τους. Οι δολοφονίες τιμής, όπως λέγονται, οι δομές διαφόρων συμμοριών, οι αποκεφαλισμοί, ο λιθοβολισμός γυναικών και ο Νόμος Σαρία, δεν έχουν καμιά θέση εδώ».
ΥΓ: Μιλάμε για μια χώρα, μια κοινωνία, που ανέκαθεν ήταν ανοικτή.
Ανάρτηση της Ημέρας, από τον Ίλον Μασκ στο «Χ»: Προτείνει μία ζώνη εμπορίου χωρίς δασμούς μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης. Ακούγεται ενδιαφέρουσα. Είναι όμως εφικτή;
Σκέψη της Ημέρας, με τίτλο «Κι εμείς ομφαλοσκοπούμε», από τον μουσικοσυνθέτη, θαλασσοπόρο και δάσκαλο αεί διδασκόμενο, Δημήτρη Οικονομάκη. Παραθέτω ένα απόσπασμα από όσα μας είπε χθες στο ραδιόφωνο:
«Γκρεμίζονται οι παγκόσμιες αγορές, ο Τραμπ οδηγεί την παγκόσμια οικονομία σε κραχ, ξεχάστε αυτά που ξέρατε αυτά είναι μόνο η αρχή, πρόβλεψη έκρηξης πληθωρισμού και ύφεσης, ο Μασκ κυβερνάει χωρίς να τον έχει ψηφίσει κανένας και προσπαθεί να μας επιβάλλει τους ακροδεξιούς και τους νεοναζί στο σβέρκο μας κι η δημοκρατίας τρίζει επικίνδυνα…
Κι εμείς; Α, εμείς ασχολούμαστε με τον ομφαλό μας. Το ξυλόλιο και τα λοιπά και τα λοιπά… Και ως γνήσιοι ομφαλοσκόποι επιβραβεύουμε, δημοσκοπικά τουλάχιστον, τον κάθε τυχοδιώκτη δήθεν αντισυστημικό ανορθολογιστή. (σ.σ.: βλέπε, π.χ. Κωνσταντοπούλου και Βελόπουλο. Πετάνε!!!).
Ο σωστός ομφαλοσκόπος ουδόλως ενδιαφέρεται για το ποιος μπορεί να τον κυβερνήσει στους δύσκολους καιρούς. Δεν είναι ιδεολογία. Είναι φιλοσοφική στάση ζωής. Και όπως ελέχθη, μακάριοι οι ομφαλοσκοπούντες ότι αυτών έστιν η βασιλεία των ουρανών… Στο κάτω κάτω τι είναι η ζωή; Ένα τίποτα. Ας τη χαρούμε ανέμελα καβγαδίζοντας για ουσίες κι οινοπνεύματα. Άντε και για τον Ολυμπιακό…».
Ή, όπως λέμε με πλήρη αγραμματοσύνη, «να τ’ αφήσουμε αυτά, να πάμε πουθενά, να φάμε τίποτα!»
«Έχει παραγίνει το πράγμα: Κάθε δεύτερη ανάρτηση στο Facebook είναι φαγητό. Καλοφαγάς είμαι, δεν κρύβομαι. Ούτε και κρύβεται. Αλλά αυτό που καθένας πια το παίζει μάγειρας, έχει αρχίσει να με εκνευρίζει. Όχι τόσο πολύ για το φαγητό που μαγειρεύει, αλλά για τον υπερενθουσιώδη τρόπο με τον οποίο πλασάρει το αριστούργημά του.
Μερικά πιάτα είναι ωραία, ενδιαφέροντα, και σε προκαλούν να τα δοκιμάσεις. Το ύφος, πότε γλυκανάλατο και πότε δήθεν «τριών αστεριών Μισελέν», με απωθεί.
Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα χρησιμοποιούσα τόσο βαριά λέξη – εγώ, ο λαίμαργος και επιρρεπής στο καλό φαγητό. Από την μία, μου αρέσει η «δημοκρατικότητα» του πράγματος – ό,τι, δηλαδή δεν πρέπει να είσαι μάστερ σεφ για να μοιραστείς με άλλους την μαγειρική σου. Από την άλλη, όμως, υπάρχει πάντα μια λεπτή γραμμή, σε όλα τα πράγματα, που ξεχωρίζει (και πρέπει να ξεχωρίζει) εκείνους που κατέχουν την υψηλή τέχνη της μαγειρικής και εμάς που έχουμε απλά την ικανότητα, τη λαχτάρα και το τουπέ!
Νέα Ανακάλυψη. Ραχούλ Σαμπραμανιάν, 35, Ινδός stand-up κωμικός, που η φήμη του όλο και απλώνεται παντού. Πρόσφατα ήταν στην Μελβούρνη, στην Αυστραλία. Το χιούμορ του, έξυπνο και, όπως πρέπει, φαρμακερό. Γέλασα με την ψυχή μου, με αυτό:
«Πήγα στο Λονδίνο πρόσφατα και επισκέφθηκα το Βρετανικό Μουσείο. Δεν είδα τίποτα βρετανικό εκεί μέσα. Τίποτα. Το μόνο που έκαναν και κάνουν, είναι να πηγαίνουν σε άλλες χώρες για να ψωνίσουν. Ωχ, συγγνώμη, για να συλλέξουν, ήθελα να πω. Collecting! Βρίσκουν, δηλαδή, έργα τέχνης, αγάλματα και γλυπτά, τα βάζουν μέσα στο Μουσείο τους και αποδίδουν, τυπικά, τις τιμές σε εκείνους από τους οποίους τα … συνέλεξαν. Έτσι, έμεινε να τους λένε Collectors. Συλλέκτες; Σοβαρά τώρα, έτσι τους λέμε; Συλλέκτες; Έχετε ακούσει ποτέ για τον Αλί Μπαμπά και τους 40 συλλέκτες;».
Ενθουσιώδη χειροκροτήματα από τους Αυστραλούς!… A star is born!
