Προφανώς και βιώνουμε τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όχι με τανκ, βόμβες και νάρκες αυτές τη φορά. Το οπλοστάσιο είναι τέτοιο που δεν προκαλεί αιματοβαμμένες τραγωδίες. Πλην, όμως, ενδέχεται να αποβεί εξαιρετικά επώδυνο. Διότι η επιλογή του Ντόναλντ Τραμπ να κηρύξει αυτό τον πόλεμο ανασύροντας το όπλο των δασμών, με μαθηματική ακρίβεια θα προκαλέσει εκατομμύρια θυμάτων ανά τον πλανήτη. Όχι αμέσως και όχι με κόστος ανθρώπινων ζωών, όπως τα όπλα του Χίτλερ. Σταδιακά και με την πάροδο χρόνου. Οδηγώντας πολλούς στη φτωχοποίηση και στην πείνα. Η κυβέρνηση της λιλιπούτειας Κύπρου αλλά και τα κόμματα, οφείλουν τάχιστα να προετοιμαστούν για το διαφαινόμενο εφιαλτικό σενάριο.
Η παγωμάρα η οποία χαρακτήρισε και την Κυβέρνηση και τα κόμματα την πρώτη ημέρα, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί επαρκώς, διότι η κήρυξη του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου από τον Τραμπ ήταν αναμενόμενη και έπρεπε να ήσαν προετοιμασμένοι. Μπορεί, ωστόσο, να συγχωρεθεί αν υπάρξει άμεση κινητοποίηση.
Αναμφίβολα η μοναδική αντίδραση η οποία υπήρξε προχθές, προερχόμενη από τον Αβέρωφ Νεοφύτου, μας βρίσκει σύμφωνους. Ποτέ δεν έφυγε από το μυαλό μας η τραγική αντίδραση των κυβερνώντων το 2008 όταν στην παγκόσμια οικονομική κρίση, που είχε ξεκινήσει από τις ΗΠΑ, χαριεντίζονταν. Καθησύχαζαν την κυπριακή κοινωνία ότι η κρίση θα προσπερνούσε και δεν θα άγγιζε τη μικρή Κύπρο!
Κατ’ αναλογία, κάποιες πρώτες ανάλογες αντιδράσεις οι οποίες εμφανίστηκαν, του τύπου «είναι περιορισμένες οι εξαγωγές της Κύπρου στις ΗΠΑ», είναι και επιπόλαιες και επικίνδυνες. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος οικονομολόγος επιπέδου Κρούγκμαν (νομπελίστας) για να αντιληφθεί πως στα πλαίσια ενός παγκόσμιου οικονομικού πολέμου, όπως είναι αυτός που έχει ξεσπάσει, θα πληγεί με διάφορους τρόπους η παγκόσμια οικονομία. Κι αυτό θα μεταφέρει σταδιακά τις σεισμικές δονήσεις στην οικονομία της κάθε χώρας, αναλόγως μεγέθους.
Είναι κοινή λογική ότι η όποια ύφεση σε όλες τις μεγάλες οικονομίες θα προκαλέσει υπό μορφή κυματισμού, πλήγματα και σε όλες τις υπόλοιπες. Η εκτίμηση του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών της Κολωνίας ότι η ζημιά στην ΕΕ θα φτάσει τα 750 δισεκατομμύρια ευρώ είναι αρκετή για να σημάνει συναγερμό!
Μόνο αφελής μπορεί να χαρακτηρισθεί κάποιος, που θα υποτιμήσει την αναμενόμενη ύφεση στην ΕΕ ή θα θεωρήσει ότι η μικρή Κύπρος, όντας μέλος της ενωμένης Ευρώπης, δεν θα επηρεασθεί.
Ούτε και χρειάζεται να είναι κάποιος οικονομολόγος με μεγάλη πείρα για να αντιληφθεί ότι ο παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος τον οποίο προκάλεσε ο Τραμπ θα προκαλέσει σίγουρα αύξηση των τιμών και εκτόξευση του πληθωρισμού. Και όχι μόνο στις ΗΠΑ. Αλυσιδωτά και σε άλλες οικονομίες.
Κατ’ επέκταση και στην Κύπρο. Η οικονομία της οποίας μπορεί από την παγκόσμια ύφεση να πληγεί και με άλλους τρόπους. Εμμέσως αλλά με εξίσου επώδυνα αποτελέσματα. Ένα απλό παράδειγμα είναι αρκετό για να αντιληφθεί ο καθένας τον προαναφερόμενο κίνδυνο.
Εάν υποθέσουμε ότι από τον οικονομικό πόλεμο θα επηρεαστεί σοβαρά η οικονομία της Βρετανίας, τότε αναπόφευκτα η μεταφορά του προβλήματος θα μεταφερθεί και σε άλλες χώρες, που σχετίζονται με τη βρετανική αγορά. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, η πιθανότητα η ύφεση να υποχρεώσει τους Βρετανούς να περιέλθουν σε αυστηρή οικονομική περισυλλογή είναι εξαιρετικά μεγάλη. Σενάριο τρομακτικό για την Κύπρο, αφού πιθανότατα θα πλήξει καίρια τον τουρισμό μας από τη συγκεκριμένη αγορά, από την οποία προέρχεται περίπου το 30% των τουριστών μας.
Η προοπτική είναι εφιαλτική. Γι’ αυτό και κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου. Γι’ αυτό και οφείλουν τόσο οι κυβερνώντες όσο και οι πολιτικές δυνάμεις να αντιληφθούν αμέσως τον κίνδυνο. Να προετοιμασθούν για τα χειρότερα. Αυτός είναι πραγματικά σοβαρός λόγος για κοινή δράση στα πλαίσια εθνικού συμβουλίου.
Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι σε έναν παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο, σαφώς και μια λιλιπούτεια χώρα δεν έχει τρόπο να αποτρέψει τις συνέπειες. Μπορεί, ωστόσο, να προετοιμαστεί για να τις διαχειριστεί όσο καλύτερα γίνεται.
Η προηγούμενη οικονομική κρίση ήταν αρκετή για να καταδείξει ότι τα πρώτα και περισσότερα θύματα προκύπτουν από τη μεσαία τάξη και από όσους βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας. Είτε μέσω της εκτόξευσης της ανεργίας, είτε λόγω της εκτόξευσης της ακρίβειας.
Την προηγούμενη φορά, μπορεί κάποιος με… περισσή μεγαλοψυχία να ανεχτεί το γεγονός ότι οι μικρομεσαίοι αφέθηκαν χωρίς αποτελεσματική στήριξη. Υπό τη δικαιολογία ότι οι έχοντες την εξουσία αιφνιδιάστηκαν και δεν διέθεταν προηγούμενη εμπειρία στη διαχείριση τέτοιων κρίσεων.
Αυτή τη φορά, όμως, αυτό δεν ισχύει! Αυτή τη φορά, δεν έχουν την παραμικρή δικαιολογία! Αυτή τη φορά, οφείλουν από τώρα να ετοιμάσουν σενάρια για προστασία των ασθενών οικονομικά τάξεων! Διαφορετικά, αυτή τη φορά, να αναμένουν έκρηξη οργής…
