Έγραφα την Τρίτη, με αφορμή την επέτειο, για τη χυδαιότητα όσων ταυτίζουν την ΕΟΚΑ με τη Βολκάν και τη ΤΜΤ. Μαζί με τον Τατάρ και τους Γκρίζους Λύκους και οι «δικοί μας» εγκέφαλοι της διαστρέβλωσης, που δεν διακρίνουν τις διαφορές.
Ότι, για παράδειγμα, η Βολκάν και η ΤΜΤ ιδρύθηκαν από τους Τούρκους για να πολεμήσουν εναντίον των Ελληνοκυπρίων, ενώ η ΕΟΚΑ δεν στράφηκε ποτέ εναντίον των Τουρκοκυπρίων, έκανε αγώνα εναντίον της βρετανικής αποικιοκρατίας.
Ένας απ΄ αυτούς τους εγκεφάλους, ηλικιωμένος αρχιτέκτονας με το νάμι (τουτέστιν, όχι κανένα παιδαρέλι), μου απαντούσε ότι πρώτα ιδρύθηκε η ΕΟΚΑ και ύστερα ακολούθησαν οι τουρκικές οργανώσεις. Λες και αυτό απαλλάσσει τις εγκληματικές τουρκικές οργανώσεις για τα εγκλήματα που έκαναν σε βάρος των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων.
Μου κάνουν πάντα εντύπωση όλοι αυτοί οι πρόθυμοι, που σπεύδουν με κάθε ευκαιρία να απαντούν εκ μέρους των Τούρκων. Το λέω έτσι ωμά, διότι έτσι ωμά είναι, δεν σηκώνει αμφιβολία. Έχασαν κάθε ίχνος αυτοσεβασμού και μιλούν πλέον ανοικτά εκ μέρους των Τούρκων. Μπορεί να τα πιστεύουν αυτά που λένε, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι πρόκειται για αναπαραγωγή τουρκικής προπαγάνδας. Προπάντων, όμως, με εκπλήττει η μέγιστη προθυμία τους! Να σπεύσουν να σπείρουν ζιζάνια, να μολύνουν μια συζήτηση, μπας και επικρατήσει η άποψη του «εχθρού». Εχθρός, εννοείται, δεν είναι ο Τούρκος κατακτητής, είναι όποιος Έλληνας ενοχλεί τα ύποπτα αφηγήματά τους.
Σε αυτή την περίπτωση, για παράδειγμα, δικαιολογούν οι ανόητοι τη Βολκάν και τη ΤΜΤ, προβάλλοντας τον βλακώδη αποπροσανατολισμό ότι φταίει για την ίδρυσή τους η ΕΟΚΑ, επειδή ιδρύθηκε πρώτη. Δεν τους ενδιαφέρει η ουσία. Το ότι η ΕΟΚΑ έκανε αγώνα εναντίον των Βρετανών, ενώ οι τουρκικές οργανώσεις έκαναν αγώνα εναντίον των Ελληνοκυπρίων, αλλά και όσων Τουρκοκυπρίων διαφωνούσαν με την εγκληματική πολιτική των αφεντικών τους, του Ντενκτάς και της Άγκυρας.
Έτσι φτάσαμε σήμερα, ένας, ακόμα πιο ανόητος Τουρκοκύπριος, όπως είναι ο Ταχσίν Ερτουγρούλογλου, που επέβαλε η Άγκυρα στους Τουρκοκύπριους ως «υπουργό εξωτερικών» (τον επέβαλε απειλώντας την τ/κ «κυβέρνηση») να εκδίδει ανακοίνωση για να σχολιάσει τους εορτασμούς για την επέτειο της 1ης Απριλίου. Ο ξεδιάντροπος! «Δείχνουν», έλεγε, «ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε αλλαγή στην ελληνική – ελληνοκυπριακή νοοτροπία όσον αφορά την πολιτική τους στο Κυπριακό». Και ο εξίσου εγκάθετος Ερσίν Τατάρ, να κάνει δηλώσεις ότι οι εορτασμοί δείχνουν «πως ο στόχος της ΕΟΚΑ πριν 70 χρόνια ήταν η ένωση του νησιού με την Ελλάδα κι αυτός ο αγώνας συνεχίζεται».
Δεν είναι λογικό να τα πιστεύουν αυτά. Κάνουν την προπαγάνδα τους. Αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι ότι οι «δικοί μας» υιοθετούν και ενισχύουν την προπαγάνδα τους. Πού αποσκοπούν αλήθεια; Πόσο αλλοτριωμένοι έγιναν πια οι νεοκύπριοι; Όπως έγραφε κάποτε ο Κώστας Μόντης: Μικροί άνθρωποι στις μεγάλες αίθουσες / φροντίζουν να μιλούν για ό,τι πιο πολύ δεν ξέρουν. / Και τους ακούν με θαυμασμό άλλοι μικρότεροί τους / και τους χειροκροτούν.
Όμως, η πραγματικότητα στην ελληνοκυπριακή κοινότητα είναι αυτή, που ο Κώστας Μόντης αποτύπωσε με στίχους από το 1976: Και τι θα γίνει τώρα, θα σχίσουμε τα παλιά μας τετράδια που ΄ταν γεμάτα χρωματιστή “Ένωση”, / θα σχίσουμε τα παλιά μας σχολικά τετράδια που ΄ταν γεμάτα “Ένωση” διακοσμημένη με γιασεμιά και λεμονανθούς και μαργαρίτες / θα σχίσουμε τα παλιά αναγνωστικά των παιδιών μας με τις Ελληνικές σημαίες, / θα πετάξουμε τ΄ αγαπημένο αναμνηστικό σκουφί του Γυμνασίου με την “Ένωση” στο γείσο, / θα πετάξουμε τον χάρακά τους και τη τσάντα και τη μπάλα και το ποδήλατο που ΄γραφαν “Ένωση”; / Αλήθεια, πέστε μου, τι θα γίνει τώρα;
Αυτό έγινε, λοιπόν. Τα πετάξαμε όλα, τα σβήσαμε, τρομοκρατημένοι από το πραξικόπημα και την εισβολή. Αλλά, κρατάμε τη μνήμη και τον σεβασμό για την ιστορία και τις θυσίες άλλων, όχι δικές μας, και τα θυμόμαστε κάθε επέτειο μόνο. Τιμής ένεκεν. Και όχι επειδή «αυτός ο αγώνας συνεχίζεται». Ε, δεν χρειάζεται να τα διαστρεβλώνουμε κιόλας για να ικανοποιούνται οι εγκληματίες που επιβουλεύονται την πατρίδα μας. Διότι, είτε από αφέλεια, είτε από συνειδητή εργολαβία, το αποτέλεσμα ένα είναι: Πισώπλατες μαχαιριές εναντίον της πατρίδας τους.
Στη φωτογραφία, πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Η Μάχη», 18 Φεβρουαρίου 1970. Κύριος τίτλος: Εκούρευσαν κοινοτάρχην. Το ρεπορτάζ περιγράφει τη δράση «επτά ενόπλων προσωπιδοφόρων», που μπήκαν στο καφενείο του χωριού Φιλιά και κούρεψαν τον κοινοτάρχη «ολίγον προ του μεσονυκτίου», διότι «καταφέρετο κατά της Ενώσεως». Μόνο ως ιστορικά αναγνώσματα υπάρχουν σήμερα αυτά. Και μάλιστα, οι νέες γενιές των Ελληνοκυπρίων τα θεωρούν φανταστικά παραμύθια. Οι εποχές των προσωπιδοφόρων τέλειωσαν πριν πάρα πολλά χρόνια, είναι πολύ μακρινές για να επιχειρηματολογεί με αυτές ο κάθε κατεργάρης.
