>Σκεφτόμουν πόσα πράγματα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια στον πλανήτη μας. Πάντα λέμε το στερεότυπο «δεν γίνονται αυτά». Κι όμως, όχι μόνο γίνονται, αλλά έχουν συμβεί και παλιά (κυρίως οι πόλεμοι, οι επιδημίες, και οι φυσικές καταστροφές), ίσως και σε χειρότερη κλίμακα αφού τα μέσα αντιμετώπισής τους, παλιότερα, ήταν λίγα. Σε καιρούς ταραγμένους – σε times of trouble όπως λένε και οι Μπίτλς στο Let it Be – έχουμε και εργαλεία (την επιστήμη), και αποκούμπια (την πίστη, την αλληλεγγύη, μεταξύ μας και με άλλες χώρες, την τεχνολογία και άλλα τόσα). Τώρα, είμαστε στα δύσκολα… Όπως όλος ο υπόλοιπος κόσμος, έτσι και εμείς προσπαθούμε να καταλάβουμε και να συνειδητοποιήσουμε τι έκανε ο Τραμπ, και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις της δασμολογικής του καταιγίδας παντού;
> Μια άμεση απάντηση έρχεται από την μεγάλη και απότομη πτώση σε όλες τις χρηματιστηριακές αγορές στον κόσμο, από την στιγμή που ανακοίνωσε τους δασμούς σε σχεδόν παγκόσμιο επίπεδο.
> Το ερώτημα βεβαίως είναι «γιατί τα κάνει όλα αυτά ο Τραμπ;». Είχα καλεσμένο μου, την Παρασκευή, στο στούντιο του Πρώτου Προγράμματος της ΕΡΤ, τον κ. Άγγελο Συρίγο, βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και Καθηγητή Διεθνούς Δικαίου του Παντείου Πανεπιστημίου, ο οποίος έδωσε την εξής – για μένα τεκμηριωμένη – απάντηση: «Έχει 36 τρισεκατομμύρια δολάρια έλλειμμα. Είναι τεράστιο ποσό. Το οποίο, ανά 8μηνο-10μηνο, πρέπει να βρίσκει τρόπο να το αναπροσαρμόζει στα νέα δεδομένα. Τώρα, πρέπει να αναχρηματοδοτήσει στο επόμενο 4μηνο 8 τρισεκατομμύρια δολάρια. Κάποιος θα πει: «είναι η Αμερική, θα τα βρει». Αλλά, αν έχετε προσέξει, κατά καιρούς σταματάει για λίγες μέρες η λειτουργία του ομοσπονδιακού κράτους διότι, είτε Ρεπουμπλικάνοι, είτε Δημοκρατικοί, δεν υπερψηφίζουν τον προϋπολογισμό για την αναχρηματοδότηση. Ο Τραμπ, με αυτές τις κινήσεις που κάνει τώρα με τους δασμούς, πιστεύει ότι θα μειώσει το υπέρογκο χρέος της Αμερικής».
> Ο κ. Συρίγος συμπληρώνει ότι πρέπει, για να καταλάβουμε τον Τραμπ, να καταλάβουμε τι έγινε τα τελευταία 35 χρόνια στην Αμερική, από το 1990: «Από το 1760 που γίνεται η βιομηχανική επανάσταση, το 40% του παγκόσμιου ΑΕΠ (του Ακαθάριστου Εγχωρίου Προιόντος) παράγεται στην Δύση – εννοώντας την Ευρώπη, Αμερική και μαζί με την Ρωσία. Από εκεί και ύστερα, τα δεδομένα αλλάζουν. Συγκεκριμένα, από το 1850 και μετά, Δύση και Ρωσία, αρχίζει και κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος. Και φτάνουμε στο 1950, όπου Δύση-Ρωσία μαζί, παράγουν το 80% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Αυτό γίνεται μέχρι το 1990. Από εκεί και ύστερα, που αρχίζει η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση, βλέπουμε να μειώνεται το μερίδιο του παγκόσμιου ΑΕΠ. Σήμερα, η Δύση μαζί με την Ευρώπη παράγουν λιγότερο από 40% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Δηλ σε διάστημα 35 ετών η Δύση χάνει από το μερίδιό της το 40% του ΑΕΠ. Αυτό δεν σημαίνει ότι μειώθηκε απαραιτήτως η παραγωγή στην Ευρώπη, αλλά ότι μπήκαν άλλες δυνάμεις στο παιχνίδι, οι οποίες παράγουν περισσότερα». «Η Κίνα, βεβαίως, είναι κλασικό παράδειγμα. Όπως και η Ινδία. Αλλά αυτή η τεράστια έλλειψη, είναι ακριβώς αυτή που οδηγεί στα υπέρογκα εμπορικά ελλείματα της Αμερικής.»
>Για αυτό άραγε, ο Τραμπ κλείνει ή αποσύρεται από οργανισμούς μεγάλους, όπως π.χ. ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) , για να μαζέψει ό,τι μπορεί για αυτά τα τρομακτικά, όπως μας λέει ο κ. Συρίγος, ελλείμματα;«Αυτό είναι ενδιαφέρον γιατί δείχνει τον τρόπο που σκεπτόταν η Αμερική το 1945. Φτιάχνει ένα πλέγμα διεθνών οργανισμών που καταλήγουν στο να της συμφέρουν. Π.χ. κάνει το δολάριο το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Άρα, όλοι επενδύουν σε αυτό, και η Αμερική, μόνο από αυτό, έχει κέρδος. Ο ΠΟΥ έχει ραντάρ σε όλες τις χώρες που υπάρχει πιθανότητα να έχουν επιδημίες, και παρακολουθεί τι ακριβώς συμβαίνει. Για ποιο λόγο το έφτιαξε η Αμερική το 1945; Διότι – σου λέει – το κόστος το δικό μου για το Σύστημα Υγείας είναι πολύ μεγαλύτερο. Δίνω κάποια εκατομμύρια δολάρια στον ΠΟΥ για να μου εντοπίζει πού υπάρχουν ασθένειες, εγώ θα στείλω και εμβόλια εκεί για να μην μου απλωθεί σε μένα. Γιατί αν συμβεί αυτό, δεν θα πληρώσω λίγα, αλλά εκατομμύρια δολάρια. Άρα, συμπέρασμα: Όλο αυτό το σύστημα που στήθηκε μετά το 1946, σε παγκόσμιο επίπεδο, ο Τραμπ κρίνει σήμερα ότι του προκαλεί τεράστιο οικονομικό βάρος, και το κόβει. Τόσο απλά.
