Έγραφα το ρεπορτάζ για την εκδήλωση με θέμα την ισότητα στον δημόσιο λόγο, που η δεξαμενή σκέψης «Πολιτεία» συνδιοργάνωσε στη Λευκωσία με το Μεσογειακό Ινστιτούτο Μελετών Κοινωνικού Φύλου, όταν διάβασα την είδηση για τον θάνατο της Αγγλίδας Betty Webb, στις 31 Μαρτίου 2025. Σε ηλικία 101 χρόνων, ήταν από τις γηραιότερες επιζήσασες της ομάδας των πρωτοπόρων γυναικών, που αποκρυπτογραφούσαν τα κωδικοποιημένα μηνύματα του αντίπαλου γερμανικού στρατού, στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σκέφτηκα ότι θα την ενδιέφερε πολύ, η συζήτηση στην προαναφερόμενη εκδήλωση, για τον ρόλο των μέσων μαζικής επικοινωνίας και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, για την εξέλιξη της ψηφιακής τεχνολογίας, σε σχέση με την αποσιώπηση της φωνής των γυναικών και την προβολή μισογυνιστικού λόγου, στην Κύπρο και στον κόσμο.
Η Betty Webb εργάστηκε από τα 18 της χρόνια το 1941, μέχρι το 1945, στο Bletchley Park, το Βρετανικό κέντρο παραβίασης κωδικών, κοντά στο Λονδίνο, όπου ήταν υπεύθυνη για την ταξινόμηση των υποκλοπών Γερμανικών επικοινωνιών. Εκεί στεγαζόταν ο Colossus, ένας από τους πρώτους ηλεκτρονικούς υπολογιστές στον κόσμο – και εκεί, εκατοντάδες νεαρές γυναίκες, όπως η Betty Webb, που κατείχαν εξειδικευμένες γνώσεις στον νεογέννητο τότε τομέα της κυβερνοασφάλειας, βοήθησαν τον βρετανικό στρατό να έχει πρόσβαση σε κρίσιμες πληροφορίες και να αιφνιδιάσει τους Ναζί, σε σημαντικές μάχες. Μια σύντομη αναφορά στην άγνωστη δράση και προσφορά τους, έκανε πρόσφατα η Επίτροπος Ισότητας Τζόζη Χριστοδούλου, που τόνισε, μιλώντας σε συνέδριο στη Λευκωσία με θέμα «Γυναίκες στην κυβερνοασφάλεια», ότι «αυτές οι γυναίκες στο Bletchley Park, δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ, επίσημα, ως αναλύτριες, όπως οι άντρες συνάδελφοί τους…». Δεν μπορώ ν’ αποφύγω μια δυσοίωνη σκέψη… για τη διαχρονική κατάσταση καταπίεσης και συχνά βίαιης απόκρυψης της γυναικείας δύναμης. Που συνέβαινε τότε, κάτω από το σκοτεινό, απειλητικό πέπλο του ολοκληρωτισμού. Και που συμβαίνει σήμερα, κάτω από τον ξάστερο ουρανό ενός ελεύθερου(;) κόσμου.
