Όπως γίνεται αντιληπτό κατά τη συνάντηση της Τετάρτης 2 Απριλίου μεταξύ του κ. Νίκου Χριστοδουλίδη και του κ. Ερσίν Τατάρ έγινε ένα μικρό βήμα αναφορικά με τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και συζητήθηκε ικανοποιητικά το ζήτημα του ανοίγματος νέων σημείων διέλευσης χωρίς όμως κατάληξη. Συζητήθηκαν και θέματα που αφορούν τη συνέχιση της διαδικασίας. Θετικό το γεγονός ότι έχει συμφωνηθεί νέα συνάντηση πριν από το Πάσχα. Ένα ακόμα θέμα το οποίο φαίνεται ότι απασχόλησε τη συνάντηση των δύο ηγετών, στην παρουσία του κ. Κόλιν Στιούαρτ είναι και το ζήτημα του καθορισμού του απεσταλμένου του Γ.Γ. του Ο.Η.Ε. για την προετοιμασία της επόμενης Πενταμερούς. Αυτής δηλαδή του Ιουλίου του τρέχοντος έτους.
Ορθά ο ηγέτης της ελληνοκυπριακής κοινότητας και Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας θέτει ένα σοβαρό θέμα το οποίο αφορά την παρουσία του απεσταλμένου του Γ.Γ. του ΟΗΕ όποιος και αν θα είναι αυτός. Κατά πάσαν πιθανότητα η κυρία Ολγκίν. Το θέμα αφορά στον τρόπο που θα λειτουργήσει ο απεσταλμένος και στον χρόνο που θα αφιερώσει. Με δεδομένο ότι μέχρι τον Ιούλιο η προετοιμασία πρέπει να είναι τέτοια, ώστε στη νέα Πενταμερή να αρχίσει συζήτηση της ουσίας του κυπριακού, τότε δεν μπορεί παρά σε αυτό το τρίμηνο ουσιαστικά, ο απεσταλμένος να αφιερωθεί εξ’ ολοκλήρου στην αποστολή του. Δεν χρειαζόμαστε πολιτικο-επισκέπτη, κατά τα πρότυπα των επισκεπτών – καθηγητών στα Πανεπιστήμια. Χρειάζεται, επιβάλλεται ο απεσταλμένος να εδρεύει στη Λευκωσία και επι καθημερινής βάσης να εργάζεται για την επιτυχία της αποστολής του.
Τι σημαίνει να επιτύχει στην αποστολή του; Σημαίνει να προετοιμασθεί με τέτοιο τρόπο το έδαφος έτσι ώστε τον Ιούλιο να αρχίσει η συζήτηση της ουσίας. Η συζήτηση της ουσίας δεν μπορεί παρά να είναι εντός των παραμέτρων του ΟΗΕ και στη βάση των δικών του αποφάσεων για το κυπριακό. ΄Αλωστε κατα την πρόσφατη Πενταμερή, ο Γ.Γ. του ΟΗΕ από τη μια κατέστησε σαφές στον κ. Τατάρ ότι η θέση για δύο κράτη είναι εκτός αυτού του πλαισίου και από την άλλη ότι η όλη προσπάθεια θα βρίσκεται σε αρμονία με τους όρους εντολής του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Αυτό αποτελεί και το πλαίσιο δράσης του απεσταλμένου του Γ.Γ. του ΟΗΕ. Δεν μπορεί οι πρωτοβουλίες του απεσταλμένου να ξεφεύγουν από αυτό το πλαίσιο. Το σημειώνω αυτό γιατί η κ. Ολγκίν στην προηγούμενη παρουσία της κάπου είχε εκφύγει. Υπο την έννοια ότι επέμενε σε ζητήματα όπως το άνοιγμα σημείων διέλευσης κατά τρόπο ετεροβαρή. Πίεζε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αποδεχθεί μονομερώς το άνοιγμα διέλευσης της Μιας Μηλιάς. Και όχι μόνο αυτό αλλά και υπέβαλλε ότι για να προχωρήσει η διαδικασία η ε/κ πλευρά γνωρίζει τι πρέπει να κάνει. Αρα και γνώριζε και μπορούσε η ε/κ πλευρά να σπρώξει τη διαδικασία και δεν το έκανε. Ατόπημα. Πολύ περισσότερο που στην πρόσφατη Πενταμερή δεν έγινε αποδεκτή η απαίτηση Τατάρ για τη Μια Μηλιά και ο Γ.Γ. του ΟΗΕ, ο εντολέας της δηλαδή, ζήτησε δημόσια να συζητήσουν και να προσπαθήσουν να καταλήξουν στο άνοιγμα τεσσάρων σημείων διέλευσης. Θεώρησα αναγκαίο να κάνω αυτήν την αναφορά γιατί αυτή η περίοδος είναι καθοριστική για μας, για την Κύπρο και τον αγώνα της, λόγω μιας νέας διεθνούς συγκυρίας η οποία δημιουργείται. Κατά συνέπεια χρειαζόμαστε ένα αφοσιωμένο, δραστήριο και αντικειμενικό απεσταλμένο ο οποίος να προωθήσει τις αποφάσεις του Οργανισμού τον οποίο εκπροσωπεί. Και όχι να προσπαθήσει να μοιράσει την απόσταση μεταξύ αυτών των αποφάσεων και των διχοτομικών θέσεων Τατάρ και ΄Αγκυρας. Γιατί περι αυτού πρόκειται. Η απόσταση δεν είναι μεταξύ ε/κ και τ/κ πλευράς. Η απόσταση βρίσκεται μεταξύ Τατάρ και ΄Άγκυρας από τη μια πλευρά και αποφάσεων του ΟΗΕ από την άλλη. Η ίδια απόσταση να προσθέσω εντοπίζεται ανάμεσα και στις καθαρές θέσεις αυτή τη στιγμή, της Ε.Ε. και των Τατάρ – ΄Άγκυρας. Είναι η ώρα και για την Ε.Ε. να μετατρέψει τα λόγια σε έργα. Η συγκυρία το επιτρέπει. Η επαναστροφή της Τουρκίας προς την ΄Ένωση προσφέρεται για τις Βρυξέλλες να διαδραματίσουν ένα πιο αποφασιστικό ρόλο στην προσπάθεια λύσης του κυπριακού.
Αλλά και τα Ηνωμένα ΄Έθνη και ο ίδιος, ο αποχωρών Γ.Γ. του ΟΗΕ έχουν μια καλή ευκαιρία να επιβεβαιώσουν τον ρόλο τους. Ο μεν ΟΗΕ να κρατηθεί ως ο οργανισμός που αποφασίσθηκε κάποτε να είναι. Δηλαδή ο Οργανισμός που ιδρύθηκε με σκοπό την επικράτηση του διεθνούς δικαίου και μέσον αυτού της Παγκόσμιας Ειρήνης και Δικαιοσύνης. Αυτό τον καιρό ο ΟΗΕ χρειάζεται όσον ποτέ άλλοτε μια πετυχημένη πρωτοβουλία που να δικαιώνει τον λόγο ύπαρξης του. Το κυπριακό προσφέρεται για κάτι τέτοιο. Δύσκολο εγχείρημα, πολύ δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Το έχουμε πρωτίστως εμείς ανάγκη, ο κυπριακός λαός και η Κύπρος αλλά και ο διεθνής οργανισμός ο ίδιος. Γιατί; Διότι αυτή τη στιγμή απειλείται ο ρόλος του αν όχι και η ύπαρξη του. Στο Ουκρανικό ΗΠΑ και Ρωσία, αλλά και Ε.Ε. και Ουκρανία τον έχουν αφήσει εκτός. Εκτός τον έχουν αφήσει και στο Μεσανατολικό και στις πρόσφατες εξελίξεις στη Συρία και αλλού. Σειρά οργανισμών του ΟΗΕ απειλούνται να κλείσουν λόγω της στάσης της νέας διοίκησης των ΗΠΑ.
Για τον ίδιο τον Γ.Γ. θα ήταν μια τεράστια επιτυχία στο κλείσιμο της σταδιοδρομίας του να καθοδηγήσει τα μέρη στην λύση του κυπριακού στη βάση και το πλαίσιο των αποφάσεων του ΟΗΕ. Το ίδιο ισχύει σε μεγάλο βαθμό και για την κα. Ολγκίν, σε περίπτωση που είναι η απεσταλμένη, δεδομένων των πληροφοριών που την φέρουν να ενδιαφέρεται να διαδεχτεί τον κ. Γκουτέρες.
Φυσικά το κλειδί της επιτυχίας έγκειται μέσα στη νέα μεταβαλλόμενη διεθνή και περιφερειακή συγκυρία, η σύγκλιση συμφερόντων σε ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόντων της Τουρκίας και άλλων διεθνών και περιφερειακών δρώντων να οδηγήσει την Τουρκία στο εξής: Στο συμπέρασμα ότι τα δικά της ευρύτερα συμφέροντα εξυπηρετούνται καλύτερα από μια λειτουργική, βιώσιμη και ασφαλή λύση του κυπριακού στο γνωστό πλαίσιο, παρά από το άλυτο κυπριακό.
